10 AUGUSTUS 1998. - Wet houdende instemming met het Verdrag betreffende de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen, opgemaakt te `s Gravenhage op 25 oktober 1980, tot opheffing van de artikelen 2 en 3 van de wet van 1 augustus 1985 houdende goedkeuring van het Europees Verdrag betreffende de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen over het gezag over kinderen en betreffende het herstel van het gezag over kinderen, opgemaakt te Luxemburg op 20 mei 1980, alsook tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek (1)

ALBERT II, Koning der Belgen, Aan allen die nu zijn en hierna wezen zullen, Onze Groet.

De Kamers hebben aangenomen en Wij bekrachtigen hetgeen volgt :

Artikel 1.Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 77 van de Grondwet.

Art. 2.Het Verdrag betreffende de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen, opgemaak te 's-Gravenhage op 25 oktober 1980, zal volkomen uitwerking hebben.

Art. 3.In Deel IV, Boek IV, van het Gerechtelijk Wetboek wordt een Hoofdstuk XIIbis ingevoegd, luidend als volgt : « Hoofdstuk XIIbis.

Verzoeken betreffende de bescherming van het grensoverschrijdend hoederecht en bezoekrecht.

Artikel 1322bis.Verzoeken gegrond op het Verdrag van 's-Gravenhage van 25 oktober 1980 betreffende de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen, die gericht zijn op de onmiddellijke terugkeer van het kind, de naleving van het hoederecht of het bezoekrecht geldend in een andere Staat, of op de regeling van het bezoekrecht, alsmede verzoeken gegrond op het Europees Verdrag van 20 mei 1980 betreffende de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen inzake het gezag over kinderen en betreffende het herstel van het gezag over kinderen worden bij de voorzitter van de rechtbank van eersee aanleg ingediend op de wijze omschreven in de artikelen 1034bis tot 1034quinquies.

Artikel 1322ter.Het verzoekschrift wordt ingediend bij de griffie van de rechtbank van eerste aanleg van de verblijfplaats van het kind op het tijdstip dat het verzoekschrift wordt ingediend, of wordt bij aangetekende brief toegezonden aan de griffier van voornoemd gerecht.

Indien het kind geen verblijfplaats in België heeft, wordt het verzoekschrift ingediend bij de griffie van de rechtbank van eerste aanleg te Brussel of aan die griffie toegezonden.

Artikel 1322quater.De partijen worden door de griffier bij gerechtsbrief opgeroepen om, binnen acht dagen te rekenen van de inschrijving van het verzoek op de algemene rol, te verschijnen op de zitting die de rechter bepaalt.

In spoedeisende gevallen kan de voorzitter evenwel bij een beschikking toestaan om binnen een termijn van drie dagen ter terechtzitting te dagvaarden.

Artikel 1322quinquies.Indien het verzoek wordt ingediend door de centrale autoriteit aangewezen op grond van een van de Verdragen bedoeld in artikel 1322bis, wordt het ondertekend en aan de voorzitter van de rechtbank voorgelegd door het openbaar ministerie.

In geval van een belangenconflict in hoofde van deze wordt het verzoekschrift ondertekend en aan de voorzitter van de rechtbank voorgelegd door de advocaat aangewezen door de centrale autoriteit.

Artikel 1322sexies.De voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg doet in de zaken bedoeld in artikel 1322bis uitspraak zoals in kort geding.

Artikel 1322septies.De artikelen 1038 tot 1041 zijn toepasselijk behalve wat het bepaalde in artikel 1039 betreft dat de beschikkingen in kort geding geen nadeel toebrengen aan de zaak zelf.

Artikel 1322octies.Wat de toepassing van dit hoofdstuk betreft, kan de verweerder zelf geen tegenvordering instellen. »

Art. 4.Artikel 728 van het Gerechtelijk Wetboek wordt aangevuld met paragraaf 5 luidend als volgt : « § 5. In het geval bedoeld in artikel 1322quinquies lid 1 kan de verzoeker worden vertegenwoordigd door het openbaar ministerie. »

Art. 5.Indien het verzoek is ingediend door bemiddeling van de centrale autoriteit worden de kosten en het ereloon van de deskundigen, overeenkomstig de regels in de hoofdstukken betreffende het deskundigenonderzoek en het getuigenverhoor gesteld, voorgeschoten en gedragen door de Staat in de mate vastgesteld in het Verdrag van 's Gravenhage van 1980, volgens de procedure omschreven in het algemeen reglement op de gerechtskosten in strafzaken.

Art. 6.De artikelen 2 en 3 van de wet van 1 augustus 1985 houdende goedkeuring van het Europees Verdrag betreffende de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen inzake het gezag over kinderen en betreffende het herstel van het gezag over kinderen, opgemaakt te Luxemburg op 20 mei 1980, worden opgeheven.

Kondigen deze wet af, bevelen dat zij met 's Lands zegel zal worden bekleed en door het Belgisch Staatsblad zal worden bekendgemaakt.

Gegeven te Châteauneuf-de-Grasse, 10 augustus 1998.

ALBERT Van Koningswege : De Minister van Buitenlandse Zaken, E. DERYCKE De Minister van Justitie, T. VAN PARYS Met 's Lands zegel gezegeld : De Minister van Justitie T. VAN PARYS _______ Nota's (1) Zitting 1997 - 1998 Senaat Documenten.- Ontwerp van wet ingediend op 14 april 1998, nr. 1-952/1. - Verslag, nr. 1-952/2. - Tekst aangenomen in vergadering en overgezonden aan de Kamer, nr. 1-952/3.

Parlementaire Handelingen. - Bespreking. Vergadering van 8 juli 1998.

Stemming. Vergadering van 9 juli 1998.

Kamer van volksvertegenwoordigers Documenten. - Tekst overgezonden door de Senaat, nr. 1648/1.

Parlementaire Handelingen. - Bespreking en stemming. Vergadering van 16 juli 1998.

Verdrag betreffende de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen De Staten die dit Verdrag hebben ondertekend, Ten stelligste ervan overtuigd dat het belang van het kind in alle aangelegenheden betreffende het gezag over kinderen van fundamentele betekenis is, Verlangend om in internationaal verband kinderen te beschermen tegen de schadelijke gevolgen van ongeoorloofd overbrengen of niet doen terugkeren en procedures vast te stellen, die de onmiddellijke terugkeer van het kind waarborgen naar de Staat waar het zijn gewone verblijfplaats heeft, alsmede de bescherming van het omgangsrecht te verzekeren, Hebben besloten daartoe een Verdrag te sluiten en zijn overeengekomen als volgt : HOOFDSTUK I. - Toepassingsgebied van het Verdrag Artikel 1 Dit Verdrag heeft tot doel : a) de onmiddellijke terugkeer te verzekeren van kinderen die ongeoorloofd zijn overgebracht of worden vastgehouden in een Verdragsluitende Staat;b) het in een Verdragsluitende Staat bestaande recht betreffende het gezag en het omgangsrecht in de andere Verdragsluitende Staten daadwerkelijk te doen eerbiedigen. Artikel 2 De Verdragsluitende Staten nemen alle passende maatregelen om de doelstellingen van het Verdrag binnen hun grondgebied te verwezenlijken. Hiertoe dienen zij van de snelst mogelijke procedures gebruik te maken.

Artikel 3 Het overbrengen of het niet doen terugkeren van een kind wordt als ongeoorloofd beschouwd, wanneer : a) dit geschiedt in strijd met een gezagsrecht, dat is toegekend aan een persoon, een instelling of enig ander lichaam, alleen of gezamenlijk, ingevolge het recht van de Staat waarin het kind onmiddellijk voor zijn overbrenging of vasthouding zijn gewone verblijfplaats had;en b) dit recht alleen of gezamenlijk daadwerkelijk werd uitgeoefend op het tijdstip van het overbrengen of het niet doen terugkeren, dan wel zou zijn uitgeoefend, indien een zodanige gebeurtenis niet had plaatsgevonden. Het onder a) bedoelde gezagsrecht kan in het bijzonder voortvloeien uit een toekenning van rechtswege, een rechterlijke of administratieve beslissing of een overeenkomst die geldig is ingevolge het recht van die Staat.

Artikel 4 Het Verdrag is van toepassing op ieder kind dat onmiddellijk voorafgaande aan de inbreuk op het recht betreffende het gezag of omgangsrecht zijn gewone verblijfplaats had in een Verdragsluitende Staat. Het Verdrag houdt op van toepassing te zijn, zodra het kind de leeftijd van 16 jaar heeft bereikt.

Artikel 5 Voor de toepassing van dit Verdrag omvat : a) het « gezagsrecht » het recht dat betrekking heeft op de zorg voor de persoon van het kind, en in het bijzonder het recht over zijn verblijfplaats te beslissen;b) het « omgangsrecht » het recht het kind voor een beperkte tijdsduur mee te nemen naar een andere plaats dan zijn gewone verblijfplaats. HOOFDSTUK II. - Centrale autoriteiten Artikel 6 Iedere Verdragsluitende Staat wijst een centrale autoriteit aan die de verplichtingen dient na te komen, die hem door het Verdrag zijn opgelegd.

Een federale Staat, een Staat waarin verschillende rechtsstelsels van kracht zijn, of een Staat die zelfstandige territoriale organisaties heeft, is vrij meer dan één centrale autoriteit aan te wijzen en de territoriale omvang van de bevoegdheden van elk van deze autoriteiten te omschrijven. De Staat die van deze mogelijkheid gebruik maakt, wijst de centrale autoriteit aan, waaraan de verzoeken kunnen worden gericht ten einde te worden doorgegeven aan de bevoegde centrale autoriteit binnen deze Staat.

Artikel 7 De centrale autoriteiten moeten onderling samenwerken en samenwerking tussen de bevoegde autoriteiten van hun onderscheiden Staten bevorderen, ten einde de onmiddellijke terugkeer van kinderen te verzekeren en de overige doelstellingen van dit Verdrag te verwezenlijken.

