gepubliceerd op 19 januari 2015
Uittreksel uit arrest nr. 182/2014 van 10 december 2014 Rolnummer : 5791 In zake : het beroep tot vernietiging van de wet van 17 juni 2013 houdende betere inning van penale boeten, ingesteld door de nv « Axus ». Het Grondwettelijk Hof, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van het beroep en rechtspleging Bij verzoe(...)
Uittreksel uit arrest nr. 182/2014 van 10 december 2014 Rolnummer : 5791 In zake : het beroep tot vernietiging van de wet van 17 juni 2013Relevante gevonden documenten type wet prom. 17/06/2013 pub. 28/06/2013 numac 2013003203 bron federale overheidsdienst financien Wet houdende betere inning van penale boeten sluiten houdende betere inning van penale boeten, ingesteld door de nv « Axus ».
Het Grondwettelijk Hof, samengesteld uit de voorzitters J. Spreutels en A. Alen, en de rechters J.-P. Snappe, J.-P. Moerman, E. Derycke, P. Nihoul en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van het beroep en rechtspleging Bij verzoekschrift dat aan het Hof is toegezonden bij op 27 december 2013 ter post aangetekende brief en ter griffie is ingekomen op 30 december 2013, heeft de nv « Axus », bijgestaan en vertegenwoordigd door Mr. M. Libert en Mr. J. Sohier, advocaten bij de balie te Brussel, beroep tot vernietiging ingesteld van de wet van 17 juni 2013Relevante gevonden documenten type wet prom. 17/06/2013 pub. 28/06/2013 numac 2013003203 bron federale overheidsdienst financien Wet houdende betere inning van penale boeten sluiten houdende betere inning van penale boeten (bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 28 juni 2013). (...) II. In rechte (...) Ten aanzien van de bestreden wet en de context ervan B.1. De verzoekende partij vordert de vernietiging van de wet van 17 juni 2013Relevante gevonden documenten type wet prom. 17/06/2013 pub. 28/06/2013 numac 2013003203 bron federale overheidsdienst financien Wet houdende betere inning van penale boeten sluiten houdende betere inning van penale boeten, die bepaalt : «
Artikel 1.Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 77 van de Grondwet.
Art. 2.§ 1. Indien tijdens een controle op de openbare weg door ambtenaren van de administratie bevoegd voor de douane en accijnzen de niet betaling wordt vastgesteld van geldsommen die werden opgelegd in een uitvoerbaar geworden bevel tot betalen of in een in kracht van gewijsde getreden rechterlijke beslissing inzake overtredingen van de wet van 16 maart 1968Relevante gevonden documenten type wet prom. 16/03/1968 pub. 21/10/1998 numac 1998000446 bron ministerie van binnenlandse zaken Wet betreffende de politie over het wegverkeer, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer . - Duitse vertaling De hi(...) - de wet van 10 oktober 1967 houdende het Gerechtelijk Wetboek (Belgisch Staatsblad van 31 oktober (...) sluiten betreffende de politie over het wegverkeer, van de wet van 18 februari 1969 betreffende de maatregelen ter uitvoering van de internationale verdragen en akten inzake vervoer over zee, over de weg, de spoorweg of de waterweg, van de wet van 21 juni 1985 betreffende de technische eisen waaraan elk voertuig voor vervoer te land, de onderdelen ervan, evenals het veiligheidstoebehoren moeten voldoen, van de wet van 3 mei 1999 betreffende het vervoer van zaken over de weg, van de besluitwet van 30 december 1946 betreffende het bezoldigd vervoer van personen over de weg met autobussen en met autocars of van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen en hun uitvoeringsbesluiten, moet de bestuurder de geldsommen in handen van deze ambtenaren betalen op het ogenblik van de vaststelling. § 2. Ingeval van niet betaling van de in § 1 bedoelde geldsommen kan het voertuig worden geïmmobiliseerd. De immobilisering wordt ten vroegste opgeheven op de dag van volledige betaling van de geldsommen en van de kosten.
Het voertuig wordt geïmmobiliseerd op kosten en risico van de eigenaar van het voertuig.
