24 MAART 2024. - Koninklijk besluit houdende aanduiding van de internationale DNA-gegevensbanken bedoeld in artikel 44ter, 7° /1 van het Wetboek van strafvordering en artikel 2, 6° /1 van de wet van 22 maart 1999Relevante gevonden documenten type wet prom. 22/03/1999 pub. 20/05/1999 numac 1999009419 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-analyse in strafzaken type wet prom. 22/03/1999 pub. 24/06/1999 numac 1999009736 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken sluiten betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken

VERSLAG AAN DE KONING Dames en heren, Het ontwerp van Koninklijk besluit dat aan u wordt voorgelegd beoogt de aanduiding van twee internationale DNA-gegevensbanken zoals bedoeld in artikel 44ter, 7° /1 van het Wetboek van strafvordering en artikel 2, 6° /1 van de wet van 22 maart 1999Relevante gevonden documenten type wet prom. 22/03/1999 pub. 20/05/1999 numac 1999009419 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-analyse in strafzaken type wet prom. 22/03/1999 pub. 24/06/1999 numac 1999009736 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken sluiten betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken.

Context De wet van 7 maart 2024Relevante gevonden documenten type wet prom. 07/03/2024 pub. 14/03/2024 numac 2024002110 bron federale overheidsdienst justitie Wet houdende wijziging van het wetboek van strafvordering, van de wet van 22 maart 1999 betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken en van de wet van 5 augustus 1992 op het politieambt sluiten houdende wijziging van het Wetboek van strafvordering en van de wet van 22 maart 1999Relevante gevonden documenten type wet prom. 22/03/1999 pub. 20/05/1999 numac 1999009419 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-analyse in strafzaken type wet prom. 22/03/1999 pub. 24/06/1999 numac 1999009736 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken sluiten betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken heeft een aantal ingrijpende wijzigingen aangebracht aan de regeling inzake het gebruik van DNA-onderzoek in strafzaken. Eén van de doelstellingen van de wet was om de internationale automatische uitwisseling van DNA-profielen zoals voorzien in artikel 8 van de DNA-wet uit te breiden naar internationale DNA-gegevensbanken die beheerd worden door Europese of internationale publiekrechtelijke organisaties, met het oog op de directe of indirecte identificatie van onbekende overledenen en de opsporing van vermiste personen.

Volgens artikel 3, § 1 van de DNA-wet is het doel van DNA-onderzoek en de vergelijking van DNA-profielen in strafzaken de bij een misdrijf betrokken personen direct of indirect te identificeren om zo de vermoedens die rusten op andere personen op te heffen of hun onschuld te bewijzen. DNA-onderzoek kan dus zowel bewijzen à charge als bewijzen à décharge opleveren.

Bij de creatie van de DNA-gegevensbank "Vermiste personen" in 2013, werd een tweede paragraaf aan het artikel 3 toegevoegd. Deze paragraaf stelt dat DNA-onderzoek en de vergelijking van DNA-profielen eveneens kunnen worden uitgevoerd om onbekende overledenen direct of indirect te kunnen identificeren of om de opsporing van vermiste personen te vergemakkelijken.

Het algemeen principe is dat de vergelijking van DNA-profielen van aangetroffen sporen en DNA-referentieprofielen van verdachten en veroordeelden in strafzaken gebaseerd is op een directe, 1 op 1, overeenkomst tussen verschillende profielen. Dit gebeurt om aan te kunnen tonen dat één en dezelfde persoon (zeer waarschijnlijk) de bron is van deze stalen.

Het artikel 44septies Sv. voorziet echter ook in de analyse en vergelijking van referentiestalen van verwanten van vermiste personen.

