FEDERALE OVERHEIDSDIENST JUSTITIE

Oproep tot kandidaten voor het ambt van gedelegeerd Europese aanklager bij het Europees Openbaar Ministerie Context van de functie In het kader van de strijd tegen strafbare feiten die de financiële belangen van de Unie schaden nam de Raad van de Europese Unie op 12 oktober 2017 de verordening 2017/1939 betreffende nauwere samenwerking bij de instelling van het Europees Openbaar Ministerie ("EOM") aan.

De verordening voorziet in een systeem van gedeelde bevoegdheid voor het EOM en de nationale autoriteiten bij de bestrijding van strafbare feiten die de financiële belangen van de Unie schaden, gebaseerd op het evocatierecht van het EOM. Zij laat de nationale stelsels van de lidstaten inzake de organisatie van het strafrechtelijk onderzoek en de bevoegdheden van de nationale zittingsrechter daarbij onverlet.

De organisatie van het EOM is zo gestructureerd dat zij een snelle en efficiënte besluitvorming mogelijk dient te maken tijdens strafrechtelijke onderzoeken en strafvervolgingen, ongeacht of er één of meer lidstaten bij betrokken zijn. De structuur dient er ook voor te zorgen dat alle nationale rechtsstelsels en -tradities van de lidstaten in het EOM vertegenwoordigd zijn en dat aanklagers met kennis van de specifieke rechtsstelsels in beginsel de onderzoeken en strafvervolgingen in hun respectieve lidstaten voor hun rekening nemen.

Om die reden dient het EOM een ondeelbaar orgaan van de Unie te zijn dat als één parket opereert. Het centraal niveau bestaat uit een Europese hoofdaanklager, die het hoofd is van het EOM in zijn geheel en van het College van het EOM, de permanente kamers en de Europese aanklagers. Het decentrale niveau wordt gevormd door de gedelegeerd Europese aanklagers in de lidstaten.

Het EOM neemt de taken van onderzoek en strafvervolging op op een datum die op voorstel van de Europees hoofdaanklager bij besluit van de Commissie wordt vastgesteld. De verwachting is dat begin 2021 het EOM, en dus de gedelegeerd Europese aanklagers, hun taken zullen opnemen.

De gedelegeerd Europese aanklagers treden namens het EOM in hun respectieve lidstaten op en hebben dezelfde bevoegdheden als nationale procureurs met betrekking tot onderzoeken, strafvervolgingen en het voor de rechter brengen van zaken die onder de bevoegdheid van het EOM vallen, in aanvulling op en met in achtneming van de bijzondere bevoegdheden en status die zij hebben, en onder de in de genoemde verordening bepaalde voorwaarden.

De gedelegeerd Europese aanklagers zijn verantwoordelijk voor de onderzoeken en strafvervolgingen die zij hebben ingesteld, die hun zijn toegewezen of die zij met gebruikmaking van hun evocatierecht hebben overgenomen. De gedelegeerd Europese aanklagers dienen de aanwijzingen en instructies op te volgen van de permanente kamer die is belast met een zaak, alsmede de instructies van de toezichthoudende Europese aanklager.

De gedelegeerd Europese aanklagers zijn tevens verantwoordelijk voor het voor de rechter brengen van een zaak en hebben in het bijzonder de bevoegdheid een tenlastelegging te formuleren, deel te nemen aan de bewijsgaring en beschikbare rechtsmiddelen aan te wenden in overeenstemming met het nationale recht.

Onafhankelijkheid Overeenkomstig onder meer artikel 6 van de EOM-verordening handelt de gedelegeerd Europese aanklager in het belang van de gehele Unie en vraagt noch aanvaardt hij/zij in de functie die hij/zij krachtens deze verordening uitoefent, instructies van personen van buiten het EOM, een lidstaat van de Europese Unie of een instelling, orgaan of instantie van de Unie.

Tewerkstellingsvoorwaarden Op basis van artikel 114 (c) van de EOM-verordening heeft het College van het EOM op 29 september 2020 de tewerkstellingsvoorwaarden van de gedelegeerd Europese aanklagers vastgesteld. Het betreft o.a. de regels inzake de arbeidsvoorwaarden, prestatiecriteria, professionele ontoereikendheid, rechten en verplichtingen en preventie en beheer van belangenconflicten.

De tewerkstellingsvoorwaarden zijn vervat in het volgende document: "Decisions of the College of the European Public Prosecutor's Office of 29 September 2020 laying down rules on conditions of employment of the European Delegated Prosecutors".

