Etaamb.openjustice.be
Omzendbrief van 10 mei 2006
gepubliceerd op 26 mei 2006

Omzendbrief betreffende overschrijden van omzettingstermijn Richtlijn 2004/38 betreffende het verblijf van EU-onderdanen en hun familieleden. - Verlenging overgangsperiode voor de nieuwe EU-lidstaten. - Adreswijzigingen

bron
federale overheidsdienst binnenlandse zaken
numac
2006000369
pub.
26/05/2006
prom.
10/05/2006
staatsblad
https://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/article_body(...)
Document Qrcode

FEDERALE OVERHEIDSDIENST BINNENLANDSE ZAKEN


10 MEI 2006. - Omzendbrief betreffende overschrijden van omzettingstermijn Richtlijn 2004/38 betreffende het verblijf van EU-onderdanen en hun familieleden. - Verlenging overgangsperiode voor de nieuwe EU-lidstaten. - Adreswijzigingen


Aan de Dames en Heren Burgemeester van het Rijk, 1. Inleiding Op 29 april 2004 werd de Richtlijn 2004/38/EG uitgevaardigd betreffende het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden. Deze Richtlijn dient nog omgezet te worden in Belgisch recht. De termijn voor omzetting verstrijkt op 30 april 2006.

Deze Richtlijn bevat twee grote lijnen : - er worden twee opeenvolgende fasen gecreëerd in het lang verblijf van EU-onderdanen en hun familieleden : het (gewone) verblijfsrecht en het duurzame verblijfsrecht; - er wordt geen verblijfstitel meer afgeleverd aan EU-onderdanen.

Vastgesteld wordt dat de huidige reglementering grotendeels tegemoet komt aan deze Richtlijn, maar dat enkele formele wijzigingen aan de wet van 15 december 1980 en het koninklijk besluit van 8 oktober 1981 vereist zijn.

Deze omzendbrief omschrijft in punt 2 welke houding de gemeenten concreet moeten aannemen vanaf 30 april 2006, in afwachting dat de betrokken Richtlijn formeel wordt omgezet in Belgisch recht. In punt 3 worden ter informatie enkele praktische vragen beantwoord.

Punt 4 ten slotte bevat, los van Richtlijn 2004/38, twee wijzigingen aan omzendbrieven in verband met de verblijfstitels. Deze hebben betrekking op de verlenging van de overgangsperiode voor de nieuwe EU-lidstaten (4.1) en adreswijzigingen (4.2). 2. Werkwijze voor de gemeenten 2.1. Uitgangspunt Als uitgangspunt geldt dat het huidig verblijfsregime voor EU-onderdanen en hun familieleden, zoals omschreven in artikelen 40 e.v. van de wet van 15 december 1980 en artikelen 45 e.v. van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981, verder toegepast kan worden.

Er gelden voor de gemeenten enkel bijzondere instructies voor : - de afgifte van de blauwe kaart (verblijfskaart van een onderdaan van een lidstaat der EEG, bijlagen 8 en 9 van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981); - de afgifte van de gele kaart (identiteitskaart voor vreemdeling, bijlage 7); - EU-studenten met meer dan vijf jaar verblijf. 2.2. Blauwe kaart Op grond van Richtlijn 2004/38, mag er geen « verblijfskaart » meer worden uitgereikt aan EU-onderdanen. De Richtlijn laat de lidstaten echter wel toe om een « verklaring van inschrijving » en om een « document ter staving van duurzaam verblijfsrecht » af te leveren.

Verder moet rekening worden gehouden met het project om de verblijfstitels voor lang verblijf (witte, gele en blauwe kaarten) te vervangen door elektronische documenten die in hoge mate gelijk zullen lopen met de elektronische identiteitskaarten (eID) voor Belgen. Dit project vangt eind 2006 aan in enkele pilootgemeenten. Ook aan EU-onderdanen zullen elektronische kaarten uitgereikt worden.

De blauwe kaart is het enige op dit ogenblik bestaande document dat dienst kan doen als de door de Richtlijn toegelaten « verklaring van inschrijving ». Het vormt immers een bewijs van inschrijving in de registers. De blauwe kaart is bovendien beter bestand tegen fraude dan een eventueel voorlopig formulier dat gecreëerd zou worden voor de overgangsperiode.