De vergelijking van dit type profielen verloopt enkel via een zogenaamd verwantschapsonderzoek. De vergelijking bij het verwantschapsonderzoek is indirect. De referentieprofielen van verwanten kunnen immers nooit een perfecte match vertonen met het DNA-profiel van de vermiste persoon aangezien het profiel van de vermiste persoon een combinatie is van de DNA-profielen van zijn/haar verwanten. Afhankelijk van de graad van verwantschap verschilt bovendien de genetische bijdrage van een verwant aan het DNA-profiel van de vermiste persoon. Dit wil zeggen dat een overeenkomst vastgesteld via verwantschapsonderzoek geen 1 op 1 overeenkomst is tussen het DNA-profiel van de vermiste persoon en elk referentieprofiel van 1 van zijn verwanten afzonderlijk, maar een gedeeltelijke overeenkomst. Zo zal bijvoorbeeld het DNA-profiel van een (vermist) kind enkel voor de helft overeenkomen met het DNA-profiel van de vader en voor de (andere) helft met dat van de moeder.

Sinds 1 juli 2018 is de Belgische DNA-gegevensbank "Vermiste Personen", beheerd door de dienst DNA-gegevensbanken van het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie (NICC), operationeel.

Zoals in de memorie van toelichting bij de wet van 7 maart 2024Relevante gevonden documenten type wet prom. 07/03/2024 pub. 14/03/2024 numac 2024002110 bron federale overheidsdienst justitie Wet houdende wijziging van het wetboek van strafvordering, van de wet van 22 maart 1999 betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken en van de wet van 5 augustus 1992 op het politieambt sluiten al werd toegelicht, hinkte België achterop voor wat betreft de internationale automatische uitwisseling van DNA-profielen geregistreerd in de Belgische DNA-gegevensbank "Vermiste Personen".

België is sinds 2014 operationeel in de uitvoering van het verdrag van Prüm: ons land wisselt automatisch DNA-profielen uit met 21 EU-lidstaten en het Verenigd Koninkrijk in het kader van de Europese Raadsbesluiten 2008/615/JBZ en 2008/616/JBZ die het Prüm-verdrag omzetten in EU-wetgeving. Zoals vastgelegd in deze besluiten kunnen enkelvoudige DNA-profielen, opgesteld in het kader van een strafrechtelijk dossier, op deze manier direct vergeleken worden op Europese schaal.

De zogenaamde "Prüm-uitwisseling" volstaat echter niet voor wat betreft de DNA-profielen van (verwanten van) vermiste personen.

Enerzijds valt een (onrustwekkende) verdwijning of het aantreffen van een onbekend lichaam of lichaamsresten niet in elke Prüm-lidstaat onder het strafrecht, waardoor deze niet in aanmerking komen voor de internationale uitwisseling volgens Prüm. Anderzijds worden (indirecte) vergelijkingen aan de hand van verwanten van een vermiste persoon sowieso uitgesloten bij de Prüm-uitwisseling omdat deze enkel bestemd is voor directe vergelijkingen van enkelvoudige profielen.

Daarom heeft de wet van 7 maart 2024Relevante gevonden documenten type wet prom. 07/03/2024 pub. 14/03/2024 numac 2024002110 bron federale overheidsdienst justitie Wet houdende wijziging van het wetboek van strafvordering, van de wet van 22 maart 1999 betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken en van de wet van 5 augustus 1992 op het politieambt sluiten o.a. voorzien in een wijziging van artikel 8 van de DNA-wet, waardoor voortaan automatische uitwisseling van DNA-profielen met internationale DNA-gegevensbanken mogelijk wordt. De wet biedt dus de mogelijkheid om elke politionele en humanitaire, operationele én relevante DNA-gegevensbank die beheerd wordt door Europese of internationale publiekrechtelijke organisaties, te bevragen, en voorziet daarvoor een definitie van het concept "internationale DNA-gegevensbank" waarbij ervoor geopteerd wordt deze gegevensbanken aan te duiden door de Koning bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, na advies van de DNA-evaluatiecommissie. Dit biedt de garantie dat er een voorafgaande controle kan komen op de vertrouwelijkheid en de betrouwbaarheid van de internationale DNA-gegevensbanken in kwestie.

