Etaamb.openjustice.be
Omzendbrief van 28 februari 2018
gepubliceerd op 12 april 2018

Omzendbrief betreffende de beoordeling van het verlies aan verdienvermogen voor de toekenning van de inkomensvervangende tegemoetkoming voor personen met een handicap

bron
federale overheidsdienst sociale zekerheid
numac
2018040019
pub.
12/04/2018
prom.
28/02/2018
staatsblad
https://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/article_body(...)
links
Raad van State (chrono)
Document Qrcode

FEDERALE OVERHEIDSDIENST SOCIALE ZEKERHEID


28 FEBRUARI 2018. - Omzendbrief betreffende de beoordeling van het verlies aan verdienvermogen voor de toekenning van de inkomensvervangende tegemoetkoming voor personen met een handicap


1. Deze omzendbrief biedt de artsen van de FOD Sociale Zekerheid bijkomende richtlijnen voor de beoordeling van het verlies aan verdienvermogen in het kader van de toekenning van de inkomensvervangende tegemoetkoming aan personen met een handicap.2. Het wettelijk kader met betrekking tot deze beoordeling ligt vervat in de wet van 27 februari 1987Relevante gevonden documenten type wet prom. 27/02/1987 pub. 18/10/2004 numac 2004000528 bron federale overheidsdienst binnenlandse zaken Wet betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten Duitse vertaling sluiten betreffende de tegemoetkomingen aan personen met een handicap en het koninklijk besluit van 6 juli 1987 betreffende de inkomensvervangende tegemoetkoming en de integratietegemoetkoming.3. Het is essentieel dat de toekenning van de inkomensvervangende tegemoetkoming bij alle evaluerende artsen zo uniform mogelijk gebeurt zodat een gelijke behandeling van alle aanvragers gewaarborgd kan worden.4. Onverkort de toepassing van de regelgeving vermeld in randnummer 2 dienen de evaluerende artsen zich bij de beoordeling van aanvragen te inspireren op de principes die vervat zijn in het VN-verdrag inzake de rechten voor personen met een handicap, inzonderheid op het inclusiebeginsel dat een actieve en daadwerkelijke participatie aan het politieke, economische, sociale en culturele leven vooropstaat, zonder evenwel afbreuk te doen aan een individuele beoordeling waarbij alle elementen die te maken hebben met de specifieke situatie van de persoon in aanmerking worden genomen.5. De inkomensvervangende tegemoetkoming is een tegemoetkoming bestemd voor personen met een handicap die onvoldoende inkomen uit arbeid kunnen verwerven en die ook niet over voldoende andere inkomsten beschikken.Het toepassingsgebied van de inkomensvervangende tegemoetkoming omvat bijgevolg twee luiken: enerzijds het medische luik (de vaststelling van het verdienvermogen) en anderzijds het administratieve luik (het niet over voldoende inkomsten beschikken). 6. Met betrekking tot de vaststelling van het verdienvermogen bepaalt artikel 2, § 1 van de wet van 27 februari 1987Relevante gevonden documenten type wet prom. 27/02/1987 pub. 18/10/2004 numac 2004000528 bron federale overheidsdienst binnenlandse zaken Wet betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten Duitse vertaling sluiten dat de inkomensvervangende tegemoetkoming toegekend wordt: (1) aan de persoon met een handicap die ten minste 21 jaar is en op het ogenblik van het indienen van de aanvraag minder dan 65 jaar is, (2) van wie is vastgesteld dat zijn lichamelijke of psychische toestand, (3) zijn verdienvermogen heeft verminderd tot een derde of minder van wat een gezonde persoon door het uitoefenen van een beroep op de algemene arbeidsmarkt kan verdienen.De algemene arbeidsmarkt omvat niet de beschutte tewerkstelling. 7. Het was hierbij de duidelijke bedoeling van de wetgever, zoals ook blijkt uit de parlementaire voorbereidingen, dat het vermogen tot verdienen niet louter wordt vastgesteld op basis van de fysieke arbeidsongeschiktheid, maar dat er eveneens gekeken wordt naar de invloed van de psychische toestand van de aanvrager op het verdienvermogen.8. Om het verdienvermogen te evalueren, onderzoekt de evaluerende arts de concrete mogelijkheden van de persoon met een handicap om te functioneren op de algemene arbeidsmarkt, rekening houdend met zijn of haar resterende mogelijkheden en met de noodzaak aan aanpassingen aan de werkplek en/of de nood aan begeleiding en structuur.9. Inspanningen die door personen met een handicap worden geleverd om via een re-integratietraject of een herscholing werk te vinden of een baan te behouden, betekenen geen weigering of verlies van de erkenning voor een inkomensvervangende tegemoetkoming voor zover deze persoon met een handicap aan de voorwaarden van artikel 2, § 1 van de wet van 27 februari 1987Relevante gevonden documenten type wet prom. 27/02/1987 pub. 18/10/2004 numac 2004000528 bron federale overheidsdienst binnenlandse zaken Wet betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten Duitse vertaling sluiten blijft voldoen.10. Het feit dat een persoon met een handicap werkt (al dan niet in een maatwerkbedrijf, voorheen beschutte tewerkstelling) is geen doorslaggevend argument om de erkenning van de vermindering van het verdienvermogen tot 1/3 of minder in het stelsel van de inkomensvervangende tegemoetkoming te weigeren.Het hebben van werk impliceert immers niet noodzakelijk dat de persoon een 2/3 verdienvermogen heeft, noch dat zijn of haar toekomstige kansen op de algemene arbeidsmarkt niet beperkt zouden zijn.

Met andere woorden, voor zover de persoon met een handicap aan de voorwaarden van artikel 2, § 1 van de wet van 27 februari 1987Relevante gevonden documenten type wet prom. 27/02/1987 pub. 18/10/2004 numac 2004000528 bron federale overheidsdienst binnenlandse zaken Wet betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten Duitse vertaling sluiten voldoet, is het feit dat deze persoon zich ondanks zijn of haar handicap in de mogelijkheid bevindt een inkomen uit arbeid te verwerven op zich geen reden om hem of haar niet te erkennen. De inkomsten uit arbeid worden wel administratief in mindering gebracht door de Directie-Generaal Personen met een Handicap 11. Indien een persoon met een handicap zijn of haar werk verliest, dienen op dat moment zowel de resterende mogelijkheden van die persoon als zijn of haar nood aan aanpassingen aan de werkplek en/of aan begeleiding en structuur om verder te functioneren op de algemene arbeidsmarkt opnieuw onderzocht te worden.12. Indien de arbeidsgeschiktheid van een persoon verbetert door revalidatie, behandeling of genezing en hierdoor het verdienvermogen van deze persoon hoger wordt dan 1/3, zal betrokkene niet langer meer voldoen aan de voorwaarden om de inkomensvervangende tegemoetkoming te krijgen 13.Deze omzendbrief heeft onmiddellijk uitwerking.

Brussel, 28 februari 2018.

De Staatssecretaris voor Personen met een beperking, Z. DEMIR

^