Hij die gebruik maakt of aan een derde toelaat gebruik te maken van een voertuig waarvan hij weet dat het geïmmobiliseerd is, wordt gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met geldboete van 100 euro tot 1.000 euro of met een van die straffen alleen. § 3. Indien de schuldenaar de verschuldigde geldsommen en kosten niet heeft betaald binnen 30 dagen na de datum waarop het voertuig werd geïmmobiliseerd, kan de ontvanger bevoegd voor de invordering van de penale boeten, na bekrachtiging door de beslagrechter van het ambtsgebied waarin zich het kantoor bevindt waar de inning moet worden uitgevoerd, laten overgaan tot de gedwongen verkoop van het voertuig, op voorwaarde dat het voertuig de eigendom is van de schuldenaar. De procedure wordt ingeleid op eenzijdig verzoekschrift. De beslissing van de beslagrechter is uitvoerbaar bij voorraad ».
B.2. Zoals het opschrift ervan aangeeft, strekt de bestreden wet ertoe een betere inning van de penale boeten te verzekeren.
De parlementaire voorbereiding vermeldt : « Deze [wet] heeft tot doel om de ambtenaren van de administratie bevoegd voor de douane en accijnzen, die tijdens een controle op de openbare weg een voertuig detecteren waarvan de eigenaar een verkeersboete verschuldigd is ingevolge een in kracht van gewijsde getreden rechterlijke beslissing of een bevel tot betalen, de mogelijkheid te verlenen dit voertuig te immobiliseren.
Deze bepalingen leggen het principe vast van de onmiddellijke betaling van de verschuldigde geldsommen in handen van deze ambtenaren.
Ingeval van onmiddellijke betaling mag de betrokkene zijn weg verder zetten.
Ingeval van niet onmiddellijke betaling kan het voertuig worden geïmmobiliseerd.
Vervolgens indien de verschuldigde geldsommen en kosten niet worden betaald binnen 30 dagen na de immobilisering, kan de ontvanger bevoegd voor de invordering van de penale boeten laten overgaan tot de gedwongen verkoop van het voertuig, op voorwaarde dat het voertuig de eigendom is van de schuldenaar » (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2756/001 en 53-2757/001, p. 91).
Uit die parlementaire voorbereiding blijkt eveneens dat de wetgever de fraude heeft willen bestrijden (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2756/005, p. 9; Parl. St., Senaat, 2012-2013, nr. 5-2095/3, p. 9).
Ten aanzien van het eerste middel B.3. Het eerste middel is afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de bestreden wet de particulieren die eigenaar zijn van voertuigen en de vennootschappen die eigenaar zijn van een zeer groot aantal voertuigen met het oog op hun exploitatie in het kader van een handelsactiviteit op gelijke wijze behandelt, terwijl die beide categorieën van personen zich in totaal verschillende situaties zouden bevinden.
B.4. Uit het opschrift van de wet en de in B.2 aangehaalde parlementaire voorbereiding blijkt dat de wetgever een betere inning van de penale boeten heeft willen verzekeren en de fraude heeft willen bestrijden door de ambtenaren van douane en accijnzen die tijdens een controle op de openbare weg een voertuig detecteren waarvan de eigenaar een verkeersboete verschuldigd is ingevolge een in kracht van gewijsde gegane rechterlijke beslissing of een bevel tot betalen, de mogelijkheid te bieden de onmiddellijke betaling te verkrijgen van de verschuldigde geldsommen en bij niet-betaling het voertuig te immobiliseren.
Aangezien de bestreden wet ertoe strekt een betere inning van de penale verkeersboetes te verzekeren en de fraude te bestrijden, is het niet redelijk verantwoord de particulieren die eigenaar zijn van hun voertuig en de vennootschappen die eigenaar zijn van een klein of groot aantal voertuigen met het oog op de exploitatie ervan in het kader van een handelsactiviteit, verschillend te behandelen. Zodra de te innen geldsom is opgelegd in een uitvoerbaar geworden bevel tot betalen of in een in kracht van gewijsde gegane rechterlijke beslissing, kan niet redelijk worden verantwoord sommige eigenaars tot onmiddellijke betaling te dwingen en anderen ervan vrij te stellen of hun een extra termijn te geven naargelang zij al dan niet een groot aantal voertuigen bezitten of naar gelang van de exploitatie ervan.
B.5. Het eerste middel is niet gegrond.