Opgemerkt moet worden dat de wet het aantal en de aard van de internationale DNA-gegevensbanken niet beperkt: de wet definieert het concept "internationale DNA-gegevensbank" als "de DNA-gegevensbanken opgericht en beheerd door Europese of internationale publiekrechtelijke organisaties met het oog op de strafprocedure of teneinde onbekende overledenen direct of indirect te kunnen identificeren of om de opsporing van vermiste personen te vergemakkelijken, en die aangeduid worden door de Koning, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad en na advies van de evaluatiecommissie voor het DNA-onderzoek". Met andere woorden, het kan gaan om internationale DNA-gegevensbanken met DNA-profielen van zowel sporen, verdachten, veroordeelden, vermiste personen, verwanten van vermiste personen, ...

Het werd dus niet bij voorbaat uitgesloten dat internationale DNA-gegevensbanken ook gebruikt zouden kunnen worden om de bij een misdrijf betrokken personen direct of indirect te identificeren, m.a.w. in een opsporingsonderzoek of een gerechtelijk onderzoek.

De regering geeft op dit moment echter de voorkeur om de geautomatiseerde uitwisseling van DNA-profielen met internationale DNA-gegevensbanken te beperken tot de finaliteit onbekende overledenen direct of indirect te kunnen identificeren of de opsporing van vermiste personen te vergemakkelijken, dit onverminderd de mogelijkheden om op basis van artikel 8, § 6 van de wet eenmalige bevragingen te doen op vraag van een bevoegde magistraat of op basis van andere wettelijke bepalingen.

Ook werd al in de memorie van toelichting bij de wet aangegeven dat er relatief snel na de inwerkingtreding van de wet een Koninklijk besluit genomen kan worden om twee internationale DNA-gegevensbanken aan te duiden: enerzijds de Interpol-DNA-gegevensbank en anderzijds de I-Familia gegevensbank (die ook beheerd wordt door Interpol). Beide internationale DNA-gegevensbanken werden al beschreven in de memorie van toelichting bij de wet. De aanduiding van deze twee internationale DNA-gegevensbanken is dan ook het voorwerp van huidig Koninklijk besluit.

Advies van de DNA-evaluatiecommissie In het advies van 5 mei 2023 herinnert de DNA-evaluatiecommissie aan wat reeds opgenomen was in het memorandum van de Commissie van 10 maart 2022: "De DNA-evaluatiecommissie beveelt aan de DNA-wetgeving aan te passen om de registratie en vergelijking van DNA-profielen met DNA-databanken die door Europese of internationale organisaties (INTERPOL, Europol, ICMP) worden beheerd, toe te staan in het kader van onopgeloste zaken betreffende vermiste personen en in het kader van specifieke zaken betreffende ernstige onopgeloste misdrijven (bv. cold cases). De DNA-evaluatiecommissie beveelt ook aan dat DNA-profielen op ad-hoc basis kunnen worden uitgewisseld via de meest geschikte kanalen voor politionele of justitiële samenwerking (Schengen-informatiesysteem, Europol, INTERPOL)." De Commissie is het unaniem eens over het belang van een maximaal gebruik van de in bestaande internationale DNA-databanken beschikbare DNA-profielen, waarbij de prioriteit moet worden gegeven aan de systematische uitwisseling van gegevens met de DNA-databanken van INTERPOL (DNA-gateway en I-Familia) in het kader van de opsporing van vermiste personen en identificatie onbekende lichamen of lichaamsdelen. De Commissie is het verder eens over het nut van de mogelijkheid om DNA-profielen uit de DNA-databanken Criminalistiek en Veroordeelden te registreren en te vergelijken met de DNA-databank van INTERPOL; deze registraties en vergelijkingen kunnen enkel geval per geval op verzoek van de gerechtelijke autoriteiten ingeval van een internationale signalering gebeuren op een geautomatiseerde wijze door het NICC; aan de voorwaarden voor een systematische registratie in de DNA-databank van INTERPOL van DNA-profielen uit de DNA-databanken Criminalistiek en Veroordeelden lijkt momenteel niet te zijn voldaan.