Vanuit het oogpunt van de rechtszekerheid wordt er dan ook voor geopteerd om de blauwe kaart voorlopig te blijven afleveren aan EU-onderdanen, en dit in hun eigen belang. Hierbij moeten de volgende regels in acht worden genomen : - Bij iedere afgifte van de blauwe kaart aan een EU-onderdaan dienen de woorden « verblijfskaart van een onderdaan van een lidstaat der EEG » geschrapt te worden. - Tegelijk met de afgifte van de blauwe kaart is het raadzaam het inlichtingenformulier in bijlage A te overhandigen aan de betrokken EU-onderdaan. Dit formulier bevat enige toelichting over de Richtlijn 2004/38, en de mededeling dat de blauwe kaart ten gepaste tijde kan ingeruild worden voor een elektronisch document (dat evenmin de vermelding « verblijfskaart » zal dragen).

Deze regels gelden naar aanleiding van iedere afgifte van een blauwe kaart aan een onderdaan van de EU, ongeacht zijn statuut (bv. werknemer, zelfstandige, student, familielid van een EU-onderdaan, familielid van een Belg), en ongeacht of het gaat om een eerste afgifte, een vernieuwing of een vervanging. 2.3. Gele kaart De Richtlijn 2004/38 bepaalt dat het verblijfsrecht van familieleden van EU-onderdanen die zelf geen EU-onderdaan zijn, wordt vastgesteld door een document genaamd « verblijfskaart van een familielid van een burger van de Unie » (artikel 10, lid 1, van de Richtlijn).

Er wordt dan ook voor geopteerd om de gele kaart voorlopig te blijven afleveren aan een familielid van een onderdaan van de EU of van een Belg, mits inachtneming van de volgende regels : - Bij iedere afgifte van een gele kaart aan een familielid van een onderdaan van de EU of van een Belg (artikel 40 wet 15 december 1980), dient de vermelding « document afgeleverd aan een familielid van een burger van de Unie » te worden aangebracht op de kaart. Wegens plaatsgebrek moet deze vermelding worden aangebracht in de rechthoek onderaan de voorkant van de gele kaart (waar vermeld wordt « in deze ruimte niet schrijven »). Deze vermelding kan naar keuze worden aangebracht door middel van machineschrift of een sticker. - Tegelijk met de afgifte van een dergelijke gele kaart, is het raadzaam het inlichtingenformulier in bijlage B te overhandigen. Dit formulier bevat enige toelichting over de Richtlijn 2004/38, en de mededeling dat de gele kaart ten gepaste tijde kan ingeruild worden voor een elektronisch verblijfsdocument.

Deze regels moeten toegepast worden bij iedere afgifte van een gele kaart aan een familielid van een EU-onderdaan of van een Belg, ongeacht of het gaat om een eerste afgifte, een vernieuwing of een vervanging. 2.4. EU-studenten Actueel wordt het verblijfsregime van EU-studenten beheerst door artikel 55 van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981. Dit betekent dat de student in het bezit gesteld wordt van een blauwe kaart met een geldigheidsduur van maximaal één jaar, die telkens vernieuwd kan worden.

Artikel 16 van de Richtlijn stelt dat iedere burger van de Unie (ook de studenten), die gedurende een periode van vijf jaar legaal op het grondgebied van het gastland heeft verbleven, een duurzaam verblijfsrecht heeft aldaar. Deze bepaling heeft rechtstreekse werking.

Dit betekent in concreto dat de EU-studenten, op hun verzoek, een blauwe kaart voor vijf jaar kunnen verkrijgen wanneer zij vanaf 30 april 2006 kunnen bewijzen dat ze vijf jaar legaal op het grondgebied hebben verbleven voor hun studies.