Ten aanzien van het tweede middel B.6. Het tweede middel is afgeleid uit de schending van de artikelen 10, 11 en 16 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met het decreet d'Allarde, met artikel 6 van de bijzondere wet van 8 augustus 1980Relevante gevonden documenten type wet prom. 08/08/1980 pub. 11/12/2007 numac 2007000980 bron federale overheidsdienst binnenlandse zaken Bijzondere wet tot hervorming der instellingen. - Officieuze coördinatie in het Duits sluiten tot hervorming der instellingen, met de beginselen van evenredigheid, van rechtszekerheid, alsook van vrijheid van handel en nijverheid, met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met artikel 17 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie.
In een eerste onderdeel verwijt de verzoekende partij artikel 2 van de bestreden wet de bestuurder van het voertuig de verplichting op te leggen de geldsommen met betrekking tot niet-betaalde penale boeten in handen van de ambtenaren van de bevoegde administratie te voldoen op straffe van het voertuig geïmmobiliseerd te zien, terwijl de persoon die de geldboete verschuldigd is, een andere bestuurder van een ander voertuig kan zijn.
In een tweede onderdeel verwijt de verzoekende partij artikel 2 van de bestreden wet te bepalen dat de titel die nodig is om het voertuig te immobiliseren en in beslag te nemen, ofwel bestaat in een uitvoerbaar geworden bevel tot betalen, ofwel in een in kracht van gewijsde gegane rechterlijke beslissing. Door de toepassing van de bestreden wet mogelijk te maken in het eerste geval, zonder enige gerechtelijke titel, zou de wetgever niet voorzien in voldoende waarborgen en zouden de middelen waarin is voorzien niet evenredig zijn. Het tweede geval zou eveneens niet adequaat zijn vermits het geenszins zou vereisen dat de rechterlijke beslissing ten uitvoer is gelegd.
B.7.1. Met betrekking tot het eerste onderdeel van het middel kan, om de in B.4 aangegeven redenen, niet redelijk worden verantwoord slechts sommige eigenaars van voertuigen tot de betaling van een penale verkeersboete te dwingen en niet andere eigenaars. Een dergelijk verschil in behandeling ten aanzien van de betaling van een penale boete zou bovendien inbreuk maken op het eigendomsrecht.
B.7.2. Daarenboven wordt in het eerste onderdeel van het middel vertrokken van een verkeerd uitgangspunt in zoverre de bestreden wet voorziet in een wijze van uitvoering van reeds uitgesproken penale boeten en niet in een nieuwe wijze van veroordeling tot penale boeten.
Immers, wanneer de persoon die de reeds uitgesproken boete verschuldigd is een andere bestuurder is dan diegene wiens voertuig is geïmmobiliseerd, is de bestreden wet niet van toepassing aangezien uit B.2 blijkt dat die wet enkel de eigenaar van het voertuig beoogt als persoon die een boete verschuldigd is.
B.7.3. Wanneer de persoon die de reeds uitgesproken boete verschuldigd is, de eigenaar van het voertuig is, staat het aan de eigenaar die zijn voertuig ter beschikking stelt van een bestuurder, de nodige maatregelen te nemen teneinde de geldboeten te betalen die hij verschuldigd is.
De artikelen 67bis en 67ter van de wet van 16 maart 1968Relevante gevonden documenten type wet prom. 16/03/1968 pub. 21/10/1998 numac 1998000446 bron ministerie van binnenlandse zaken Wet betreffende de politie over het wegverkeer, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer . - Duitse vertaling De hi(...) - de wet van 10 oktober 1967 houdende het Gerechtelijk Wetboek (Belgisch Staatsblad van 31 oktober (...) sluiten betreffende de politie over het wegverkeer bepalen in dat verband : «
Art. 67bis.Wanneer een overtreding van deze wet en haar uitvoeringsbesluiten is begaan met een motorvoertuig, ingeschreven op naam van een natuurlijke persoon, en de bestuurder bij de vaststelling van de overtreding niet geïdentificeerd werd, wordt vermoed dat deze is begaan door de titularis van de nummerplaat van het voertuig. Het vermoeden van schuld kan worden weerlegd met elk middel.
Art. 67ter.Wanneer een overtreding van deze wet en haar uitvoeringsbesluiten is begaan met een motorvoertuig, ingeschreven op naam van een rechtspersoon, zijn de natuurlijke personen die de rechtspersoon in rechte vertegenwoordigen ertoe gehouden de identiteit van de bestuurder op het ogenblik van de feiten mee te delen of, indien zij die niet kennen, de identiteit van de persoon die het voertuig onder zich heeft.