Verder pleitte de Commissie ook voor het nut van het toestaan van bilaterale uitwisselingen via kanalen voor internationale politiesamenwerking; dergelijke ad hoc uitwisselingen moeten worden voorbehouden voor uitzonderlijke situaties waarin registratie in de DNA-databank van INTERPOL niet relevant is.

Uit het advies van de DNA-evaluatiecommissie kan dus worden afgeleid dat de systematische registratie in de DNA-gegevensbank van INTERPOL van DNA-profielen opgenomen in de DNA-gegevensbanken Criminalistiek of Veroordeelden voorbarig is, maar dat het systematisch gebruik van de DNA- en I-Familia-gegevensbanken van INTERPOL bij het zoeken naar vermiste personen of identificeren van onbekende lichamen/lichaamsdelen zeer waardevol kan zijn. De Commissie laat wel een opening voor eenmalige bevragingen op verzoek van de gerechtelijke autoriteiten, bijvoorbeeld voor cold cases.

Waarom beperken tot Interpol-DNA-gegevensbank en I-Familia? Naast de politionele DNA-gegevensbanken van INTERPOL (de DNA-gegevensbank en I-Familia) waarin DNA-profielen van vermiste personen, hun verwanten en onbekende lichamen geregistreerd worden, bestaan ook DNA-gegevensbanken beheerd door niet-politionele internationale humanitaire organisaties (bijvoorbeeld ICMP). Bovendien staan er verschillende (Europese) projecten rond het bevorderen van de internationale uitwisseling van DNA-profielen opgesteld in het kader van een verdwijning of het aantreffen van een onbekend lichaam in de steigers (bijvoorbeeld SIS, Prüm Next Generation). De toegang tot en het gebruik van deze bijkomende DNA-gegevensbanken en procedures zou de effectiviteit van de Belgische DNA-gegevensbank "Vermiste Personen" zonder enige twijfel enorm vergroten.

Huidig koninklijk besluit beperkt zich echter tot het aanduiden van de I-Familia DNA-gegevensbank en de Interpol DNA-gegevensbank, en deze laatste enkel voor wat betreft de DNA-profielen uit de nationale DNA-gegevensbank "Vermiste Personen". Daar zijn een aantal redenen voor.

Allereerst is de doelstelling van de nieuwe wetgeving vanaf het begin geweest om extra middelen en methodes te bieden voor het opsporen van vermiste personen. Alle landen hebben onopgeloste onderzoeken naar vermiste personen en menselijke resten die niet kunnen worden geïdentificeerd met behulp van hun nationale systemen alleen. In het licht van het gemak van internationaal reizen, het toenemende aantal gevallen van mensenhandel, de kwetsbaarheid van migranten en vluchtelingen en hun hoge risico om slachtoffer te worden van een criminele daad, is het van vitaal belang dat er doeltreffende internationale mechanismen zijn om gegevens over vermiste personen wereldwijd te kunnen vergelijken. In veel gevallen is DNA de enige haalbare manier van identificatie en kan een DNA-staal van de vermiste persoon zelf of een persoonlijk voorwerp van de vermiste persoon, zoals een tandenborstel, worden vergeleken met het DNA-profiel van niet-geïdentificeerde menselijke resten. Als het DNA-profiel van een vermiste persoon echter niet beschikbaar is, kunnen de DNA-profielen van een of meer biologische familieleden (die een bepaald percentage DNA delen met de vermiste persoon) worden gebruikt om een familiestamboom op te stellen.

Zoals hoger gezegd voldoet de bestaande internationale uitwisseling van DNA-profielen niet. Daarom is het in eerste instantie de bedoeling om meer mogelijkheden te bieden voor de opsporing van vermiste personen en de identificatie van menselijke resten.