Een dergelijke vraag kan ingediend worden bij de gemeente. In geval van twijfel contacteert de gemeente het bureau Lang Verblijf - Studenten van de DVZ. 3. Praktische vragen In aanvulling van punt 2, worden in dit punt enkele bijkomende onderwerpen behandeld waarover vragen kunnen rijzen naar aanleiding van Richtlijn 2004/38.Deze vereisen echter geen aanpassing in de werking van de gemeenten. 3.1. Wat met gezinshereniging voor descendenten jonger dan 21 jaar vanaf 30 april 2006 ? Actueel kunnen de actieve EU-onderdaan en zijn echtgenote zich laten vervoegen door hun descendenten die minder dan 21 jaar oud zijn (artikel 40, § 3, 2°, wet van 15 december 1980).

De niet-actieve EU-onderdaan en zijn echtgenote kunnen zich laten vervoegen door hun descendenten die minder dan 21 jaar oud zijn, voorzover bewezen wordt dat dezen te hunnen laste zijn (artikel 40, § 4, 2°, wet van 15 december 1980).

De Richtlijn bepaalt echter dat elke EU-onderdaan, behalve de student, zich zonder meer kan laten vervoegen door zijn descendenten die minder dan 21 jaar zijn.

Artikel 40, § 4, 2°, van de wet van 15 december 1980, moet dus in de praktijk conform de Richtlijn toegepast worden, waardoor men niet langer meer het bewijs mag eisen dat de descendenten die minder dan 21 jaar zijn ten laste zijn.

Voor descendenten ouder dan 21 blijft het bewijs van het ten laste zijn wel vereist. 3.2. Wat met regime samenwonende partner vanaf 30 april 2006 ? Het regime van de samenwonende partner blijft beheerst door de toepassing van artikel 9 van de wet van 15 december 1980 en de omzendbrief van 30 september 1997. Artikel 3.2.b) van de Richtlijn heeft rechtstreekse werking, maar wordt op Belgisch vlak ingevuld door de toepassing van artikel 9. 3.3. Wat met aankomstverklaringen vanaf 30 april 2006 ? Aankomstverklaringen kunnen conform de huidige bepalingen van de Belgische vreemdelingenreglementering verder blijven verstrekt worden, aangezien dit conform is met artikel 5.5. van de Richtlijn. 3.4. Wat met verstrekken van bijlage 22 en attesten van immatriculatie (A.I.) vanaf 30 april 2006 ? De bijlage 22 kan verder verstrekt worden aangezien dit document geen verblijfsdocument is.

A.I's die verstrekt worden voor de duur van tewerkstelling, zijn verblijfsdocumenten, maar kunnen blijven afgeleverd worden, nu ze gelden als de door de Richtlijn voorziene « verklaring van inschrijving ».

AI's die verstrekt worden om andere redenen, kunnen vanzelfsprekend ook blijven afgeleverd worden. 3.5. Wat met EER-onderdanen vanaf 30 april 2006 ? Voor wat betreft de EER-onderdanen die niet tot de EU behoren (Noorwegen, IJsland, Liechtenstein) heeft de Europese Commissie gesteld dat de Richtlijn niet automatisch op hen van toepassing is en dat een expliciete beslissing van het EER-comité noodzakelijk is.

Er kan herhaald worden dat op de aan hen afgeleverde blauwe kaarten de woorden « van een onderdaan van een lidstaat der EEG » geschrapt moeten worden (artikel 69bis koninklijk besluit van 8 oktober 1981); het woord « verblijfskaart » blijft daarentegen staan. 3.6. Wat met de toekomstige overgang naar het nieuwe verblijfsregime ? Het toekomstig verblijfsregime zal, zoals gezegd, twee fasen kennen : een (gewoon) lang verblijf en een duurzaam lang verblijf. Dit dient nog geregeld te worden door een aanpassing van de wet en het koninklijk besluit.

De instructies voor de overgang van het huidig verblijfsregime in het toekomstige verblijfsregime, zullen ten gepaste tijde meegedeeld worden. 4. Wijzigingen van omzendbrieven 4.1. Verlenging overgangsperiode voor de nieuwe EU-lidstaten (met uitzondering van Cyprus en Malta) - wijziging van omzendbrief van 30 april 2004 Voor onderdanen van Estland, Letland, Litouwen, Polen, Tsjechische Republiek, Slovakije, Hongarije en Slovenië, wordt het overgangsregime verlengd tot 30 april 2009. Dit betekent dat onderdanen die wensen als werknemer tewerkgesteld te worden, blijven vallen onder het regime van de machtiging tot verblijf op basis van de artikelen 9 en 13 van de wet van 15 december 1980.