In het bijzonder nemen zij, hetzij rechtstreeks, hetzij via tussenkomst van een andere instantie, alle passende maatregelen, ten einde : a) vast te stellen waar een ongeoorloofd overgebracht of vastgehouden kind zich bevindt;b) te voorkomen dat het kind aan nieuwe gevaren wordt blootgesteld of de belangen van de betrokken partijen worden geschaad, door middel van het nemen of doen nemen van voorlopige maatregelen;c) te verzekeren dat het kind vrijwillig wordt teruggegeven of een schikking in der minne wordt bereikt;d) indien dit wenselijk blijkt gegevens uit te wisselen met betrekking tot de maatschappelijke omstandigheden van het kind;e) algemene inlichtingen te verstrekken met betrekking tot het recht van hun Staat inzake de toepassing van dit Verdrag;f) een gerechtelijke of administratieve procedure in te stellen waardoor de terugkeer van het kind wordt bewerkstelligd of het instellen van een dergelijke procedure te bevorderen, alsmede, zo nodig, de regeling of de feitelijke uitoefening van het omgangsrecht mogelijk te maken;g) zo nodig rechtsbijstand en juridisch advies te verlenen of de verlening ervan te bevorderen, met inbegrip van de bijstand van een raadsman;h) te verzekeren dat, indien nodig en dienstig, zodanige administratieve maatregelen worden getroffen, dat het kind zonder gevaar kan terugkeren;i) elkaar op de hoogte te houden omtrent de werking van dit Verdrag en zoveel mogelijk eventuele belemmeringen bij de toepassing ervan weg te nemen. HOOFDSTUK III. - Terugkeer van het kind Artikel 8 Personen, instellingen of lichamen die stellen dat een kind in strijd met het recht betreffende het gezag is overgebracht of wordt vastgehouden, kunnen zich richten tot de centrale autoriteit van hetzij de gewone verblijfplaats van het kind, hetzij de centrale autoriteit van iedere andere Verdragsluitende Staat, met het verzoek om behulpzaam te zijn bij het verzekeren van de terugkeer van het kind.

Het verzoek moet bevatten : a) gegevens met betrekking tot de identiteit van de verzoeker, van het kind en van de persoon van wie wordt gesteld dat deze het kind heeft meegenomen of vastgehouden;b) zo mogelijk de geboortedatum van het kind;c) de gronden waarop de verzoeker zijn eis met betrekking tot de terugkeer van het kind doet steunen;d) alle beschikbare gegevens met betrekking tot de plaats waar het kind verblijft en de identiteit van de persoon bij wie het kind zich vermoedelijk bevindt. Het verzoek kan vergezeld gaan van of worden aangevuld met : e) een gewaarmerkt afschrift van iedere terzake dienende beslissing of overeenkomst;f) een schriftelijk bewijsstuk of beëdigde verklaring, afgegeven door de centrale autoriteit of door een andere bevoegde autoriteit van de Staat waar het kind zijn gewone verblijfplaats heeft, dan wel door een hiertoe gekwalificeerde persoon, betreffende het ter zake toepasselijke recht van de Staat;g) ieder ander ter zake dienend stuk. Artikel 9 Wanneer de centrale autoriteit waaraan ingevolge artikel 8 een verzoek wordt gericht, redenen heeft om aan te nemen dat het kind zich in een andere Verdragsluitende Staat bevindt, zendt zij het verzoek rechtstreeks en onverwijld aan de centrale autoriteit van die Verdragsluitende Staat en stelt zij de centrale autoriteit van wie het verzoek uitgaat of zo nodig de verzoeker hiervan in kennis.

Artikel 10 De centrale autoriteit van de Staat waar het kind zich bevindt, neemt alle passende maatregelen, of doet deze nemen, ten einde de vrijwillige terugkeer van het kind te verzekeren.

Artikel 11 De rechterlijke of administratieve autoriteiten van iedere Verdragsluitende Staat treffen onverwijld maatregelen ter bevordering van de terugkeer van het kind.

Wanneer de desbetreffende rechterlijke of administratieve autoriteit niet binnen zes weken nadat het verzoek tot haar wordt gericht tot een uitspraak is gekomen, kan de verzoeker of de centrale autoriteit van de aangezochte Staat zelfstandig of op verzoek van de centrale autoriteit van de verzoekende Staat een verklaring vragen met betrekking tot de redenen van deze vertraging. Indien het antwoord wordt ontvangen door de centrale autoriteit van de aangezochte Staat, dient deze autoriteit dit antwoord door te geven aan de centrale autoriteit van de verzoekende Staat of aan de verzoeker, al naar gelang van het geval.

Artikel 12 Wanneer een kind ongeoorloofd is overgebracht of wordt vastgehouden in de zin van artikel 3 en er minder dan één jaar is verstreken tussen de overbrenging of het niet doen terugkeren en het tijdstip van de indiening van het verzoek bij de rechterlijke of administratieve autoriteit van de Verdragsluitende Staat waar het kind zich bevindt, gelast de betrokken autoriteit de onmiddellijke terugkeer van het kind.

De rechterlijke of administratieve autoriteit gelast, zelfs in het geval dat het verzoek tot haar wordt gericht nadat de in het vorige lid bedoelde termijn van één jaar is verstreken, eveneens de terugkeer van het kind, tenzij wordt aangetoond dat het kind inmiddels is geworteld in zijn nieuwe omgeving.

Wanneer de rechterlijke of administratieve autoriteit van de aangezochte Staat redenen heeft om aan te nemen dat het kind naar een andere Staat is meegenomen, kan zij de procedure schorsen of het verzoek tot terugkeer van het kind afwijzen.

Artikel 13 Niettegenstaande het bepaalde in het voorgaande artikel, is de rechterlijke of administratieve autoriteit van de aangezochte Staat niet gehouden de terugkeer van het kind te gelasten, indien de persoon, de instelling of het lichaam dat zich tegen de terugkeer verzet, aantoont dat : a) de persoon, de instelling of het lichaam dat de zorg had voor de persoon van het kind, het recht betreffende het gezag niet daadwerkelijk uitoefende ten tijde van de overbrenging of het niet doen terugkeren, of naderhand in deze overbrenging of het niet doen terugkeren had toegestemd of berust;of dat b) er een ernstig risico bestaat dat het kind door zijn terugkeer wordt blootgesteld aan een lichamelijk of geestelijk gevaar, dan wel op enigerlei andere wijze in een ondragelijke toestand wordt gebracht. De rechterlijke of administratieve autoriteit kan eveneens weigeren de terugkeer van het kind te gelasten, indien zij vaststelt dat het kind zich verzet tegen zijn terugkeer en een leeftijd en mate van rijpheid heeft bereikt, die rechtvaardigt dat met zijn mening rekening wordt gehouden.

Bij het beoordelen van de in dit artikel bedoelde omstandigheden, houden de rechterlijke of administratieve autoriteiten rekening met de gegevens omtrent de maatschappelijke omstandigheden van het kind, die zijn verstrekt door de centrale autoriteit of enige andere bevoegde autoriteit van de Staat waar het kind zijn gewone verblijfplaats heeft.

Artikel 14 Ten einde vast te stellen of er sprake is van een ongeoorloofde overbrenging of niet doen terugkeren in de zin van artikel 3, kan de rechterlijke of administratieve autoriteit van de aangezochte Staat rechtstreeks rekening houden met het recht van de Staat waar het kind zijn gewone verblijfplaats heeft en met de aldaar al dan niet formeel erkende rechterlijke of administratieve beslissingen, zonder dat het nodig is dat de inhoud van dat recht of de erkenning van buitenlandse beslissingen worden vastgesteld in een bijzondere daartoe bestemde procedure, die anders toepasselijk zou zijn.

Artikel 15 Alvorens de terugkeer van het kind te gelasten, kunnen de rechterlijke of administratieve autoriteiten van een Verdragsluitende Staat verlangen dat de verzoeker een beslissing of verklaring van de autoriteiten van de Staat waar het kind zijn gewone verblijfplaats heeft, overlegt, waarin wordt vastgesteld dat de overbrenging of het niet doen terugkeren ongeoorloofd was in de zin van artikel 3 van het Verdrag, voor zover een dergelijke beslissing of verklaring in die Staat kan worden verkregen. De centrale autoriteit van de Verdragsluitende Staten zijn de verzoeker zoveel mogelijk behulpzaam bij de verkrijging van een dergelijke beslissing of verklaring.

Artikel 16 Nadat de rechterlijke of administratieve autoriteiten van de Verdragsluitende Staat waarheen het kind ongeoorloofd is overgebracht of waar het ongeoorloofd wordt vastgehouden in de zin van artikel 3, in kennis zijn gesteld van deze overbrenging of dit vasthouden, kunnen zij zich niet eerder over het gezagsrecht ten gronde uitspreken, dan nadat is vastgesteld dat het kind niet dient terug te keren ingevolge dit Verdrag, of dan nadat een redelijke termijn is verstreken en daarin geen verzoek is ingediend om dit Verdrag toe te passen.

Artikel 17 Het enkele feit dat in de aangezochte Staat een beslissing met betrekking tot het gezag is genomen of voor erkenning in aanmerking komt, vormt geen grond voor een weigering het kind ingevolge dit Verdrag terug te zenden, maar de rechterlijke of administratieve autoriteiten van de aangezochte Staat kunnen bij de toepassing van dit Verdrag rekening houden met de overwegingen die tot deze beslissing hebben geleid.

Artikel 18 De bepalingen van dit hoofdstuk beperken niet de bevoegdheid van de rechterlijke of administratieve autoriteit om op ongeacht welk tijdstip de terugkeer van het kind te gelasten.

Artikel 19 Een ingevolge dit Verdrag genomen beslissing betreffende de terugkeer van het kind heeft geen betrekking op het gezagsrecht zelf.

Artikel 20 De terugkeer van het kind overeenkomstig het bepaalde in artikel 12 kan worden geweigerd, wanneer deze op grond van de fundamentele beginselen van de aangezochte Staat betreffende de bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden niet zou zijn toegestaan. HOOFDSTUK IV. - Omgangsrecht Artikel 21 Een verzoek dat de regeling of de bescherming van de feitelijke uitoefening van het bezoekrecht beoogt, kan op dezelfde wijze als een verzoek dat de terugkeer van het kind beoogt, aan de centrale autoriteit van een Verdragsluitende Staat worden gericht.

De centrale autoriteiten zijn gehouden tot de in artikel 7 bedoelde verplichting tot samenwerking, ten einde te verzekeren dat het omgangsrecht op vreedzame wijze kan worden uitgeoefend en de voorwaarden voor de uitoefening van dit recht worden nageleefd, en om alle bestaande belemmeringen met betrekking tot de uitoefening van dit recht zoveel mogelijk weg te nemen.

De centrale autoriteiten kunnen hetzij rechtstreeks, hetzij door tussenkomst van derden, een gerechtelijke procedure instellen of bevorderen, tot het regelen of beschermen van het omgangsrecht en de naleving van de voorwaarden waaraan de uitoefening van dit recht mocht zijn gebonden. HOOFDSTUK V. - Algemene bepalingen Artikel 22 Geen zekerheid, borgtocht of voorschot, onder welke benaming ook, wordt vereist om de betaling van de kosten en uitgaven te waarborgen, die zijn gemaakt in verband met rechterlijke of administratieve procedures als bedoeld in dit Verdrag.

Artikel 23 In verband met dit Verdrag kan geen enkele legalisatie of soortgelijke formaliteit worden verlangd.

Artikel 24 Ieder verzoek, mededeling of ander stuk wordt in de oorspronkelijke taal gezonden aan de centrale autoriteit van de aangezochte Staat en gaat vergezeld van een vertaling in de officiële taal of in één van de officiële talen van deze Staat of, wanneer deze vertaling moeilijk kan worden vervaardigd, van een vertaling in het Frans of in het Engels.