Ten tweede wordt er gekozen voor twee internationale DNA-gegevensbanken die hun deugdelijkheid al hebben bewezen. Zo werd er recent (november 2023) o.a. een doorbraak verkregen in een 10 jaar oude moordzaak in Nederland, nadat een niet-geïdentificeerd lichaam via de INTERPOL DNA-gegevensbank kon gelinkt worden aan een vermiste persoon in Rusland. Ook de tweede DNA-gegevensbank, I-Familia, kende reeds een succes. In 2021 kon via deze gegevensbank een link gelegd worden tussen een onbekend lichaam dat in 2004 voor de Kroatische kust werd aangetroffen en een familie in Italië die de vader van het gezin als vermist rapporteerde in 2004.

Momenteel (september 2023) bevat de INTERPOL DNA-gegevensbank 1.596 profielen van vermiste personen van 46 landen wereldwijd en 12.723 sporenprofielen van onbekende lichamen (67 landen wereldwijd). In de periode 2004-2023 werden er 39 overeenkomsten gerapporteerd met betrekking tot deze 2 types profielen. Het merendeel van de DNA-profielen en overeenkomsten zijn afkomstig uit EU-lidstaten. Meer nog, Nederland blijkt koploper wat betreft aantal profielen van vermiste personen en onbekende lichamen in de INTERPOL DNA-gegevensbank. Sinds 2007 voegen zij, in afwezigheid van een nationale overeenkomst, alle Nederlandse DNA-profielen van vermiste personen en onbekende lichamen of lichaamsresten standaard toe.

Momenteel bevat de INTERPOL DNA-gegevensbank 472 Nederlandse (sporenprofielen van) vermiste personen en 920 Nederlandse profielen van onbekende lichamen of lichaamsresten. Het hoeft geen betoog dat deze grote aantallen aan beschikbare DNA-profielen uit Nederland uitermate interessant zijn voor België.

Sinds 2004 worden DNA-profielen van vermiste personen en niet-geïdentificeerde menselijke resten vergeleken in de DNA-databank van INTERPOL. Deze databank beschikt echter niet over de statistische functionaliteit om DNA-profielen van familieleden van vermiste personen te vergelijken met niet-geïdentificeerde menselijke resten.

Het uitvoerend comité van INTERPOL heeft in 2017 zijn goedkeuring gegeven aan de oprichting van een DNA-gegevensbank van familieleden van vermiste personen. Deze dienst, I-Familia genaamd, is in 2021 van start gegaan en maakt het mogelijk om DNA-profielen van familieleden van een vermiste persoon uit het ene land internationaal te vergelijken met DNA-profielen van menselijke resten uit een ander land. Momenteel (september 2023) bevat I-Familia 12.202 profielen van onbekende lichamen (66 landen wereldwijd) en 1.507 profielen van verwanten van een vermiste persoon (44 landen wereldwijd). Dit leidde reeds tot 6 bevestigde identificaties.

Beide internationale DNA-gegevensbanken worden beheerd door Interpol, en hebben dus een wereldwijd bereik. Ze bieden het bijkomend voordeel dat de procedures voor de vergelijking van DNA-profielen met deze DNA-gegevensbanken opgesteld zijn door Interpol en de nodige garanties bieden voor vertrouwelijkheid en gegevensbescherming. Er kan verwezen worden naar het document met referentie 2021/311/OSA/FPDM/DNA/I-Familia, "INTERPOL policy on using family DNA profiles of missing persons for kinship matching" en "INTERPOL CHARTER - International DNA Gateway - Implementing rules for the INTERPOL DNA Database and Gateway".

Tot slot, niets sluit uit dat in de toekomst bijkomende internationale DNA-gegevensbanken aangeduid worden. De aanduiding bij een in Ministerraad overlegd besluit garandeert enerzijds dat dit niet zonder overleg binnen de regering gedaan wordt, en anderzijds dat de nodige tijd genomen kan worden om te controleren of internationale DNA-gegevensbanken voldoen aan alle kwaliteitsvereisten.