De mededeling moet gebeuren binnen een termijn van 15 dagen te rekenen vanaf de datum waarop de vraag om inlichtingen gevoegd bij het afschrift van het proces-verbaal werd verstuurd.
Indien de persoon die het voertuig onder zich heeft niet de bestuurder was op het ogenblik van de feiten moet hij eveneens, op de wijze hierboven vermeld, de identiteit van de bestuurder meedelen.
De natuurlijke personen die de rechtspersoon in rechte vertegenwoordigen als titularis van de nummerplaat of als houder van het voertuig, zijn ertoe gehouden de nodige maatregelen te nemen om aan deze verplichting te voldoen ».
B.7.4. Het eerste onderdeel van het tweede middel is niet gegrond.
B.8.1. Met betrekking tot het tweede onderdeel van het middel hebben de grieven van de verzoekende partij in werkelijkheid meer betrekking op de wetsbepalingen inzake het uitvoerbaar geworden bevel tot betalen en de in kracht van gewijsde gegane rechterlijke beslissing, begrippen waarnaar de bestreden bepaling verwijst, en op de toepassing van die bepalingen.
B.8.2. In een hoofdstuk II/1 dat het opschrift « Bevel tot betalen » draagt, bepaalt artikel 65/1 van de wet van 16 maart 1968Relevante gevonden documenten type wet prom. 16/03/1968 pub. 21/10/1998 numac 1998000446 bron ministerie van binnenlandse zaken Wet betreffende de politie over het wegverkeer, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer . - Duitse vertaling De hi(...) - de wet van 10 oktober 1967 houdende het Gerechtelijk Wetboek (Belgisch Staatsblad van 31 oktober (...) sluiten betreffende de politie over het wegverkeer : « § 1. Wanneer de in artikel 65, § 1, bedoelde som niet binnen de door de Koning bepaalde termijn wordt betaald, kan de procureur des Konings aan de overtreder een bevel geven tot betalen van deze geldsom binnen een termijn van vijfenveertig dagen volgend op de dag van de verzending van dit bevel.
Dit bevel wordt per gerechtsbrief verstuurd aan de overtreder en bevat minstens : 1° de dagtekening;2° de ten laste gelegde feiten en de geschonden wetsbepalingen;3° de datum, het tijdstip en de plaats van overtreding;4° de identiteit van de overtreder of, bij gebreke hieraan, van de houder van de nummerplaat van het voertuig waarmee de overtreding werd begaan;5° de referte van de som bedoeld in artikel 65, § 1 en in voorkomend geval van het voorstel tot verval van de strafvordering door betaling van de geldsom;6° de dag waarop of de termijn waarbinnen de som uiterlijk moet betaald worden;7° de wijze waarop, de termijn waarbinnen en het parketsecretariaat waarbij het bezwaar kan worden ingediend. § 2. De overtreder kan bezwaar indienen bij de procureur des Konings binnen de dertig dagen volgend op de dag van verzending van het bevel tot betalen.
Dit bezwaar wordt met redenen omkleed en houdt keuze van woonplaats in België in, indien de verzoeker er zijn woonplaats niet heeft. Het wordt door de overtreder of diens advocaat ingediend bij een verzoekschrift dat wordt neergelegd op het parketsecretariaat of dat bij aangetekende brief aan het parket wordt verzonden. In dit laatste geval geldt de datum van verzending van de aangetekende brief als datum waarop het bezwaar werd ingediend.
Het verzoekschrift moet op straffe van nietigheid hetzij de referte van het bevel tot betalen vermelden, hetzij als bijlage het origineel of een afschrift van het bevel tot betalen bevatten. § 3. De procureur des Konings kan het bezwaar aanvaarden en geeft er in voorkomend geval kennis van aan de overtreder. Indien hij het bezwaar niet aanvaardt, wordt de zaak aanhangig gemaakt bij dagvaarding bij de bevoegde rechtbank overeenkomstig artikel 145 en volgende van het Wetboek van strafvordering.
De verzoeker wordt geacht afstand te hebben gedaan van zijn bezwaar indien hij of zijn advocaat niet verschijnt.
Overeenkomstig artikel 172 van het Wetboek van strafvordering staat tegen het vonnis van de politierechtbank beroep open bij de correctionele rechtbank.