Een verdragsluitende Staat kan zich echter, door het maken van het in artikel 42 bedoelde voorbehoud, verzetten tegen het gebruik van hetzij het Frans, hetzij het Engels, in ieder verzoek, mededeling of ander stuk gericht aan zijn centrale autoriteit.

Artikel 25 De onderdanen van een Verdragsluitende Staat en de personen die aldaar hun gewone verblijfplaats hebben, hebben bij alles wat verband houdt met de toepassing van dit Verdrag recht op rechtsbijstand en juridisch advies in iedere andere Verdragsluitende Staat, onder dezelfde voorwaarden als waren zij zelf onderdanen van die andere Staat en als hadden zij aldaar zelf hun gewone verblijfplaats.

Artikel 26 Iedere centrale autoriteit draagt bij de toepassing van dit Verdrag haar eigen kosten.

De centrale autoriteit en de andere openbare diensten van de Verdragsluitende Staten brengen geen kosten in rekening in verband met ingevolge dit Verdrag ingediende verzoeken. In het bijzonder mogen zij niet van de verzoeker betaling eisen van de proceskosten of, indien deze zijn gemaakt, van de kosten veroorzaakt door bijstand van een raadsman. Zij kunnen echter wel betaling verlangen van de kosten die zijn gemaakt of zullen worden gemaakt in verband met de terugkeer van het kind.

Een Verdragsluitende Staat kan echter door het in artikel 42 bedoelde voorbehoud te maken, verklaren dat hij slechts is gehouden tot betaling van de in het voorgaande lid bedoelde kosten verbonden aan de bijstand van een raadsman of een juridisch adviseur dan wel van de gerechtskosten, voor zover deze kosten kunnen worden gedekt door zijn stelsel van rechtshulp en rechtsbijstand.

Wanneer de rechterlijke of administratieve autoriteit de terugkeer van het kind gelast of een uitspraak doet betreffende het omgangsrecht in verband met dit Verdrag, kan zij, zo nodig, de persoon die het kind heeft overgebracht of vastgehouden of die de uitoefening van het omgangsrecht heeft verhinderd, verplichten tot de betaling van alle noodzakelijke kosten die door of namens de verzoeker zijn gemaakt, in het bijzonder de reiskosten, de kosten van juridische vertegenwoordiging van de verzoeker en van de terugkeer van het kind, alsmede alle kosten die zijn gemaakt of betalingen die zijn gedaan om vast te stellen waar het kind zich bevindt.

Artikel 27 Wanneer klaarblijkelijk aan de door het Verdrag gestelde voorwaarden niet is voldaan of het verzoek klaarblijkelijk niet gegrond is, is een centrale autoriteit niet gehouden een dergelijk verzoek in behandeling te nemen. In dat geval stelt zij de verzoeker of, zo nodig de centrale autoriteit die haar het verzoek heeft doorgegeven, onmiddellijk van haar beweegredenen in kennis.

Artikel 28 Een centrale autoriteit kan eisen dat het verzoek vergezeld gaat van een schriftelijke machtiging waardoor haar de bevoegdheid wordt verstrekt namens de verzoeker op te treden of een vertegenwoordiger aan te wijzen die gerechtigd is zulks te doen.

Artikel 29 Het Verdrag staat er niet aan in de weg dat een persoon die, of een instelling die, of een lichaam dat stelt dat het recht betreffende het gezag of het omgangsrecht in de zin van artikel 3 of 21 is geschonden zich, al dan niet met toepassing van de regels van het Verdrag, rechtstreeks wendt tot de rechterlijke of administratieve autoriteiten van de Verdragsluitende Staten.

Artikel 30 Ieder verzoek dat ingevolge dit Verdrag bij de centrale autoriteit of rechtstreeks bij de rechterlijke of administratieve autoriteiten van een Verdragsluitende Staat is ingediend, alsmede ieder stuk dat, of elke inlichting die door een centrale autoriteit daarbij is gevoegd of is verstrekt, zal aan de rechterlijke instanties of de administratieve autoriteiten van de Verdragsluitende Staten kunnen worden overgelegd.

Artikel 31 Ten opzichte van een Staat die met betrekking tot het gezag over kinderen twee of meer in verschillende territoriale eenheden toepasselijke rechtsstelsels kent : a) wordt onder de gewone verblijfplaats in die Staat verstaan de gewone verblijfplaats in een territoriale eenheid van die Staat;b) wordt onder de wet van de Staat van de gewone verblijfplaats verstaan de wet van de territoriale eenheid waar het kind zijn gewone verblijfplaats heeft. Artikel 32 Ten opzichte van een Staat die met betrekking tot het gezag over kinderen twee of meer rechtsstelsels kent die op verschillende categorieën personen van toepassing zijn, wordt onder de wet van die Staat verstaan het rechtsstelsel waarnaar door het recht van die Staat wordt verwezen.

Artikel 33 Een Staat waarin verschillende territoriale eenheden hun eigen rechtsregels hebben met betrekking tot het gezag over kinderen, is niet gehouden het Verdrag toe te passen wanneer een Staat met één rechtsstelsel daartoe evenmin zou zijn gehouden.

Artikel 34 Met betrekking tot aangelegenheden waarop het Verdrag van toepassing is, heeft dit Verdrag voorrang boven het Verdrag van 5 oktober 1961 betreffende de bevoegdheid van de autoriteiten en de toepasselijke wet inzake de bescherming van minderjarigen, tussen de Staten die Partij zijn bij beide Verdragen. Overigens sluit dit Verdrag niet de mogelijkheid uit dat, ten einde de terugkeer te bewerkstelligen van een kind dat ongeoorloofd is overgebracht of wordt vastgehouden of ten einde het omgangsrecht te regelen, een andere internationale regeling waarbij de Staat van de oorspronkelijke verblijfplaats en de aangezochte Staat partij zijn, dan wel ander recht van de aangezochte Staat dat niet op een internationale overeenkomst berust, wordt toegepast.

Artikel 35 Dit Verdrag is slechts van toepassing tussen de Verdragsluitende Staten in gevallen van ongeoorloofde overbrenging of ongeoorloofd niet doen terugkeren die hebben plaatsgevonden na de inwerkingtreding ervan in deze Staten.

Indien een verklaring is afgelegd overeenkomstig de artikelen 39 of 40, wordt onder een Verdragsluitende Staat in de zin van het voorgaande lid verstaan de territoriale eenheid of eenheden waarop dit Verdrag van toepassing is.

Artikel 36 Dit Verdrag staat er niet aan in de weg dat twee of meer Verdragstaten die de restricties waaraan de terugkeer van het kind kan worden onderworpen willen beperken, onderling overeenkomst van de bepalingen van dit Verdrag die zodanige restricties bevatten, af te wijken. HOOFDSTUK VI. - Slotbepalingen Artikel 37 Het Verdrag staat open voor ondertekening door de Staten die ten tijde van haar Veertiende Zitting lid waren van de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht.

Het Verdrag dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd en de akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden nedergelegd bij het ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden.

Artikel 38 Iedere andere Staat kan tot dit Verdrag toetreden.

De akte van toetreding wordt nedergelegd bij het ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden.

Het Verdrag treedt in werking voor de toetredende Staat op de eerste dag van de derde kalendermaand na de nederlegging van zijn akte van toetreding.

De toetreding heeft slechts gevolg in de betrekkingen tussen de toetredende Staat en de Verdragsluitende Staten die hebben verklaard deze toetreding te aanvaarden. Een zodanige verklaring dient eveneens te worden afgelegd door iedere Lid-Staat die dit Verdrag na de toetreding bekrachtigt, aanvaardt of goedkeurt. Deze verklaring wordt nedergelegd bij het ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden, dat hiervan langs diplomatieke weg een gewaarmerkt afschrift doet toekomen aan ieder van de Verdragsluitende Staten.

Het Verdrag treedt tussen de toetredende Staat en de Staat die heeft verklaard deze toetreding te aanvaarden in werking op de eerste dag van de derde kalendermaand na de nederlegging van de verklaring van aanvaarding.

Artikel 39 Iedere Staat kan op het tijdstip van ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding verklaren dat het Verdrag zich zal uitstrekken tot het geheel van de gebieden voor welker internationale betrekkingen hij verantwoordelijk is, of tot één of meer van die gebieden. Deze verklaring wordt van kracht op het tijdstip waarop het Verdrag voor die Staat in werking treedt.

Deze verklaring, alsmede iedere latere uitbreiding, wordt ter kennis gebracht van het ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden.

Artikel 40 Een Verdragsluitende Staat die twee of meer territoriale eenheden omvat waarin verschillende rechtssystemen van toepassing zijn betreffende onderwerpen die door dit Verdrag worden geregeld, kan op het tijdstip van ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding verklaren dat dit Verdrag van toepassing is op al zijn territoriale eenheden of slechts op één of meer ervan, en kan te allen tijde deze verklaring wijzigen door een nieuwe verklaring af te leggen.

Deze verklaringen worden ter kennis gebracht van het ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden en vermelden uitdrukkelijk de territoriale eenheden waarop het Verdrag van toepassing is.

Artikel 41 Wanneer een Verdragsluitende Staat een regeringsstelsel heeft, dat de uivoerende, de rechterlijke en de wetgevende macht verdeelt tussen de centrale autoriteiten en andere autoriteiten van die Staat, heeft de ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van het Verdrag of de toetreding ertoe of een verklaring afgelegd krachtens artikel 40, geen enkel gevolg ten aanzien van de interne verdeling van de bevoegdheden in die Staat.

Artikel 42 Iedere Verdragsluitende Staat kan uiterlijk op het tijdstip van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, of op het tijdstip waarop een verklaring wordt afgelegd krachtens de artikelen 39 of 40, hetzij één van beide, hetzij beide in artikel 24 en artikel 26, derde lid, bedoelde voorbehouden maken. Geen enkel ander voorbehoud is toegestaan.

Iedere Staat kan te allen tijde een door hem gemaakt voorbehoud intrekken. Deze intrekking wordt ter kennis gebracht van het ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden.

Het voorbehoud houdt op van kracht te zijn op de eerste dag van de derde kalendermaand na de in het voorgaande lid bedoelde kennisgeving.

Artikel 43 Het Verdrag treedt in werking op de eerste dag van de derde kalendermaand na de nederlegging van de derde akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, bedoeld in de artikelen 37 en 38.

Vervolgens treedt het Verdrag in werking : 1. voor iedere Staat die het Verdrag later bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of hiertoe toetreedt, op de eerste dag van de derde kalendermaand na de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding;2. voor de gebieden of de territoriale eenheden waarop het Verdrag overeenkomstig de artikelen 39 of 40 is uitgebreid, op de eerste dag van de derde kalendermaand na de in die artikelen bedoelde kennisgeving. Artikel 44 Het Verdrag blijft gedurende vijf jaar van kracht, te rekenen vanaf de datum van zijn inwerkingtreding overeenkomstig artikel 43, eerste lid, ook voor de Staten die het later hebben bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd of ertoe zijn toegetreden.