De Minister van Justitie, P. VAN TIGCHELT

24 MAART 2024. - Koninklijk besluit houdende aanduiding van de internationale DNA-gegevensbanken bedoeld in artikel 44ter, 7° /1 van het Wetboek van strafvordering en artikel 2, 6° /1 van de wet van 22 maart 1999Relevante gevonden documenten type wet prom. 22/03/1999 pub. 20/05/1999 numac 1999009419 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-analyse in strafzaken type wet prom. 22/03/1999 pub. 24/06/1999 numac 1999009736 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken sluiten betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken FILIP, Koning der Belgen, Aan allen die nu zijn en hierna wezen zullen, Onze Groet.

Gelet op het Wetboek van strafvordering, artikel 44ter, punt 7° /1;

Gelet op de wet van 22 maart 1999Relevante gevonden documenten type wet prom. 22/03/1999 pub. 20/05/1999 numac 1999009419 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-analyse in strafzaken type wet prom. 22/03/1999 pub. 24/06/1999 numac 1999009736 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken sluiten betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken, artikel 2, punt 6° /1;

Gelet op het advies van de Inspecteur van Financiën, gegeven op 23 januari 2024;

Gelet op de akkoordbevinding van de Staatssecretaris voor Begroting, gegeven op 3 februari 2024;

Gelet op de impactanalyse van de regelgeving, uitgevoerd overeenkomstig artikelen 6 en 7 van de wet van 15 december 2013Relevante gevonden documenten type wet prom. 15/12/2013 pub. 31/12/2013 numac 2013021138 bron federale overheidsdienst kanselarij van de eerste minister Wet houdende diverse bepalingen inzake administratieve vereenvoudiging sluiten houdende diverse bepalingen inzake administratieve vereenvoudiging;

Gelet op het advies van de DNA-evaluatiecommissie, uitgegeven op 5 mei 2023;

Gelet op de adviesaanvraag binnen dertig dagen, die op 1 maart 2024 bij de Raad van State is ingediend, met toepassing van het artikel 84, § 1, eerste lid, 2°, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973;

Gelet op de beslissing 75.788/16 van de Raad van State, gegeven op 5 maart 2024, met toepassing van artikel 84, § 5, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973;

Op de voordracht van de Minister van Justitie en op het advies van de in Raad vergaderde Ministers, Hebben Wij besloten en besluiten Wij :

Artikel 1.De internationale DNA-gegevensbanken bedoeld in de bepaling onder 7° /1 van artikel 44ter van het Wetboek van strafvordering en in de bepaling onder 6° /1 van artikel 2 van de wet van 22 maart 1999Relevante gevonden documenten type wet prom. 22/03/1999 pub. 20/05/1999 numac 1999009419 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-analyse in strafzaken type wet prom. 22/03/1999 pub. 24/06/1999 numac 1999009736 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken sluiten betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken zijn de volgende: 1° de I-Familia DNA-gegevensbank, beheerd door Interpol en bedoeld in het document met als referentie 2021/311/OSA/FPDM/DNA/I-Familia, "INTERPOL policy on using family DNA profiles of missing persons for kinship matching";2° de Interpol DNA-gegevensbank, beheerd door Interpol, en bedoeld in het document "INTERPOL CHARTER - International DNA Gateway - Implementing rules for the INTERPOL DNA Database and Gateway" van januari 2014. Onverminderd de mogelijkheden van eenmalige bevragingen bedoeld in artikel 8, § 6 van de wet van 22 maart 1999Relevante gevonden documenten type wet prom. 22/03/1999 pub. 20/05/1999 numac 1999009419 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-analyse in strafzaken type wet prom. 22/03/1999 pub. 24/06/1999 numac 1999009736 bron ministerie van justitie Wet betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken sluiten betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken, worden aan de internationale DNA-gegevensbank bedoeld in het eerste lid onder 2° enkel de DNA-linkgegevens geregistreerd in de nationale DNA-gegevensbank "Vermiste Personen" meegedeeld.

Art. 2.Onze minister van Justitie is belast met de uitvoering van dit besluit.

Gegeven te Brussel, 24 maart 2024.

FILIP Van Koningswege : De Minister van Justitie, P. VAN TIGCHELT