Dit document kan worden geraadpleegd op de website van de Federale Overheidsdienst Justitie: Federale Overheidsdienst Justitie > Jobs > Vacatures > Gedelegeerd Europese aanklager bij het Europees Openbaar Ministerie https://justitie.belgium.be/nl/een_job_bij_justitie/vacatures/ gedelegeerd_europese_aanklager_bij_het_europees_openbaar_ministerie Aanwijzingsprocedure De Minister van Justitie wijst tenminste één magistraat van de Nederlandstalige taalrol en één magistraat van de Franstalige taalrol aan die voorgedragen worden om de opdracht van gedelegeerd Europese aanklager te vervullen (art. 309/2 Gerechtelijk Wetboek).

De Minister kan de kandidaten slechts aanwijzen na gemeenschappelijk advies van het College van procureurs-generaal en de federale procureur. Zij kunnen de kandidaten daartoe horen.

Op voorstel van de Europese hoofdaanklager benoemt het College van het EOM vervolgens de gedelegeerd Europese aanklagers die door de lidstaten zijn voorgedragen (artikel 17, lid 1, van genoemde verordening).

De nadere aanwijzingsregels hiervoor zijn bepaald in het volgende document: "Decisions of the College of the European Public Prosecutor's Office of 19 November 2020 laying down rules on the procedure for the appointment of the European Delegated Procecutors" Dit document kan worden geraadpleegd op de website van de Federale Overheidsdienst Justitie: Federale Overheidsdienst Justitie > Jobs > Vacatures > Gedelegeerd Europese aanklager bij het Europees Openbaar Ministerie https://justitie.belgium.be/fr/un_job_a_la_justice/offres_d_emploi/ procureur_europeen_delegue_aupres_du_parquet_europeen De gedelegeerd Europese aanklagers worden benoemd voor een hernieuwbare termijn van vijf jaar.

Daarnaast wordt een reservelijst opgesteld van twee kandidaten voor gedelegeerd Europese aanklager.

De gedelegeerd Europese aanklagers zijn, vanaf hun benoeming tot gedelegeerd Europese aanklager tot hun ontslag, actief lid van het openbaar ministerie of van de rechterlijke macht van de respectieve lidstaten die hen hebben voorgedragen.

Aanwijzingsvoorwaarden Om te kunnen worden voorgedragen als gedelegeerd Europese aanklager dient de kandidaat op het ogenblik van de aanwijzing het ambt van magistraat uit te oefenen waarvan in de laatste tien jaar ten minste vijf jaar het ambt van magistraat van het openbaar ministerie (art. 309/2, § 3, lid 2, Gerechtelijk Wetboek).

Zij dienen blijk te geven van onafhankelijkheid en te beschikken over de nodige kwalificaties en ter zake dienende praktische ervaring met het rechtsstelsel van hun land.

Naast eventueel de kennis van de andere landstaal, wordt voldoende kennis van het Engels als een meerwaarde beschouwd in de Europese context waarin het EOM opereert. De werktaal voor de operationele en administratieve activiteiten van het EOM is het Engels.

Het ambt van gedelegeerd Europese aanklager wordt voltijds uitgeoefend, te Brussel. De gedelegeerd Europese aanklager is bevoegd voor het gehele grondgebied van het Rijk.

De bepalingen van artikel 323bis van het Gerechtelijk Wetboek zijn van toepassing. Zo behoudt de magistraat zijn plaats op de ranglijst en wordt hij geacht het ambt waarin hij werd benoemd te hebben uitgeoefend.

Indienen van de kandidatuur De geïnteresseerde personen worden uitgenodigd om hun kandidatuur langs elektronische weg te richten (e-mail: vacatures.roj1@just.fgov.be), binnen een termijn van twintig dagen na de bekendmaking van de vacature in het Belgisch Staatsblad.

De kandidatuurstelling moet de naam, en voornaam vermelden, evenals een beschrijving van de beroepsloopbaan en de huidige functie. Ook moet hij een uiteenzetting geven over de nuttige ervaring en over de redenen die hij laat gelden om in aanmerking te komen voor de functie waarvoor hij zich kandidaat stelt.

Er wordt gevraagd dat de kandidaten een korte versie van hun CV in het Engels (2 pagina's) overmaken samen met een motivatiebrief.

Sollicitanten wordt verzocht te specificeren welke EU-talen zij kennen, samen met het overeenstemmende kennisniveau volgens het gemeenschappelijk Europees referentiekader voor talen.