De verzoeker wordt geacht afstand te hebben gedaan van zijn bezwaar indien hij of zijn advocaat niet verschijnt. § 4. Indien de overtreder niet binnen dertig dagen volgend op de dag van verzending van het bevel tot betalen, bezwaar heeft ingediend, en de in het bevel tot betalen voorgestelde som niet heeft betaald, wordt het bevel tot betalen van rechtswege uitvoerbaar. De procureur des Konings maakt een afschrift van het bevel over aan de bevoegde administratie van de federale overheidsdienst Financiën, die de geldsom met alle rechtsmiddelen kan invorderen. § 5. Als de overtreder aantoont dat hij geen kennis heeft kunnen nemen van het bevel tot betalen binnen de in § 2 bedoelde termijn, kan hij het in § 2 bedoelde bezwaar alsnog indienen binnen een termijn van vijftien dagen volgend op de dag waarop hij van dit bevel kennis heeft gekregen.
Als de overtreder aantoont dat hij geen kennis heeft gekregen van het bevel tot betalen, kan hij het in § 2 bedoelde bezwaar alsnog indienen binnen vijftien dagen volgend op de eerste daad van gedwongen tenuitvoerlegging van de geldsom door of op vervolging van de bevoegde administratie van de Federale Overheidsdienst Financiën. § 6. Het tijdig ingesteld bezwaar schorst de uitvoering van het bevel tot betalen ».
In een hoofdstuk IIbis dat het opschrift « Bevel tot betaling opgelegd door de procureur des Konings wegens bepaalde overtredingen door een persoon die in België een vaste woonplaats of een vaste verblijfplaats heeft » draagt, bepalen de artikelen 65bis en 65ter van de voormelde wet van 16 maart 1968Relevante gevonden documenten type wet prom. 16/03/1968 pub. 21/10/1998 numac 1998000446 bron ministerie van binnenlandse zaken Wet betreffende de politie over het wegverkeer, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer . - Duitse vertaling De hi(...) - de wet van 10 oktober 1967 houdende het Gerechtelijk Wetboek (Belgisch Staatsblad van 31 oktober (...) sluiten : «
Art. 65bis.§ 1. Na vaststelling van een van de volgende overtredingen : 1° [...] het overschrijden van de toegelaten maximumsnelheid; 2° door een rood of vast oranje-geel verkeerslicht rijden;3° artikel 34 van deze wet;4° artikel 37bis, § 1, 1°, 4° tot 6° van deze wet; wordt, indien het feit geen schade aan derden heeft veroorzaakt, een bevel tot betaling van een geldsom opgelegd. Dit bevel tot betaling kan enkel maar worden opgelegd voor zover de vaststelling is gebeurd op geautomatiseerde wijze of met behulp van een technisch hulpmiddel en voor zover de procureur des Konings oordeelt dat er geen betwisting bestaat nopens de materialiteit der feiten of de identiteit van de overtreder. In dat geval beschikt de procureur des Konings niet over de bevoegdheid om geen bevel tot betaling op te leggen. Wanneer naar zijn oordeel de materialiteit der feiten of de identiteit van de bestuurder niet onbetwistbaar vaststaat kan de in dit artikel bepaalde procedure van bevel tot betaling niet toegepast worden.
Strafrechtelijke vervolging en toepassing van hoofdstuk III van titel I van boek II van het Wetboek van strafvordering worden uitgesloten ten aanzien van de overtredingen die overeenkomstig artikel 65bis met een bevel tot betaling van een geldsom worden gesanctioneerd, met uitzondering evenwel van de mogelijkheid voor de procureur des Konings in geval van een overtreding als bedoeld in artikel 29, § 1, eerste lid, de overtreder rechtstreeks te dagvaarden voor de politierechtbank met het oog op het bekomen van een verval van het recht tot sturen, als bedoeld in artikel 38. § 2. Het bedrag van deze som, dat niet hoger mag zijn dan het maximum van de geldboete die op die overtreding staat, vermeerderd met de opdeciemen, wordt door de Koning bepaald, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad. Zij mag niet lager zijn dan 50 euro.
