10 MAART 2005. - Ministerieel besluit tot wijziging van het ministerieel besluit van 13 maart 2003 tot vaststelling van de criteria voor analysemethodes voor de officiële controle op de maximumgehalten aan dioxines en voor de gehaltebepaling van dioxineachtige PCB's in voedingsmiddelen

De Minister van Volksgezondheid, Gelet op het koninklijk besluit van 22 februari 2001 houdende organisatie van de controles die worden verricht door het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen en tot wijziging van diverse wettelijke bepalingen, bekrachtigd bij de wet van 19 juli 2001, inzonderheid op artikel 3, § 5;

Gelet op het ministerieel besluit van 13 maart 2003 tot vaststelling van de criteria voor analysemethodes voor de officiële controle op de maximumgehalten aan dioxines en voor de gehaltebepaling van dioxineachtige PCB's in voedingsmiddelen;

Gelet op de Richtlijn 2004/44/EG van de Commissie van 13 april 2004 tot wijziging van de Richtlijn 2002/69/EG van de Commissie van 26 juli 2002 tot vaststelling van bemonsteringswijzen en ontledingmethoden voor de officiële controle op dioxinen en de gehaltebepaling van dioxineachtige PCB's in levensmiddelen;

Gelet op advies nr. 38.089/3 van de Raad van State, gegeven op 8 februari 2005, met toepassing van artikel 84, § 1er, eerste lid, 1°, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, Besluit :

Artikel 1.Aan de bijlage bij het ministerieel besluit van 13 maart 2003 tot vaststelling van de criteria voor analysemethodes voor de officiële controle op de maximumgehalten aan dioxines en voor de gehaltebepaling van dioxineachtige PCB's in voedingsmiddelen worden de volgende wijzigingen aangebracht : 1° punt 2 wordt aangevuld met het volgende lid : « Met het oog op de toepassing van dit besluit is de aanvaarde specifieke bepaalbaarheidsgrens van een afzonderlijke congeneer gelijk aan de concentratie van een analyt in een monsterextract die voor de twee te meten ionen een instrumentele respons geeft met een signaal-ruisverhouding van 3:1 voor het zwakste signaal waarbij voldaan wordt aan de basiseisen zoals retentietijd en isotopenverhouding overeenkomstig de bepalingsmethode die wordt beschreven in EPA method 1613 revision B.» 2° een punt 9 wordt ingevoegd, luidende : « 9.Overeenstemming van de partij of subpartij met de eisen De partij wordt aanvaard als het analyseresultaat van één analyse het respectievelijke maximumgehalte zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 466/2001 niet overschrijdt, rekening houdend met de meetonzekerheid.

De partij is niet in overeenstemming met het in Verordening (EG) nr. 466/2001 vastgelegde maximumgehalte, als het door een duplobepaling bevestigde en als gemiddelde van minstens twee afzonderlijke bepalingen berekende analyseresultaat het maximumgehalte buiten redelijke twijfel overschrijdt, rekening houdend met de meetonzekerheid.

Met de meetonzekerheid kan op één van de volgende wijzen rekening worden gehouden: - door de uitgebreide onzekerheid te berekenen met een dekkingsfactor 2, wat een betrouwbaarheidsniveau van ongeveer 95 % oplevert, - door de beslissingsgrens (CCa) te bepalen overeenkomstig Beschikking 2002/657/EG van de Commissie van 12 augustus 2002 ter uitvoering van de Richtlijn 96/23 EG van de Raad wat de prestaties van analysemethoden en de interpretatie van resultaten betreft (punt 3.1.2.5. van de bijlage - stoffen waarvoor een toelaatbaar gehalte is vastgesteld). »

Art. 2.In artikel 1 van hetzelfde besluit, vervallen de woorden « in artikel 2 en ».

Art. 3.Artikel 2 van hetzelfde besluit wordt opgeheven.

Brussel, 10 maart 2005.

R. DEMOTTE