Het Verdrag wordt, behoudens opzegging, voor telkens vijf jaar stilzwijgen verlengd.

De opzegging dient ten minste zes maanden voor het verstrijken van de termijn van vijf jaar ter kennis te worden gebracht van het ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden. Zij kan worden beperkt tot één of meer van de gebieden of territoriale eenheden waarop het Verdrag van toepassing is.

De opzegging heeft slechts gevolg ten opzichte van de Staat die haar heeft gedaan. Het Verdrag blijft van kracht voor de andere Verdragsluitende Staten.

Artikel 45 Het ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden geeft de Lid-Staten van de Conferentie, alsmede de Staten die overeenkomstig artikel 38 zijn toegetreden kennis van : 1. de ondertekeningen, bekrachtigingen, aanvaardingen en goedkeuringen bedoeld in artikel 37;2. de toetreding bedoeld in artikel 38;3. de datum waarop dit Verdrag overeenkomstig artikel 43 in werking treedt;4. de uitbreidingen bedoeld in artikel 39;5. de verklaringen voorzien in de artikelen 38 en 40;6. de voorbehouden voorzien in artikel 24 en artikel 26, derde lid, en de intrekking van voorbehouden voorzien in artikel 42;7. de opzeggingen bedoeld in artikel 44. Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

Gedaan te 's-Gravenhage, de vijftentwintigste oktober 1980, in de Franse en de Engelse taal, welke beide teksten gelijkelijk authentiek zijn, in een enkel exemplaar, dat zal worden nedergelegd in het archief van de regering van het Koninkrijk der Nederlanden en waarvan een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift langs diplomatieke weg zal worden gezonden aan alle Staten die ten tijde van haar Veertiende Zitting lid waren van de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht.