Indien binnen het jaar te rekenen van de datum van bevel tot betaling opgelegd door de procureur des Konings een nieuwe in § 1, eerste lid, bedoelde overtreding wordt vastgesteld kunnen de in het vorige lid bedoelde bedragen worden verdubbeld. In dat geval oordeelt de procureur des Konings dat ofwel een nieuw bevel tot betaling wordt opgelegd, ofwel toepassing wordt gemaakt van artikel 216bis, 216ter of 216quater van het wetboek van strafvordering, dan wel tot strafrechtelijke vervolging wordt overgegaan.
De vaststelling van een samenloop van meerdere overtredingen als bedoeld in § 1 maakt het voorwerp uit van een betaling van een enkele som.
Art. 65ter.§ 1. Overeenkomstig artikel 62, achtste lid wordt een afschrift van het proces-verbaal aan de overtreder gezonden binnen een termijn van veertien dagen na de vaststelling van de inbreuk. De overtreder beschikt over een termijn van veertien dagen te rekenen van de dag van de verzending van het afschrift van het proces-verbaal om zijn verweermiddelen met betrekking tot de hem ten laste gelegde misdrijven te laten kennen aan de procureur des Konings. § 2. Het bevel tot betaling bedoeld in artikel 65bis wordt opgelegd en ondertekend door de procureur des Konings en bevat ten minste de volgende vermeldingen : 1° de dagtekening;2° de identiteit van de overtreder of de nummerplaat van het voertuig waarmee de overtreding werd begaan;3° de ten laste gelegde feiten en de geschonden wetsbepalingen;4° de datum en het tijdstip waarop en de plaats waar de overtreding is vastgesteld;5° het bedrag van de som evenals de wijze waarop deze moet worden betaald;6° de dag waarop de som uiterlijk moet zijn betaald, evenals de verhogingen wanneer niet tijdig wordt betaald;7° de mogelijkheden tot beroep bij de politierechter, onverminderd de mogelijkheid tot uitvoering van de geheven som. § 3. Het bevel tot betaling van de som wordt aan de overtreder per gerechtsbrief gezonden binnen een termijn van 40 dagen na de vaststelling van de overtreding. Een kopie van het bevel tot betaling zal terzelfder tijd naar de ontvanger der domeinen worden opgestuurd terzelfder tijd. § 4. De overtreder is gehouden de som te betalen binnen de maand na de kennisgeving van het bevel tot betaling. De kennisgeving wordt geacht te hebben plaatsgevonden op de tweede dag die volgt op die van de verzending.
Wanneer de overtreder het bevel tot betaling niet geheel voldoet binnen de in het eerste lid bepaalde termijn, wordt het bedrag ervan met 25 % verhoogd. Deze verhoging is niet van toepassing indien de overtreder beroep bij de politierechtbank instelt.
Het aldus verhoogde bedrag moet binnen een maand na aanmaning, waarin het overeenkomstig het vorige lid verhoogde bedrag is opgenomen, worden betaald. § 5. Wanneer de overtreder nalaat de som binnen de in § 4, derde lid, bedoelde termijn te betalen, wordt het bevel tot betaling van de som van rechtswege uitvoerbaar. De invordering gebeurt door de ontvanger van de penale boeten. § 6. Wanneer de overtreder na aanmaning blijft nalaten de overeenkomstig § 4, derde lid, verhoogde som volledig te betalen kan de ontvanger van de penale boeten van de woonplaats of hoofdverblijfplaats van de overtreder of van de plaats van overtreding het voertuig waarmee de overtreding werd begaan of het voertuig ingeschreven op naam van de overtreder immobiliseren.
De immobilisering wordt ten vroegste opgeheven op de dag van volledige betaling van de geheven som en van de eventuele kosten. De immobilisering wordt beëindigd op verzoek van de ontvanger der domeinen en de ontvanger van de penale boeten. In geval van immobilisering zijn de artikelen 53 en 54 van toepassing. Indien de overtreder de verschuldigde som niet heeft betaald binnen zes maanden na de vaststelling van de overtreding kan de ontvanger van de penale boeten overgaan tot de gedwongen verkoop van het voertuig, op voorwaarde dat het voertuig de eigendom is van de overtreder. § 7. De overtreder kan een schriftelijk verzoek tot intrekking van het bevel of tot vermindering van het bedrag van de som tot de politierechter richten binnen een termijn van veertien dagen na de kennisgeving van het bevel tot betaling. Dit beroep wordt ingesteld door middel van een verzoekschrift ingediend ter griffie van de politierechtbank van het rechtsgebied waar de overtreding plaatsvond.