De omzendbrief van 30 april 2004 met betrekking tot het verblijf en de vestiging van de onderdanen van de nieuwe lidstaten van de Europese Unie, met name Cyprus, Malta, de Tsjechische Republiek, Slovakije, Letland, Slovenië, Polen, Hongarije, Litouwen en Estland, en van hun familieleden, vanaf 1 mei 2004, met name voor de overgangsperiode die door het Toetredingsverdrag wordt voorzien (Belgisch Staatsblad van 17 mei 2004), bepaalt bij verschillende gelegenheden dat desgevallend de volgende vermelding moet worden aangebracht op het betrokken verblijfsdocument : « Informatie : gedurende de overgangsperiode van 1 mei 2004 tot 30 april 2006 en onder voorbehoud van een eventuele verlenging van deze periode, blijft de houder van dit document, voor het uitoefenen van een activiteit in loondienst, onderworpen aan de overgangsbepalingen betreffende de tewerkstelling van werknemers die onderdaan zijn van de nieuwe lidstaten van de Europese Unie en hun familieleden. » De datum « 30 april 2006 » wordt in deze passages van de omzendbrief vervangen door « 30 april 2009 ». 4.2. Adreswijziging - wijziging van omzendbrief van 22 mei 2003 De totale kostprijs verbonden aan de verblijfsdocumenten van EU-onderdanen en hun familieleden mag niet meer bedragen dan deze voor de identiteitsdocumenten van Belgen (zie artikelen 45, § 8, 49, § 5, 51, § 7, 53, § 7, 54, § 5 en 61, § 5, koninklijk besluit van 8 oktober 1981).

Om te vermijden dat de kosten voor EU-onderdanen en hun familieleden meer bedragen dan voor Belgen, zal bij een verhuizing binnen dezelfde gemeente of naar een andere gemeente met hetzelfde taalstelsel, de blauwe of gele kaart niet langer vervangen worden. Aldus worden de kosten voor vervanging uitgespaard. Deze regeling wordt doorgevoerd als gevolg van een klacht die werd ingediend bij de Europese Commissie.

Punt 6.A, tweede alinea, van de omzendbrief van 22 mei 2003 betreffende de verblijfsbewijzen voor vreemdelingen (Belgisch Staatsblad van 17 juli 2003) wordt vervangen als volgt : « Wanneer de houder verhuist binnen dezelfde gemeente of naar een andere gemeente met hetzelfde taalstelsel, wordt het nieuwe adres aangebracht op de achterzijde van de identiteitskaart voor vreemdeling. De datum sinds wanneer de houder op dit adres woont, moet hier eveneens worden vermeld.

De identiteitskaart moet worden vervangen wanneer de houder van dat document zijn verblijfplaats overbrengt naar een gemeente met een ander taalstelsel, of wanneer het document niet meer kan worden aangevuld. Overeenkomstig de algemene regel mag de identiteitskaart slechts tegen overhandiging van het oude document worden vervangen. » Punt 7.A, tweede alinea, van deze omzendbrief, wordt vervangen als volgt : « Wanneer de houder verhuist binnen dezelfde gemeente of naar een andere gemeente met hetzelfde taalstelsel, wordt het nieuwe adres aangebracht op de achterzijde van de verblijfskaart. De datum sinds wanneer de houder op dit adres woont, moet hier eveneens worden vermeld.

De verblijfskaart moet worden vervangen wanneer de houder van dat document zijn verblijfplaats overbrengt naar een gemeente met een ander taalstelsel, of wanneer het document niet meer kan worden aangevuld. Overeenkomstig de algemene regel mag de verblijfskaart slechts tegen overhandiging van het oude document worden vervangen. » Meer informatie betreffende de toepassing van deze omzendbrief kan verkregen worden bij de volgende diensten van de Dienst Vreemdelingenzaken : - voor individuele gevallen : Helpdesk - tel. 02-206 15 99 - voor elke vraag van juridische aard : Studiebureau - tel. 02-206 19 22.