Lijst Gebonden Staten Verdrag betreffende de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen, gedaan te 's Gravenhage op 25 oktober 1980 De volgende Staten hebben het Verdrag ondertekend : Canada . . . . . 25 oktober 1980 Frankrijk . . . . . 25 oktober 1980 Griekenland . . . . . 25 oktober 1980 Zwitserland . . . . . 25 oktober 1980 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 23 december 1981 België . . . . . 11 januari 1982 Portugal . . . . . 22 juni 1982 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 19 november 1984 Luxemburg . . . . . 18 december 1984 Spanje . . . . . 7 februari 1986 Australië . . . . . 29 oktober 1986 Italië . . . . . 2 maart 1987 Oostenrijk. . . . . . 12 mei 1987 Bondsrepubliek Duitsland . . . . . 9 september 1987 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 11 september 1987 Noorwegen . . . . . 9 januari 1989 Zweden . . . . . 22 maart 1989 Ierland . . . . . 23 mei 1990 Argentinië . . . . . 28 januari 1991 Denemarken . . . . . 17 april 1991 Israël . . . . . 4 september 1991 Joegoslavië . . . . . 27 september 1991 Bondsrepubliek Tsjechië en Slovakije . . . . . 28 december 1992 Finland . . . . . 25 mei 1994 Venezuela . . . . . 16 oktober 1996 Turkije . . . . . 21 januari 1998 Volgende Staten hebben het Verdrag bekrachtigd (B), aanvaard (A) of goedgekeurd (G) : Frankrijk (G) . . . . . 16 september 1982 Canada (B) . . . . . 2 juni 1983 Portugal (B) . . . . . 29 september 1983 Zwitserland (B) . . . . . 11 oktober 1983 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland (B) . . . . . 20 mei 1986 Luxemburg (B) . . . . . 8 oktober 1986 Australië (B) . . . . . 29 oktober 1986 Spanje (B) . . . . . 16 juni 1987 Verenigde Staten van Amerika (B) . . . . . 29 april 1988 Oostenrijk (B) . . . . . 14 juli 1988 Noorwegen (B) . . . . . 9 januari 1989 Zweden (B) . . . . . 22 maart 1989 Koninkrijk der Nederlanden (A) . . . . . 12 juni 1990 (voor het Koninkrijk in Europa) Bondsrepubliek Duitsland (B) . . . . . 27 september 1990 Argentinië (B) . . . . . 19 maart 1991 Denemarken (B) . . . . . 17 april 1991 Ierland (B) . . . . . 16 juli 1991 Israël (B) . . . . . 4 september 1991 Joegoslavië (B) . . . . . 27 september 1991 Griekenland (B). . . . . . 19 maart 1993 Finland (A) . . . . . 25 mei 1994 Italië (B) . . . . . 22 februari 1995 Venezuela (B) . . . . . 16 oktober 1996 Tsjechische Republiek (B) . . . . . 15 december 1997 België (B) . . . . . 9 februari 1999 Volgende Staten zijn tot het Verdrag toegetreden : Hongarije . . . . . 7 april 1986 Belize . . . . . 22 juni 1989 Nieuw-Zeeland . . . . . 31 mei 1991 Mexico . . . . . 20 juni 1991 Ecuador . . . . . 22 januari 1992 Burkina Faso . . . . . 25 mei 1992 Polen . . . . . 10 augustus 1992 Monaco . . . . . 12 november 1992 Roemenië . . . . . 20 november 1992 Republiek Mauritius . . . . . 23 maart 1993 Bahamas eilanden . . . . . 1 oktober 1993 Honduras . . . . . 20 december 1993 Panama . . . . . 2 februari 1994 Chili . . . . . 23 februari 1994 Slovenië . . . . . 22 mars 1994 Sint Kitts en Nevis . . . . . 31 mei 1994 Cyprus . . . . . 4 november 1994 Zimbabwe . . . . . 4 april 1995 Colombia . . . . . 13 december 1995 Ijsland . . . . . 14 augustus 1996 Zuid-Afrika . . . . . 8 juli 1997 Georgië . . . . . 24 juli 1997 Turkmenistan . . . . . 29 december 1997 Belarus . . . . . 12 januari 1998 Moldova . . . . . 10 april 1998 Paraguay . . . . . 13 mei 1998 Costa Rica . . . . . 9 november 1998 Volgende Staten hebben verklaard dat zij gebonden zijn door het Verdrag : Croatië . . . . . 5 april 1993 Bosnië-Herzegovina . . . . . 23 augustus 1993 Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië . . . . . 20 september 1993 De toetreding van Hongarije is aanvaard door : Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 25 juni 1986 Luxemburg . . . . . 29 oktober 1986 Frankrijk . . . . . 24 november 1986 Australië . . . . . 7 december 1987 Canada . . . . . 26 januari 1988 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 29 april 1988 Zweden . . . . . 12 april 1990 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 12 juni 1990 (voor het Koninkrijk in Europa) Oostenrijk . . . . . 23 augustus 1990 Bondsrepubliek Duitsland . . . . . 27 september 1990 Noorwegen . . . . . 12 november 1990 Ierland . . . . . 16 juli 1991 Nieuw-Zeeland . . . . . 24 september 1991 Israël . . . . . 28 november 1991 Denemarken . . . . . 16 december 1991 Spanje . . . . . 27 april 1992 Portugal. . . . . . 12 mei 1992 Zwitserland . . . . . 19 juni 1992 Finland . . . . . 25 mei 1994 Mexico . . . . . 5 september 1995 Argentinië . . . . . 27 september 1996 Italië . . . . . 31 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Belize is aanvaard door : Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 21 juli 1989 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 14 augustus 1989 Australië . . . . . 28 december 1989 Portugal . . . . . 20 februari 1990 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 12 juni 1990 (voor het Koninkrijk in Europa) Bondsrepubliek Duitsland . . . . . 27 september 1990 Luxemburg . . . . . 17 oktober 1990 Zweden . . . . . 15 januari 1991 Canada . . . . . 14 juni 1991 Ierland . . . . . 16 juli 1991 Nieuw-Zeeland . . . . . 24 september 1991 Frankrijk . . . . . 7 oktober 1991 Israël. . . . . . 28 november 1991 Spanje . . . . . 27 april 1992 Zwitserland . . . . . 19 juni 1992 Noorwegen . . . . . 8 juli 1992 Finland . . . . . 25 mei 1994 Mexico . . . . . 5 septembre 1995 Argentinië . . . . . 27 september 1996 Italië . . . . . 31 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Nieuw-Zeeland is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 27 juni 1991 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 5 juli 1991 Luxemburg . . . . . 15 juli 1991 Ierland . . . . . 16 juli 1991 Denemarken . . . . . 26 juli 1991 Verenigde Staten van Amerika. . . . . . 26 juli 1991 Argentinië . . . . . 29 juli 1991 Frankrijk . . . . . 7 oktober 1991 Duitsland . . . . . 14 november 1991 Israël . . . . . 28 november 1991 Australië . . . . . 27 maart 1992 Canada . . . . . 15 april 1992 Spanje . . . . . 27 april 1992 Portugal . . . . . 12 mei 1992 Zweden . . . . . 13 mei 1992 Zwitserland . . . . . 19 juni 1992 Noorwegen . . . . . 8 juli 1992 Finland. . . . . . 25 mei 1994 Oostenrijk. . . . . . 18 augustus 1994 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Italië . . . . . 31 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Mexico is aanvaard door : Ierland . . . . . 16 juli 1991 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 16 juli 1991 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 18 juli 1991 (voor het Koninkrijk in Europa) Argentinië . . . . . 29 juli 1991 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 29 juli 1991 Luxemburg . . . . . 8 augustus 1991 Nieuw-Zeeland . . . . . 24 september 1991 Frankrijk . . . . . 7 oktober 1991 Duitsland . . . . . 14 november 1991 Israël . . . . . 28 november 1991 Noorwegen . . . . . 3 december 1991 Australië . . . . . 27 maart 1992 Canada . . . . . 15 april 1992 Spanje . . . . . 27 april 1992 Portugal . . . . . 12 mei 1992 Zweden . . . . . 13 mei 1992 Zwitserland . . . . . 19 juni 1992 Denemarken . . . . . 3 september 1992 Finland . . . . . 25 mei 1994 Oostenrijk . . . . . 18 augustus 1994 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Italië . . . . . 31 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Ecuador is aanvaard door : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 28 januari 1992 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 4 februari 1992 (voor het Koninkrijk in Europa) Israël . . . . . 10 maart 1992 Luxemburg . . . . . 11 maart 1992 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 20 maart 1992 Spanje . . . . . 27 april 1992 Duitsland . . . . . 17 juni 1992 Argentinië . . . . . 19 juni 1992 Zwitserland . . . . . 19 juni 1992 Ierland . . . . . 20 januari 1993 Australië . . . . . 27 januari 1993 Canada . . . . . 16 september 1993 Zweden . . . . . 27 september 1993 Finland . . . . . 25 mei 1994 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Italië . . . . . 31 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1996 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 Noorwegen . . . . . 20 juli 1998 De toetreding van Burkina Faso is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 26 juni 1992 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 3 augustus 1992 Luxemburg . . . . . 14 augustus 1992 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland van Amerika . . . . . 26 augustus 1992 Frankrijk . . . . . 14 oktober 1992 Duitsland . . . . . 28 oktober 1992 Ierland . . . . . 20 januari 1993 Australië . . . . . 27 januari 1993 Argentinië . . . . . 13 mei 1993 Canada . . . . . 30 juli 1993 Israël . . . . . 26 augustus 1993 Zweden . . . . . 27 september 1993 Finland . . . . . 25 mei 1994 Zwitserland . . . . . 15 juli 1994 Spanje . . . . . 21 september 1994 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Italië . . . . . 31 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Noorwegen . . . . . 24 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Polen is aanvaard door : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 26 augustus 1992 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 28 augustus 1992 (voor het Koninkrijk in Europa) Luxemburg . . . . . 20 oktober 1992 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 2 november 1992 Frankrijk . . . . . 4 november 1992 Duitsland . . . . . 20 november 1992 Ierland . . . . . 20 januari 1993 Noorwegen . . . . . 21 april 1993 Israël . . . . . 26 augustus 1993 Zweden . . . . . 27 september 1993 Australië . . . . . 21 oktober 1993 Argentinië . . . . . 8 november 1993 Canada . . . . . 30 november 1993 Finland . . . . . 25 mei 1994 Zwitserland . . . . . 15 juli 1994 Oostenrijk . . . . . 18 augustus 1994 Spanje . . . . . 21 september 1994 Denemarken . . . . . 22 februari 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Italië . . . . . 17 november 1995 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Monaco is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 16 december 1992 (voor het Koninkrijk in Europa) Frankrijk . . . . . 24 december 1992 Luxemburg . . . . . 11 januari 1993 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 18 januari 1993 Ierland . . . . . 20 januari 1993 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 5 maart 1993 Duitsland . . . . . 7 april 1993 Argentinië . . . . . 13 mei 1993 Israël . . . . . 26 augustus 1993 Zweden . . . . . 27 september 1993 Australië . . . . . 21 oktober 1993 Finland . . . . . 25 mei 1994 Zwitserland . . . . . 15 juli 1994 Oostenrijk . . . . . 18 augustus 1994 Spanje . . . . . 21 september 1994 Denemarken . . . . . 22 februari 1995 Canada . . . . . 20 maart 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Noorwegen . . . . . 21 oktober 1996 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Italië . . . . . 31 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Roemenië is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 16 december 1992 (voor het Koninkrijk in Europa) Frankrijk . . . . . 24 december 1992 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 18 januari 1993 Ierland . . . . . 20 januari 1993 Luxemburg . . . . . 21 januari 1993 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 5 maart 1993 Duitsland . . . . . 7 april 1993 Argentinië . . . . . 13 mei 1993 Israël . . . . . 26 augustus 1993 Zweden . . . . . 27 september 1993 Australië . . . . . 21 oktober 1993 Finland . . . . . 25 mei 1994 Zwitserland . . . . . 15 juli 1994 Oostenrijk . . . . . 21 september 1994 Spanje . . . . . 21 september 1994 Denemarken . . . . . 22 februari 1995 Canada . . . . . 20 maart 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 Noorwegen . . . . . 20 juli 1998 De toetreding van Mauritius is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 28 mei 1993 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 2 juni 1993 Luxemburg . . . . . 7 juni 1993 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 16 juli 1993 Duitsland . . . . . 14 september 1993 Israël . . . . . 14 september 1993 Zweden . . . . . 27 september 1993 Australië . . . . . 21 oktober 1993 Argentinië . . . . . 8 november 1993 Finland . . . . . 25 mei 1994 Zwitserland . . . . . 15 juli 1994 Ierland . . . . . 12 september 1994 Spanje . . . . . 21 september 1994 Frankrijk . . . . . 18 april 1995 Canada . . . . . 29 mei 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Noorwegen . . . . . 21 oktober 1996 Italië . . . . . 