De politierechter beoordeelt de wettigheid en de proportionaliteit van de opgelegde som. Hij kan de beslissing van de procureur des Konings bevestigen, wijzigen of intrekken.
Een hoger beroep tegen de beslissing van de politierechter kan worden ingesteld bij de correctionele rechtbank die zitting houdt in beroep.
Dit hoger beroep wordt ingesteld overeenkomstig de artikelen 1056 en 1057 van het Gerechtelijk Wetboek. Enkel een voorziening in cassatie kan tegen het vonnis van de correctionele rechtbank worden ingesteld.
Onder voorbehoud van de toepassing van de vorige leden zijn de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek van toepassing op het beroep bij de correctionele rechtbank ».
B.8.3. De artikelen 65/1, 65bis en 65ter van de wet van 16 maart 1968Relevante gevonden documenten type wet prom. 16/03/1968 pub. 21/10/1998 numac 1998000446 bron ministerie van binnenlandse zaken Wet betreffende de politie over het wegverkeer, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer . - Duitse vertaling De hi(...) - de wet van 10 oktober 1967 houdende het Gerechtelijk Wetboek (Belgisch Staatsblad van 31 oktober (...) sluiten betreffende de politie over het wegverkeer voorzien in toereikende termijnen, vóór het bevel tot betalen met toepassing van artikel 65/1, § 4, of van artikel 65ter, § 5, van de wet uitvoerbaar wordt, opdat de overtreder de geldboete kan betalen. Aldus is voorzien in verscheidene, door redelijke termijnen gescheiden stappen : verzending van een bevel tot betalen naar de overtreder (artikel 65/1, § 1; artikel 65ter, § 3); mogelijkheid om bezwaar in te dienen (artikel 65/1, § 2; artikel 65ter, § 7); verzending van een afschrift van het proces-verbaal (artikel 65ter, § 1); aanmaning met betrekking tot het verhoogde bedrag (artikel 65ter, § 4).
B.8.4. Wanneer de betaling van een geldboete wordt opgelegd in een in kracht van gewijsde gegane rechterlijke beslissing, is de veroordeelde noodzakelijkerwijs op de hoogte van het bestaan en van het bedrag van die geldboete, vermits hijzelf partij is geweest bij de zaak voor de rechtbank. Artikel 197bis, § 1, van het Wetboek van strafvordering, zoals het is vervangen bij artikel 54 van de wet van 11 februari 2014Relevante gevonden documenten type wet prom. 11/02/2014 pub. 08/04/2014 numac 2014009091 bron federale overheidsdienst justitie Wet houdende diverse maatregelen ter verbetering van de invordering van de vermogensstraffen en de gerechtskosten in strafzaken type wet prom. 11/02/2014 pub. 08/04/2014 numac 2014009092 bron federale overheidsdienst justitie Wet houdende diverse maatregelen ter verbetering van de invordering van de vermogensstraffen en de gerechtskosten in strafzaken sluiten houdende diverse maatregelen ter verbetering van de invordering van de vermogensstraffen en de gerechtskosten in strafzaken, bepaalt immers : « De vervolgingen tot invordering van verbeurdverklaarde goederen, de geldboetes en de gerechtskosten worden namens het openbaar ministerie uitgeoefend door de bevoegde ambtenaar van de federale overheidsdienst Financiën en volgens de aanwijzingen van de directeur van het Centraal Orgaan voor de inbeslagneming en de verbeurdverklaring.
Deze ambtenaar verricht de handelingen en stelt de vorderingen in, die vereist zijn ter inning of ter vrijwaring van de rechten die het vonnis of het arrest aan de Schatkist toekent.
Hij kan, bij een veroordeling tot een verbeurdverklaring van een geldsom, een geldboete of de gerechtskosten, overgaan tot de tenuitvoerlegging op de in beslag genomen goederen overeenkomstig de aanwijzingen van het openbaar ministerie of de directeur van het Centraal Orgaan voor de inbeslagneming en de verbeurdverklaring. [...] ».