Brussel, 10 mei 2006.

De Vice-Eerste Minister en Minister van Binnenlandse Zaken, P. DEWAEL

Bijlage A FEDERALE OVERHEIDSDIENST BINNENLANDSE ZAKEN DIENST VREEMDELINGENZAKEN Inlichtingenformulier - Blauwe kaart De Europese Richtlijn 2004/38 van 29 april 2004 reglementeert het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden.

Deze Richtlijn stelt de onderdanen van de Europese Unie voortaan vrij van de vereiste van verblijfskaart.

Op grond van artikel 40 van de Richtlijn, moest deze Richtlijn ten laatste op 30 april 2006 omgezet worden in nationaal recht.

De huidige verblijfsreglementering voldoet grotendeels aan deze Richtlijn. Toch dringen zich nog enkele wijzigingen op.

In afwachting van de formele omzetting van deze Richtlijn in Belgisch recht en de geplande hervorming van de (verblijfs)documenten voor vreemdelingen in het algemeen, werd u in het bezit gesteld van een « blauwe kaart ».

Deze kaart geldt alleszins als « verklaring van inschrijving » in de zin van artikel 10, lid 2, van de Richtlijn.

Wanneer de gemeente waar u ingeschreven bent de overgang maakt naar elektronische documenten, zal u een uitnodiging ontvangen om de blauwe kaart in te wisselen voor een elektronisch document.

Dit elektronisch document zal tal van voordelen bieden aan de bezitter : - mogelijkheid zich elektronisch (via internet) te identificeren en documenten elektronisch te ondertekenen; - mogelijkheid om informatie on line uit te wisselen met de overheid, privéfirma's of organisaties via een beveiligd elektronisch verkeer, op eender welke plaats en gelijk welk tijdstip. De elektronische kaart is een hoeksteen van het e-governement; - commerciële transacties op een veilige manier uitvoeren via het internet, als koper of als verkoper (aankoop en verkoop on line); - mogelijkheid om de informatiegegevens te raadplegen die hem betreffen en die opgenomen zijn in het Rijksregister van de natuurlijke personen, en er eventueel de verbetering van vragen.

Bijlage B FEDERALE OVERHEIDSDIENST BINNENLANDSE ZAKEN DIENST VREEMDELINGENZAKEN Inlichtingenformulier - Gele kaart De Europese Richtlijn 2004/38 van 29 april 2004 reglementeert het recht van vrij verkeer en verblijf op het grondgebied van de lidstaten voor de burgers van de Unie en hun familieleden.

Op grond van artikel 40 van de Richtlijn, moest deze Richtlijn ten laatste op 30 april 2006 omgezet worden in nationaal recht.

De huidige verblijfsreglementering voldoet grotendeels aan deze Richtlijn. Toch dringen zich nog enkele wijzigingen op.

In afwachting van de formele omzetting van deze Richtlijn in Belgisch recht en de geplande hervorming van de (verblijfs)documenten voor vreemdelingen in het algemeen, werd u in het bezit gesteld van een « gele kaart ».

Deze kaart geldt alleszins als « verklaring van inschrijving » in de zin van artikel 10, lid 2, van de Richtlijn.

Wanneer de gemeente waar u ingeschreven bent de overgang maakt naar elektronische documenten, zal u een uitnodiging ontvangen om de gele kaart in te wisselen voor een elektronisch verblijfsdocument.

Dit elektronisch document zal tal van voordelen bieden aan de bezitter : - mogelijkheid zich elektronisch (via internet) te identificeren en documenten elektronisch te ondertekenen; - mogelijkheid om informatie on line uit te wisselen met de overheid, privéfirma's of organisaties via een beveiligd elektronisch verkeer, op eender welke plaats en gelijk welk tijdstip. De elektronische kaart is een hoeksteen van het e-governement; - commerciële transacties op een veilige manier uitvoeren via het internet, als koper of als verkoper (aankoop en verkoop on line); - mogelijkheid om de informatiegegevens te raadplegen die hem betreffen en die opgenomen zijn in het Rijksregister van de natuurlijke personen, en er eventueel de verbetering van vragen.

^