31 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Tsjechisch Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van de Bahamas eilanden is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 11 november 1993 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigde Staten van Amerika . . . . . 23 november 1993 Luxemburg . . . . . 17 december 1993 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland. . . . . . 28 december 1993 Duitsland . . . . . 4 februari 1994 Finland . . . . . 25 mei 1994 Australië . . . . . 16 juni 1994 Zwitserland . . . . . 15 juli 1994 Ierland . . . . . 12 september 1994 Zweden . . . . . 24 oktober 1994 Spanje . . . . . 8 december 1994 Argentinië . . . . . 10 februari 1995 Canada . . . . . 29 mei 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Israël . . . . . 24 oktober 1995 Italië . . . . . 31 januari 1997 Frankrijk . . . . . 11 juni 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 Noorwegen . . . . . 1 juli 1998 De toetreding van Honduras is aanvaard door : Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 18 februari 1994 Luxemburg . . . . . 14 februari 1994 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 18 maart 1994 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 23 maart 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Duitsland . . . . . 3 mei 1994 Finland . . . . . 25 mei 1994 Australië . . . . . 16 juni 1994 Zwitserland . . . . . 15 juli 1994 Ierland . . . . . 12 september 1994 Zweden . . . . . 24 oktober 1994 Canada . . . . . 29 mei 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Israël . . . . . 24 oktober 1995 Argentinië . . . . . 27 september 1996 Noorwegen . . . . . 21 oktober 1996 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Italië . . . . . 31 januari 1997 Spanje . . . . . 26 maart 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Panama is aanvaard door : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 18 maart 1994 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 23 maart 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Luxemburg . . . . . 30 maart 1994 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 22 april 1994 Finland . . . . . 25 mei 1994 Australië . . . . . 16 juni 1994 Zwitserland . . . . . 15 juli 1994 Ierland . . . . . 12 september 1994 Zweden . . . . . 24 oktober 1994 Argentinië . . . . . 10 februari 1995 Duitsland . . . . . 24 maart 1995 Canada . . . . . 29 mei 1995 Spanje . . . . . 20 juni 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Israël . . . . . 24 oktober 1995 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Italië . . . . . 31 januari 1997 Ecuador . . . . . 5 februari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Chili is aanvaard door : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 8 april 1994 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 20 april 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 29 april 1994 Luxemburg . . . . . 9 mei 1994 Finland . . . . . 25 mei 1994 Zwitserland . . . . . 15 juli 1994 Australië . . . . . 17 augustus 1994 Ierland . . . . . 12 september 1994 Zweden . . . . . 24 okctober 1994 Panama . . . . . 29 december 1994 Argentinië . . . . . 10 februari 1995 Duitsland . . . . . 24 maart 1995 Canada . . . . . 29 mei 1995 Spanje . . . . . 20 juni 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Israël . . . . . 24 oktober 1995 Frankrijk . . . . . 24 november 1995 Italië . . . . . 15 mei 1996 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 Noorwegen . . . . . 20 juli 1998 De toetreding van Slovenië is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 20 april 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Luxemburg . . . . . 17 mei 1994 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 26 mei 1994 Zwitserland . . . . . 15 juli 1994 Australië . . . . . 17 augustus 1994 Oostenrijk . . . . . 18 augustus 1994 Ierland . . . . . 12 september 1994 Zweden . . . . . 24 oktober 1994 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 20 januari 1995 Argentinië . . . . . 10 februari 1995 Panama . . . . . 16 maart 1995 Duitsland . . . . . 24 maart 1995 Canada . . . . . 29 mei 1995 Spanje . . . . . 20 juni 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Australië . . . . . 18 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Israël . . . . . 24 oktober 1995 Chili . . . . . 27 februari 1996 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Italië . . . . . 31 januari 1997 Finland . . . . . 27 februari 1997 Noorwegen . . . . . 18 maart 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Sint Kitts en Nevis is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 20 juli 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 27 juli 1994 Luxemburg . . . . . 12 augustus 1994 Ierland . . . . . 12 september 1994 Zweden . . . . . 24 oktober 1994 Duitsland . . . . . 6 februari 1995 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 13 maart 1995 Panama . . . . . 16 maart 1995 Canada . . . . . 29 mei 1995 Australië . . . . . 18 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Israël . . . . . 24 oktober 1995 Chili . . . . . 27 februari 1996 Argentinië . . . . . 27 september 1996 Italië . . . . . 31 januari 1997 Zwitserland . . . . . 10 februari 1997 Finland . . . . . 27 februari 1997 Spanje . . . . . 26 maart 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Nieuw-Zeeland . . . . . 2 december 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Noorwegen . . . . . 24 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Cyprus is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 13 december 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigde Staten van Amerika . . . . . 19 december 1994 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 13 januari 1995 Luxemburg . . . . . 24 januari 1995 Duitsland . . . . . 20 februari 1995 Panama . . . . . 16 maart 1995 Zweden . . . . . 5 juli 1995 Frankrijk . . . . . 24 juli 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Mexico . . . . . 5 september 1995 Israël . . . . . 24 oktober 1995 Chili . . . . . 27 februari 1996 Griekenland . . . . . 20 mei 1996 Argentinië . . . . . 27 september 1996 Ierland . . . . . 4 oktober 1996 Noorwegen . . . . . 21 oktober 1996 Polen . . . . . 24 oktober 1996 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Italië . . . . . 31 januari 1997 Zwitserland . . . . . 10 februari 1997 Finland . . . . . 27 februari 1997 Spanje . . . . . 26 maart 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Denemarken . . . . . 16 juli 1997 Canada . . . . . 17 oktober 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Zimbabwe is aanvaard door : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 19 mei 1995 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 3 juli 1995 Luxemburg . . . . . 28 juli 1995 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 28 augustus 1995 (voor het Koninkrijk in Europa) Mexico . . . . . 5 september 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 16 augustus 1995 Australië . . . . . 18 januari 1996 Chili . . . . . 27 februari 1996 Cyprus . . . . . 22 maart 1996 Argentinië . . . . . 27 september 1996 Ierland . . . . . 4 oktober 1996 Noorwegen . . . . . 21 oktober 1996 Duitsland . . . . . 11 november 1996 Italië . . . . . 31 januari 1997 Zwitserland . . . . . 10 februari 1997 Finland . . . . . 27 februari 1997 Spanje . . . . . 26 maart 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Israël . . . . . 18 juli 1997 Zweden . . . . . 3 oktober 1997 Canada . . . . . 17 oktober 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Colombië is aanvaard door : Luxemburg . . . . . 26 januari 1996 Panama . . . . . 13 februari 1996 Israël . . . . . 14 maart 1996 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 19 maart 1996 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 18 juni 1996 (voor het Koninkrijk in Europa) Duitsland . . . . . 22 augustus 1996 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 17 september 1996 Ierland . . . . . ` oktober 1996 Hongarije . . . . . 15 januari 1997 Zwitserland . . . . . 10 februari 1997 Finland . . . . . 27 februari 1997 Chili . . . . . 14 maart 1997 Noorwegen . . . . . 18 maart 1997 Spanje . . . . . 26 maart 1997 Venezuela . . . . . 16 juni 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Australië . . . . . 17 september 1997 Canada . . . . . 30 september 1997 Nieuw-Zeeland . . . . . 2 december 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Ijsland is aanvaard door : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 12 september 1996 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 16 september 1996 (voor het Koninkrijk in Europa) Argentinië . . . . . 27 september 1996 Ierland . . . . . 4 oktober 1996 Luxemburg . . . . . 15 oktober 1996 Noorwegen . . . . . 21 oktober 1996 Polen . . . . . 24 oktober 1996 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 29 oktober 1996 Israël . . . . . 19 november 1996 Denemarken . . . . . 10 december 1996 Duitsland . . . . . 3 januari 1997 Italië . . . . . 31 januari 1997 Zwitserland . . . . . 10 februari 1997 Zweden . . . . . 12 februari 1997 Finland . . . . . 27 februari 1997 Chili . . . . . 14 maart 1997 Bosnië-Herzegovina . . . . . 27 mei 1997 Venezuela . . . . . 16 juli 1997 Griekenland . . . . . 16 juli 1997 Australië . . . . . 17 september 1997 Canada . . . . . 30 september 1997 Nieuw-Zeeland . . . . . 2 december 1997 Spanje . . . . . 14 januari 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 De toetreding van Zuid-Afrika is aanvaard door : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 8 augustus 1997 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 25 augustus 1997 (voor het Koninkrijk in Europa) Israël . . . . . 11 september 1997 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 18 september 1997 Finland . . . . . 29 september 1997 Ierland . . . . . 29 september 1997 Zweden . . . . . 3 oktober 1997 Australië . . . . . 31 oktober 1997 Duitsland . . . . . 21 november 1997 Nieuw-Zeeland . . . . . 2 december 1997 Polen . . . . . 12 december 1997 Noorwegen . . . . . 24 december 1997 Zwitserland . . . . . 12 mei 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 Argentinië . . . . . 27 augustus 1998 Speciale Administratieve regio van Hongkong . . . . . 25 september 1998 De toetreding van Georgië is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 25 augustus 1997 (voor het Koninkrijk in Europa) Israël . . . . . 11 september 1997 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 18 september 1997 Finland . . . . . 29 september 1997 Ierland . . . . . 29 september 1997 Australië . . . . . 31 oktober 1997 Duitsland . . . . . 1 december 1997 Nieuw-Zeeland . . . . . 2 december 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 Argentinië . . . . . 27 augustus 1998 Speciale administratieve regio van Hongkong . . . . . 25 september 1998 Spanje . . . . . 11 december 1998 De toetreding van Turkmenistan is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 18 februari 1998 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 19 februari 1998 Israël . . . . . 24 april 1998 Finland . . . . . 24 april 1998 Duitsland . . . . . 7 mei 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 Australië . . . . . 25 augustus 1998 Argentinië . . . . . 27 augustus 1998 Speciale administratieve regio van Hongkong . . . . . 25 september 1998 De toetreding van Belarus is aanvaard door : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 18 februari 1998 (voor het Koninkrijk in Europa) Israël . . . . . 17 maart 1998 Finland . . . . . 24 april 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 18 mei 1998 Australië . . . . . 25 augustus 1998 Argentinië . . . . . 27 augustus 1998 Duitsland . . . . . 3 november 1998 De toetreding van Moldova is aanvaard door : Luxemburg . . . . . 4 juni 1998 Israël . . . . . 5 juni 1998 Polen . . . . . 30 juni 1998 Finland . . . . . 17 juli 1998 Italië . . . . . 12 augustus 1998 Australië . . . . . 25 augustus 1998 Argentinië . . . . . 27 augustus 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 17 september 1998 Belarus . . . . . 17 november 1998 Ierland . . . . . 24 november 1998 De toetreding van Paraguay is aanvaard door : Israël . . . . . 16 juli 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 17 juli 1998 Argentinië . . . . . 27 augustus 1998 Polen . . . . . 11 september 1998 Belarus . . . . . 17 november 1998 Ierland . . . . . 24 november 1998 Finland . . . . . 23 december 1998 Australië . . . . . 4 januari 1999 De toetreding van Costa Rica is aanvaard door : Israël . . . . . 16 januari 1999 Toepasselijkverklaring van het Verdrag.