Ter uitvoering van die bepaling stuurt de bevoegde ambtenaar een betalingsbericht naar de veroordeelde, aan wie het staat onverwijld de verschuldigde som te betalen omdat hij anders het risico loopt op een immobilisering van het voertuig met toepassing van de bestreden bepaling of van artikel 65ter, § 6, van de voormelde wet van 16 maart 1968Relevante gevonden documenten type wet prom. 16/03/1968 pub. 21/10/1998 numac 1998000446 bron ministerie van binnenlandse zaken Wet betreffende de politie over het wegverkeer, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer . - Duitse vertaling De hi(...) - de wet van 10 oktober 1967 houdende het Gerechtelijk Wetboek (Belgisch Staatsblad van 31 oktober (...) sluiten.
B.8.5. Voor het overige staat het niet aan het Hof zich uit te spreken over de toepassing van wetsbepalingen door de administratieve overheid.
B.8.6. Het tweede onderdeel van het tweede middel is niet gegrond.
Ten aanzien van het derde middel B.9. Het derde middel is afgeleid uit de schending van de artikelen 10, 11 en 16 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met het rechtszekerheidsbeginsel, met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, alsook met artikel 17 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. De verzoekende partij verwijt de bestreden wet niet te voorzien in de middelen die worden gebruikt om de bepaling toe te passen, hetgeen afbreuk zou doen aan een door de Grondwet alsook door internationale verdragsbepalingen gewaarborgd grondrecht.
B.10. De bestreden bepaling heeft alleen ten doel te voorzien in aanvullende maatregelen teneinde de penale boeten beter te innen, namelijk de immobilisering van het voertuig tijdens een controle op de openbare weg door de ambtenaren van douane en accijnzen en de gedwongen verkoop van het voertuig. In dergelijke maatregelen is overigens eveneens voorzien bij artikel 65ter, § 6, van de wet van 16 maart 1968Relevante gevonden documenten type wet prom. 16/03/1968 pub. 21/10/1998 numac 1998000446 bron ministerie van binnenlandse zaken Wet betreffende de politie over het wegverkeer, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer . - Duitse vertaling De hi(...) - de wet van 10 oktober 1967 houdende het Gerechtelijk Wetboek (Belgisch Staatsblad van 31 oktober (...) sluiten betreffende de politie over het wegverkeer.
De bestreden bepaling preciseert de voorwaarden waaronder de immobilisering en de gedwongen verkoop van het voertuig kunnen plaatsvinden : geldsommen die zijn opgelegd in een uitvoerbaar geworden bevel tot betalen of in een in kracht van gewijsde gegane rechterlijke beslissing inzake bepaalde, bij de wet gepreciseerde overtredingen blijven onbetaald; de niet-betaling wordt vastgesteld tijdens een controle op de openbare weg door ambtenaren van douane en accijnzen; de bestuurder van het voertuig voldoet de geldsommen niet in handen van die ambtenaren op het ogenblik van de vaststelling; de schuldenaar heeft de verschuldigde geldsommen en de kosten niet betaald binnen 30 dagen na de datum waarop het voertuig is geïmmobiliseerd; er is een voorafgaande bekrachtiging door de beslagrechter gebeurd. De bestreden bepaling past daarenboven in het verlengde van andere wetsbepalingen met betrekking tot de bevelen tot betalen, die, zoals in B.8 is gepreciseerd, toereikende waarborgen bevatten.
In zoverre de grief van de verzoekende partij betrekking heeft op de toepassing, in concrete gevallen, van de in de bestreden bepaling vervatte maatregel, dient te worden vastgesteld dat een dergelijke grief niet aan die bepaling toe te schrijven is. Het middel dat tegen de toepassing, door de administratie, van de bestreden norm is gericht, is in die mate niet ontvankelijk, vermits het Hof niet bevoegd is om zich uit te spreken over een mogelijke ongrondwettigheid die niet uit de bestreden norm, maar uit de toepassing ervan voortvloeit.
Voor het overige is de bestreden maatregel, gelet op de door de wetgever nagestreefde doelstelling de fraude te bestrijden, niet zonder redelijke verantwoording.
B.11. Het derde middel is niet gegrond.
Om die redenen, het Hof verwerpt het beroep.
Aldus gewezen in het Frans, het Nederlands en het Duits, overeenkomstig artikel 65 van de bijzondere wet van 6 januari 1989Relevante gevonden documenten type wet prom. 06/01/1989 pub. 18/02/2008 numac 2008000108 bron federale overheidsdienst binnenlandse zaken Bijzondere wet op het Arbitragehof sluiten op het Grondwettelijk Hof, op 10 december 2014.
De griffier, F. Meersschaut De voorzitter, J. Spreutels