Overeenkomstig de bepalingen van artikel 40, heeft de Canadese Regering het Verdrag van toepassing verklaard op de provincies Ontario, New Brunswick, Brits Colombia en Manitoba (2 juni 1983).

De Canadese Regering heeft per nota d.d. 24 februari 1984, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 27 februari 1984, het Verdrag uitgebreid tot de provincie Nova Scotia.

De Canadese Regering heeft per nota d.d. 5 juli 1984, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 6 juli 1984, het Verdrag uitgebreid tot de Provincie Newfoundland.

De Canadese Regering heeft per nota d.d. 9 oktober 1984, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 11 oktober 1984, het Verdrag uitgebreid tot de Provincie Quebec.

De Canadese Regering heeft per nota d.d. 15 november 1984, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op16 november 1984, het Verdrag uitgebreid tot het territorium van Yukon.

De Canadese Regering heeft per nota d.d. 11 februari 1986, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 12 februari 1986, het Verdrag uitgebreid tot de Provincie Prins Edward-eiland.

De Canadese Regering heeft per nota d.d. 7 augustus 1986, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 11 augustus 1986, het Verdrag uitgebreid tot de Provincie Saskatchewan De Canadese Regering heeft per nota d.d. 4 november 1986, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op dezelfde datum, het Verdrag uitgebreid tot de Provincie Alberta De Canadese Regering heeft per nota d.d. 25 januari 1988, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 26 januari 1988, het Verdrag uitgebreid tot de Noordwestelijke Territoria.

De Regering van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland heeft per nota d.d. 27 juni 1991, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 28 juni 1991, het Verdrag uitgebreid tot het eiland Man.

De Regering van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland heeft per nota d.d. 9 juni 1997, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 10 juni 1997, het Verdrag uitgebreid tot Hong-Kong.

De Regering van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland heeft per nota d.d. 25 maart 1998, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 26 maart 1998, het Verdrag uitgebreid tot de Falklandeilanden.

De Regering van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland heeft per nota d.d. 28 april 1998, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 8 mei 1998, het Verdrag uitgebreid tot de Caymaneilanden.

De Regering van Portugal heeft per nota d.d. 2 december 1998, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 9 december 1998, het Verdrag uitgebreid tot Macao.

De Regering van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland heeft per nota d.d. 8 december 1998, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op10 december 1998, het Verdrag uitgebreid tot het eiland Montserrat.

De Regering van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland heeft per nota d.d. 21 december 1998, ontvangen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Koninkrijk der Nederlanden op 21 december 1998, het Verdrag uitgebreid tot de Bermuda-eilanden.

Inwerkingtreding Overeenkomstig artikel 43 van het Verdrag, is het in werking getreden op 1 december 1983 voor Canada, Frankrijk en Portugal.

Overeenkomstig hetzelfde artikel zal het Verdrag voor elke Staat die het daarna bekrachtigt, aanvaardt of goedkeurt, in werking treden op de eerste dag van de derde maand na de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring.

Overeenkomstig hetzelfde artikel zal het Verdrag voor elk gebied of territoriale eenheid waarop ht Verdrag overeenkomstig artikel 39 of artikel 40 van toepassing is verklaard, in werking treden de eerste dag van de derde maand na de in die artikelen bedoelde kennisgevingen.

Inwerkingtreding voor : Zwitserland . . . . . 1 januari 1984 Provincie Nova Scota . . . . . 1 mei 1984 Provincie Newfoundland . . . . . 1 oktober 1984 Provincie Quebec . . . . . 1 januari 1985 Territorium van Yukon . . . . . 1 februari 1985 Provincie Prins Edward-eiland . . . . .

Hongarije . . . . . 1 juli 1986 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 augustus 1986 Provincie Saskatchewan . . . . . 1 november 1986 Luxemburg . . . . . 1 januari 1987 Australië . . . . . 1 januari 1987 Provincie Alberta . . . . . 1 februari 1987 Spanje . . . . . 1 september 1987 Noordwestelijke Territoria . . . . . 1 april 1988 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 juli 1988 Oostenrijk . . . . . 1 oktober 1988 Noorwegen . . . . . 1 april 1989 Zweden . . . . . 1 juni 1989 Belize . . . . . 1 september 1989 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 september 1990 (voor het Koninkrijk in Europa) Bondrepubliek Duitsland . . . . . 1 december 1990 Argentinië . . . . . 1 juni 1991 Denemarken . . . . . 1 juli 1991 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 augustus 1991 Mexico . . . . . 1 september 1991 Man-eilanden . . . . . 1 september 1991 Ierland . . . . . 1 oktober 1991 Israël . . . . . 1 december 1991 Joegoslavië . . . . . 1 december 1991 Croatië . . . . . 1 december 1991 Ecuador . . . . . 1 april 1992 Burkina Faso . . . . . 1 augustus 1993 Polen . . . . . 1 november 1993 Monaco . . . . . 1 februari 1993 Roumenië . . . . . 1 februari 1993 Griekenland . . . . . 1 juni 1993 Republiek Mauritius . . . . . 1 juni 1993 Bahamas eilanden . . . . . 1 januari 1994 Honduras . . . . . 1 maart 1994 Panama . . . . . 1 mei 1994 Chili . . . . . 1 mei 1994 Slovenië . . . . . 1 juni 1994 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Sint Kitts en Nevis . . . . . 1 augustus 1994 Cyprus . . . . . 1 februari 1995 Italië . . . . . 1 mei 1995 Zimbabwe . . . . . 1 juli 1995 Colombië . . . . . 1 maart 1996 Ijsland . . . . . 1 november 1996 Venezuela . . . . . 1 januari 1997 Hongkong . . . . . 1 september 1997 Zuid-Afrika . . . . . 1 oktober 1997 Georgië . . . . . 1 oktober 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 1 maart 1998 Turkmenistan . . . . . 1 maart 1998 Belarus . . . . . 1 april 1998 Falkland eilanden . . . . . 1 juni 1998 Moldova . . . . . 1 juli 1998 Caymaneilanden . . . . . 1 augustus 1998 Paraguay . . . . . 1 augustus 1998 Costa Rica . . . . . 1 februari 1999 Macao . . . . . 1 maart 1999 Montserrateiland . . . . . 1 maart 1999 Bermuda-eilanden . . . . . 1 maart 1999 België . . . . . 1 mei 1999 Overeenkomstig artikel 38, alinea 4, zal de toetreding slechts uitwerking hebben tussen de toetredende Staat en de Staat die heeft verklaard deze toetreding te aanvaarden.

Inwerkingtreding tussen Hongarije en : Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 september 1986 Luxemburg . . . . . 1 januari 1987 Frankrijk . . . . . 1 februari 1987 Australië . . . . . 1 maart 1988 Canada . . . . . 1 april 1988 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 juli 1988 Zweden . . . . . 1 juli 1990 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 september 1990 (voor het Koninkrijk in Europa) Oostenrijk . . . . . 1 november 1990 Bondsrepubliek Duitsland . . . . . 1 december 1990 Noorwegen . . . . . 1 februari 1991 Ierland . . . . . 1 oktober 1991 Israël . . . . . 1 februari 1992 Denemarken . . . . . 1 maart 1992 Spanje . . . . . 1 juli 1992 Portugal . . . . . 1 augustus 1992 Zwitserland . . . . . 1 september 1992 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Argentinië . . . . . 1 december 1996 Chili . . . . . 1 april 1997 Cyprus . . . . . 1 april 1997 Colombië . . . . . 1 april 1997 Ecuador . . . . . 1 april 1997 Honduras . . . . . 1 april 1997 Panama . . . . . 1 april 1997 Mexico . . . . . 1 april 1997 Monaco . . . . . 1 april 1997 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 april 1997 Panama . . . . . 1 april 1997 Polen . . . . . 1 april 1997 Roemenië . . . . . 1 april 1997 Slovenië . . . . . 1 april 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Belize en : Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 oktober 1989 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 november 1989 Australië . . . . . 1 maart 1990 Portugal . . . . . 1 mei 1991 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 september 1990 (voor het Koninkrijk in Europa) Bondsrepubliek Duitsland . . . . . 1 december 1990 Luxemburg . . . . . 1 januari 1991 Zweden . . . . . 1 april 1991 Canada . . . . . 1 september 1991 Ierland . . . . . 1 oktober 1991 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 december 1991 Frankrijk . . . . . 1 januari 1992 Israël . . . . . 1 februari 1992 Spanje . . . . . 1 juli 1992 Zwitserland . . . . . 1 september 1992 Noorwegen . . . . . 1 oktober 1992 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Mexico . . . . . 1 december 1995 Argentinië . . . . . 1 december 1996 Italië . . . . . 1 april 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Nieuw-Zeeland en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 september 1991 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 oktober 1991 Ierland . . . . . 1 oktober 1991 Luxemburg . . . . . 1 oktober 1991 Argentinië . . . . . 1 oktober 1991 Denemarken . . . . . 1 oktober 1991 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 oktober 1991 Belize . . . . . 1 december 1991 Mexico . . . . . 1 december 1991 Frankrijk . . . . . 1 januari 1992 Duitsland . . . . . 1 februari 1992 Israël . . . . . 1 februari 1992 Australië . . . . . 1 juni 1992 Canada . . . . . 1 juli 1992 Spanje . . . . . 1 juli 1992 Portugal . . . . . 1 augustus 1992 Zweden . . . . . 1 augustus 1992 Zwitserland . . . . . 1 september 1992 Noorwegen . . . . . 1 oktober 1992 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Oostenrijk . . . . . 1 november 1994 Ecuador . . . . . 1 november 1995 Burkina Faso . . . . . 1 november 1995 Polen . . . . . 1 november 1995 Monaco . . . . . 1 november 1995 Roemenië . . . . . 1 november 1995 Mauritius . . . . . 1 november 1995 Bahamas eilanden . . . . . 1 november 1995 Honduras . . . . . 1 november 1995 Panama . . . . . 1 november 1995 Chili . . . . . 1 november 1995 Slovenië . . . . . 1 november 1995 Cyprus . . . . . 1 november 1995 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Zuid-Afrika . . . . . 1 maart 1998 Colombië . . . . . 1 maart 1998 Georgië . . . . . 1 maart 1998 Ijsland . . . . . 1 maart 1998 Sint Kitts en Nevis . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Mexico en : Ierland . . . . . 1 oktober 1991 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 oktober 1991 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 oktober 1991 Argentinië . . . . . 1 oktober 1991 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 oktober 1991 Luxemburg . . . . . 1 november 1991 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 december 1991 Frankrijk . . . . . 1 januari 1992 Duitsland . . . . . 1 februari 1992 Israël . . . . . 1 februari 1992 Noorwegen . . . . . 1 maart 1992 Australië . . . . . 1 juni 1992 Canada . . . . . 1 juli 1992 Spanje . . . . . 1 juli 1992 Portugal . . . . . 1 augustus 1992 Zweden . . . . . 1 augustus 1992 Zwitserland . . . . . 1 september 1992 Denemarken . . . . . 1 december 1992 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Oostenrijk . . . . . 1 november 1994 Belize . . . . . 1 december 1995 Bahamas eilanden . . . . . 1 december 1995 Burkina Faso . . . . . 1 december 1995 Chili . . . . . 1 december 1995 Cyprus . . . . . 1 december 1995 Ecuador . . . . . 1 december 1995 Honduras . . . . . 1 december 1995 Monaco . . . . . 1 december 1995 Panama . . . . . 1 december 1995 Polen . . . . . 1 december 1995 Roemenië . . . . . 1 december 1995 Sint Kitts en Nevis . . . . . 1 december 1995 Slovenië . . . . . 1 december 1995 Zimbabwe . . . . . 1 december 1995 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Ecuador en : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 april 1992 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 mei 1992 (voor het Koninkrijk in Europa) Israël . . . . . 1 juni 1992 Luxemburg . . . . . 1 juni 1992 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 juni 1992 Spanje . . . . . 1 juli 1992 Bondsrepubliek Duitsland . . . . . 1 september 1992 Argentinië . . . . . 1 september 1992 Zwitserland . . . . . 1 september 1992 Ierland . . . . . 1 april 1993 Australië . . . . . 1 april 1993 Canada . . . . . 1 december 1993 Zweden . . . . . 1 december 1993 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Panama . . . . . 1 mei 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Noorwegen . . . . . 1 oktober 1998 Inwerkingtreding tussen Burkina Faso en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 september 1992 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 november 1992 Luxemburg . . . . . 1 november 1992 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 november 1992 Frankrijk . . . . . 1 januari 1993 Duitsland . . . . . 1 januari 1993 Ierland . . . . . 1 april 1993 Australië . . . . . 1 april 1993 Argentinië . . . . . 1 augustus 1993 Canada . . . . . 1 oktober 1993 Israël . . . . . 1 november 1993 Zweden . . . . . 1 december 1993 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Zwitserland . . . . . 1 oktober 1994 Spanje . . . . . 1 december 1994 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Italië . . . . . 1 april 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Noorwegen . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Polen en : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 november 1992 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 november 1992 (voor het Koninkrijk in Europa) Luxemburg . . . . . 1 januari 1993 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 februari 1993 Frankrijk . . . . . 1 februari 1993 Duitsland . . . . . 1 februari 1993 Ierland . . . . . 1 april 1993 Noorwegen . . . . . 1 juli 1993 Israël . . . . . 1 november 1993 Zweden . . . . . 1 december 1993 Australië . . . . . 1 januari 1994 Argentinië . . . . . 1 februari 1994 Canada . . . . . 1 februari 1994 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Zwitserland . . . . . 1 oktober 1994 Oostenrijk . . . . . 1 november 1994 Spanje . . . . . 1 december 1994 Denemarken . . . . . 1 mei 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Italië . . . . . 1 februari 1996 Cyprus . . . . . 1 januari 1997 Ijsland . . . . . 1 januari 1997 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Paraguay . . . . . 1 december 1998 Inwerkingtreding tussen Monaco en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 maart 1992 (voor het Koninkrijk in Europa) Frankrijk . . . . . 1 maart 1993 Luxemburg . . . . . 1 april 1993 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 april 1993 Ierland . . . . . 1 april 1993 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 juni 1993 Duitsland . . . . . 1 juli 1993 Argentinië . . . . . 1 augustus 1993 Israël . . . . . 1 november 1993 Zweden . . . . . 1 december 1993 Australië . . . . . 1 januari 1994 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Zwitserland . . . . . 1 oktober 1994 Oostenrijk . . . . . 1 november 1994 Spanje . . . . . 1 decembr 1994 Denemarken . . . . . 1 mei 1995 Canada . . . . . 1 juni 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Noorwegen . . . . . 1 januari 1997 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Polen . . . . . 1 maart 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Roemenië en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 maart 1992 (voor het Koninkrijk in Europa) Frankrijk . . . . . 1 maart 1993 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 maart 1993 Ierland . . . . . 1 april 1993 Luxemburg . . . . . 1 april 1993 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 juni 1993 Duitsland . . . . . 1 juli 1993 Argentinië . . . . . 1 augustus 1993 Israël . . . . . 1 november 1993 Zweden . . . . . 1 december 1993 Australië . . . . . 1 januari 1994 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Zwitserland . . . . . 1 oktober 1994 Oostenrijk . . . . . 1 november 1994 Spanje . . . . . 1 december 1994 Denemarken . . . . . 1 mei 1995 Canada . . . . . 1 juni 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Polen . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Noorwegen . . . . . 1 oktober 1998 Inwerkingtreding tussen Mauritius en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 augustus 1993 (voor het Koninkrijk in Europa) Luxemburg . . . . . 1 september 1993 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 september 1993 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 oktober 1993 Duitsland . . . . . 1 december 1993 Israël . . . . . 1 december 1993 Zweden . . . . . 1 december 1993 Australië . . . . . 1 januari 1994 Argentinië . . . . . 1 februari 1994 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Zwitserland . . . . . 1 oktober 1994 Ierland . . . . . 1 december 1994 Spanje . . . . . 1 december 1994 Frankrijk . . . . . 1 juli 1995 Canada . . . . . 1 augustus 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Noorwegen . . . . . 1 januari 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Polen . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Bahamas eilanden en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 februari 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 februari 1994 Luxemburg . . . . . 1 maart 1994 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 maart 1994 Duitsland . . . . . 1 mei 1994 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Australië . . . . . 1 september 1994 Zwitserland . . . . . 1 oktober 1994 Ierland . . . . . 1 december 1994 Zweden . . . . . 1 januari 1995 Spanje . . . . . 1 maart 1995 Argentinië . . . . . 1 mei 1995 Canada . . . . . 1 augustus 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Israël . . . . . 1 januari 1996 Italië . . . . . 1 april 1997 Frankrijk . . . . . 1 september 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Noorwegen . . . . . 1 oktober 1998 Inwerkingtreding tussen Honduras en : Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 mei 1994 Luxemburg . . . . . 1 mei 1994 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 juni 1994 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 juni 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Duitsland . . . . . 1 augustus 1994 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Australië . . . . . 1 september 1994 Zwitserland . . . . . 1 oktober 1994 Ierland . . . . . 1 december 1994 Zweden . . . . . 1 januari 1995 Canada . . . . . 1 augustus 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Israël . . . . . 1 januari 1996 Argentinië . . . . . 1 december 1996 Noorwegen . . . . . 1 januari 1997 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Spanje . . . . . 1 juni 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Polen . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Panama en : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 juni 1994 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 juni 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Luxemburg . . . . . 1 juni 1994 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 juli 1994 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Australië . . . . . 1 september 1994 Zwitserland . . . . . 1 oktober 1994 Ierland . . . . . 1 december 1994 Zweden . . . . . 1 januari 1995 Chili . . . . . 1 maart 1995 Argentinië . . . . . 1 mei 1995 Duitsland . . . . . 1 juni 1995 Cyprus . . . . . 1 juni 1995 Sint Kitts en Nevis . . . . . 1 juni 1995 Slovenië . . . . . 1 juni 1995 Canada . . . . . 1 augustus 1995 Spanje . . . . . 1 september 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Israël . . . . . 1 januari 1996 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Ecuador . . . . . 1 mei 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Polen . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Chili en : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 juli 1994 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 juli 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 juli 1994 Luxemburg . . . . . 1 augustus 1994 Finland . . . . . 1 augustus 1994 Zwitserland . . . . . 1 oktober 194 Australië . . . . . 1 november 1994 Ierland . . . . . 1 december 1994 Zweden . . . . . 1 januari 1995 Panama . . . . . 1 maart 1995 Argentinië . . . . . 1 mei 1995 Duitsland . . . . . 1 juni 1995 Canada . . . . . 1 augustus 1995 Spanje . . . . . 1 september 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Israël . . . . . 1 januari 1996 Frankrijk . . . . . 1 februari 1996 Slovenië . . . . . 1 mei 1996 Sint Kitts en Nevis . . . . . 1 mei 1996 Cyprus . . . . . 1 mei 1996 Zimbabwe . . . . . 1 mei 1996 Italië . . . . . 1 augustus 1996 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Colombië . . . . . 1 juni 1997 Chili . . . . . 1 juni 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Polen . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Noorwegen . . . . . 1 oktober 1998 Inwerkingtreding tussen Slovenië en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 juli 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Luxemburg . . . . . 1 augustus 1994 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 augustus 1994 Zwitserland . . . . . 1 oktober 1994 Australië . . . . . 1 november 1994 Oostenrijk . . . . . 1 november 1994 Ierland . . . . . 1 december 1994 Zweden . . . . . 1 januari 1995 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 april 1995 Argentinië . . . . . 1 mei 1995 Panama . . . . . 1 juni 1995 Duitsland . . . . . 1 juni 1995 Canada . . . . . 1 augustus 1995 Spanje . . . . . 1 september 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Israël . . . . . 1 januari 1996 Chili . . . . . 1 mei 1996 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Finland . . . . . 1 mei 1997 Noorwegen . . . . . 1 juni 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Polen . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Sint Kitts en Nevis en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 oktober 1994 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 oktober 1994 Luxemburg . . . . . 1 november 1994 Ierland . . . . . 1 december 1994 Zweden . . . . . 1 januari 1995 Duitsland . . . . . 1 mei 1995 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 juni 1995 Panama . . . . . 1 juni 1995 Canada . . . . . 1 augustus 1995 Australië . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Israël . . . . . 1 januari 1996 Chili . . . . . 1 mi 1996 Argentinië . . . . . 1 december 1996 Italië . . . . . 1 april 1997 Zwitserland . . . . . 1 mei 1997 Finland . . . . . 1 mei 1997 Spanje . . . . . 1 juni 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 maart 1998 Polen . . . . . 1 maart 1998 Noorwegen . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Cyprus en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 maart 1995 (voor het Koninkrijk van Euopa) Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 maart 1995 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 april 1995 Luxemburg . . . . . 1 april 1995 Duitsland . . . . . 1 mei 1995 Panama . . . . . 1 juin 1995 Zweden . . . . . 1 oktober 1995 Frankrijk . . . . . 1 oktober 1995 Australië . . . . . 1 november 1995 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Israël . . . . . 1 januari 1996 Chili . . . . . 1 mei 1996 Griekenland . . . . . 1 augustus 1996 Zimbabwe . . . . . 1 augustus 1996 Colombië . . . . . 1 augustus 1996 Argentinië . . . . . 1 december 1996 Ierland . . . . . 1 januari 1997 Noorwegen . . . . . 1 januari 1997 Polen . . . . . 1 januari 1997 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Zwitserland . . . . . 1 mei 1997 Finland . . . . . 1 mei 1997 Spanje . . . . . 1 juni 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Denemarken . . . . . 1 oktober 1997 Canada . . . . . 1 januari 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Zimbabwe en : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 augustus 1995 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 oktober 1995 Luxemburg . . . . . 1 oktober 1995 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 november 1995 (voor het Koninkrijk in Europa) Nieuw-Zeeland . . . . . 1 november 1995 Mexico . . . . . 1 december 1995 Australië . . . . . 1 april 1996 Chili . . . . . 1 mei 1996 Cyprus . . . . . 1 augustus 1996 Argentinië . . . . . 1 december 1996 Ierland . . . . . 1 januari 1997 Noorwegen . . . . . 1 januari 1997 Duitsland . . . . . 1 februari 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Zwitserland . . . . . 1 mei 1997 Finland . . . . . 1 mei 1997 Spanje . . . . . 1 juni 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Israël . . . . . 1 oktober 1997 Zweden . . . . . 1 januari 1998 Canada . . . . . 1 januari 1998 Polen . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Colombië en : Luxemburg . . . . . 1 april 1996 Panama . . . . . 1 mei 1996 Israël . . . . . 1 juni 1996 Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 juni 1996 Cyprus . . . . . 1 augustus 1996 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 september 1996 (voor het Koninkrijk in Europa) Duitsland . . . . . 1 november 1996 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 december 1996 Argentinië . . . . . 1 december 1996 Ierland . . . . . 1 januari 1997 Hongarije . . . . . 1 april 1997 Zwitserland . . . . . 1 mei 1997 Finland . . . . . 1 mei 1997 Noorwegen . . . . . 1 juni 1997 Spanje . . . . . 1 juni 1997 Chili . . . . . 1 juni 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Australië . . . . . 1 december 1997 Canada . . . . . 1 december 1997 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 maart 1998 Polen . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen IJsland en : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 december 1996 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 december 1996 (voor het Koninkrijk in Europa) Argentinië . . . . . 1 december 1996 Ierland . . . . . 1 januari 1997 Luxemburg . . . . . 1 januari 1997 Noorwegen . . . . . 1 januari 1997 Polen . . . . . 1 januari 1997 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 januari 1997 Israël . . . . . 1 februari 1997 Denemarken . . . . . 1 maart 1997 Duitsland . . . . . 1 april 1997 Italië . . . . . 1 april 1997 Zwitserland . . . . . 1 mei 1997 Zweden . . . . . 1 mei 1997 Finland . . . . . 1 mei 1997 Chili . . . . . 1 juni 1997 Bosnië-Herzegovina . . . . . 1 augustus 1997 Venezuela . . . . . 1 september 1997 Griekenland . . . . . 1 oktober 1997 Australië . . . . . 1 december 1997 Canada . . . . . 1 december 1997 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 maart 1998 Spanje . . . . . 1 april 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Inwerkingtreding tussen Zuid-Afrika en : Verenigde Staten van Amerika . . . . . 1 november 1997 Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 november 1997 (voor het Koninkrijk in Europa) Israël . . . . . 1 december 1997 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 december 1997 Finland . . . . . 1 december 1997 Ierland . . . . . 1 december 1997 Zweden . . . . . 1 januari 1998 Australië . . . . . 1 januari 1998 Duitsland . . . . . 1 februari 1998 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 maart 1998 Polen . . . . . 1 maart 1998 Noorwegen . . . . . 1 maart 1998 Zwitserland . . . . . 1 augustus 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Argentinië . . . . . 1 november 1998 Speciale administratieve regio van Hongkong . . . . . 1 december 1998 Inwerkingtreding tussen Georgië en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 november 1997 (voor het Koninkrijk in Europa) Israël . . . . . 1 december 1997 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 december 1997 Finland . . . . . 1 decembr 1997 Ierland . . . . . 1 december 1997 Australië . . . . . 1 januari 1998 Duitsland . . . . . 1 maart 1998 Nieuw-Zeeland . . . . . 1 maart 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Argentinië . . . . . 1 november 1998 Speciale administratieve regio van Hongkong . . . . . 1 december 1998 Spanje . . . . . 1 maart 1999 Inwerkingtreding tussen Turkmenistan en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 mei 1998 (voor het Koninkrijk in Europa) Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland . . . . . 1 mei 1998 Israël . . . . . 1 juni 1998 Finland . . . . . 1 juli 1998 Duitsland . . . . . 1 augustus 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Australië . . . . . 1 november 1998 Argentinië . . . . . 1 november 1998 Speciale administratieve regio van Hongkong . . . . . 1 december 1998 Inwerkingtreding tussen Belarus en : Koninkrijk der Nederlanden . . . . . 1 mei 1998 (voor het Koninkrijk in Europa) Israël . . . . . 1 juni 1998 Finland . . . . . 1 juli 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 augustus 1998 Australië . . . . . 1 november 1998 Argentinië . . . . . 1 november 1998 Duitsland . . . . . 1 februari 1999 Moldova . . . . . 1 februari 1999 Paraguay . . . . . 1 februari 1999 Inwerkingtreding tussen Moldova en : Luxemburg . . . . . 1 september 1998 Israël . . . . . 1 september 1998 Polen . . . . . 1 september 1998 Finland . . . . . 1 oktober 1998 Italië . . . . . 1 november 1998 Australië . . . . . 1 november 1998 Argentinië . . . . . 1 november 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 december 1998 Belarus . . . . . 1 februari 1999 Ierland . . . . . 1 februari 1999 Inwerkingtreding tussen Paraguay en : Israël . . . . . 1 oktober 1998 Tsjechische Republiek . . . . . 1 oktober 1998 Argentinië . . . . . 1 november 1998 Polen . . . . . 1 december 1998 Belarus . . . . . 1 februari 1999 Ierland . . . . . 1 februari 1999 Finland . . . . . 1 maart 1999 Australië . . . . . 1 april 1999 Inwerkingtreding tussen Costa Rica en : Israël . . . . . 1 april 1999 De bevoegde centrale autoriteit van België is : Ministerie van Justitie, Directie-generaal Burgerlijke Wetgeving en Erediensten, Dienst Internationale Rechtshulp, Waterloolaan 115, 1000 Brussel, tel. 02/542 67 61, fax 02/542 78 04.