Etaamb.openjustice.be
Wet van 26 november 2012
gepubliceerd op 11 april 2014

Wet houdende instemming met het Protocol van 2002 bij het Verdrag van Athene van 1974 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Londen op 1 november 2002

bron
federale overheidsdienst buitenlandse zaken, buitenlandse handel en ontwikkelingssamenwerking
numac
2013015182
pub.
11/04/2014
prom.
26/11/2012
ELI
eli/wet/2012/11/26/2013015182/staatsblad
staatsblad
https://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/article_body(...)
links
Raad van State (chrono)Kamer (parl. doc.)Senaat (fiche)
Document Qrcode

26 NOVEMBER 2012. - Wet houdende instemming met het Protocol van 2002 bij het Verdrag van Athene van 1974 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Londen op 1 november 2002 (1)


ALBERT II, Koning der Belgen, Aan allen die nu zijn en hierna wezen zullen, Onze Groet.

De Kamers hebben aangenomen en Wij bekrachtigen hetgeen volgt :

Artikel 1.Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 77 van de Grondwet.

Art. 2.Het Protocol van 2002 bij het Verdrag van Athene van 1974 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Londen op 1 november 2002, zal volkomen gevolg hebben.

Art. 3.De wijzigingen van het Verdrag van Athene van 2002 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee in de zin van artikel 15, lid 3, van het Protocol van 2002 bij het Verdrag van Athene van 1974 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, die met toepassing van artikel 23 van het Protocol van 2002 bij het Verdrag van Athene van 1974 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee worden aangenomen, zonder dat België zich tegen de aanneming ervan verzet, en die op basis van hetzelfde artikel ten aanzien van België in werking treden, zullen volkomen gevolg hebben.

Art. 4.Het Verdrag van Athene van 2002 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee wordt toegepast met inachtneming van de « richtsnoeren van de IMO voor de uitvoering van het Verdrag van Athene » die door de Juridische Commissie van de Internationale Maritieme Organisatie zijn aangenomen op 19 oktober 2006 en hun wijzigingen.

Het vorige lid is niet van toepassing gedurende de periode van toepassing van Verordening (EG) Nr. 392/2009 van 23 april 2009 betreffende de aansprakelijkheid van vervoerders van passagiers over zee bij ongevallen.

Kondigen deze wet af, bevelen dat zij met 's Lands zegel zal worden bekleed en door het Belgisch Staatsblad zal worden bekendgemaakt.

Gegeven te Brussel, 26 november 2012.

ALBERT Van Koningswege : De Vice-Eerste Minister en Minister van Buitenlandse Zaken, D. REYNDERS De Vice-Eerste Minister en Minister van de Noordzee, J. VANDE LANOTTE De Minister van Justitie, Mevr. A. TURTELBOOM Met 's Lands zegel gezegeld : De Minister van Justitie, Mevr. A. TURTELBOOM _______ Nota's (1) Zitting 2011-2012. Senaat.

Documenten : Ontwerp van wet ingediend op 15 juni 2012, nr. 5-1671/1.

Verslag, nr. 5-1671/2.

Parlementaire Handelingen Bespreking, vergadering van 12 juli 2012.

Stemming, vergadering van 12 juli 2012.

Kamer van volksvertegenwoordigers.

Documenten : Ontwerp overgezonden door de Senaat, nr. 53-2365/1.

Verslag namens de commissie 53-2365/2.

Tekst aangenomen in plenaire vergadering en aan de Koning ter bekrachtiging voorgelegd, nr. 53-2365/3.

Parlementaire Handelingen Bespreking, vergadering van 19 juli 2012.

Stemming, vergadering van 19 juli 2012.

VERDRAG VAN ATHENE VAN 2002 INZAKE HET VERVOER VAN PASSAGIERS EN HUN BAGAGE OVERZEE (Samenvattende tekst van het Verdrag van Athene van 1974 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee en van het Protocol van 2002 bij het Verdrag)

Artikel 1.Begripsomschrijvingen In dit Verdrag worden de volgende uitdrukkingen in de hieronder omschreven betekenis gebruikt : 1. a) « vervoerder » betekent een persoon door of namens welke een vervoerovereenkomst is gesloten, ongeacht de vraag of het vervoer feitelijk door deze persoon of door een feitelijke vervoerder wordt verzorgd;b) « feitelijke vervoerder » betekent een andere persoon dan de vervoerder, of het nu de eigenaar, de bevrachter of de exploitant van het schip betreft, die geheel of gedeeltelijk het vervoer feitelijk verricht, en c) « vervoerder die het vervoer feitelijk geheel of gedeeltelijk verricht » betekent de feitelijke vervoerder, of, voor zover de vervoerder zelf het vervoer verricht, de vervoerder;2. « vervoersovereenkomst » betekent een door of namens een vervoerder gesloten overeenkomst, voor het vervoer over zee van een passagier of, in voorkomende gevallen, van een passagier en zijn bagage;3. "schip" betekent uitsluitend een zeegaand vaartuig met uitzondering van luchtkussenvaartuigen;4. "passagier" betekent iedere persoon vervoerd op een schip : a) krachtens een vervoersovereenkomst, of b) die met toestemming van de vervoerder een voertuig of levende dieren begeleidt, waaromtrent een niet onder dit Verdrag vallende overeenkomst voor goederenvervoer is gesloten;5. "bagage" betekent elk voorwerp of voertuig dat krachtens een vervoersovereenkomst door de vervoerder wordt vervoerd met uitzondering van : a) goederen of voertuigen vervoerd krachtens een charterpartij, een cognossement of een overeenkomst welke hoofdzakelijk het vervoer van goederen betreft, en b) levende dieren;6. "hutbagage" is de bagage die zich in de kajuit van de passagier bevindt, die in zijn bezit is of die hij onder zijn hoede of toezicht heeft.Behalve voor de toepassing van lid 8 van dit artikel en van artikel 8 omvat de hutbagage de bagage die passagier in of op zijn voertuig heeft; 7. "verlies of beschadiging van bagage" omvat eveneens het materiële nadeel voortvloeiende uit het feit dat de bagage niet binnen een redelijke periode, te rekenen vanaf de aankomst van het schip waarop de bagage is vervoerd of had moeten worden vervoerd, aan de passagier werd afgeleverd, maar omvat niet de vertraging voortvloeiende uit arbeidsconflicten;8. "vervoer" heeft betrekking op de volgende periodes : a) wat de passagier en zijn hutbagage betreft, de periode gedurende welke de passagier en/of zijn hutbagage zich aan boord van het schip bevinden, gedurende het in- en ontschepen en de periode tijdens welke de passagier en zijn hutbagage te water worden vervoerd van de kade naar het schip of omgekeerd indien de prijs van dit vervoer begrepen is in die van het biljet of indien het vaartuig dat voor dat bijkomend vervoer wordt gebruikt, door de vervoerder ter beschikking van de passagier werd gesteld.Het vervoer omvat wat de passagier betreft echter niet de periode tijdens welke deze zich in een zeestation of op een kade of in of op een ander havenwerk bevindt; b) wat de hutbagage betreft, eveneens de periode tijdens welke de passagier zich in een zeestation of op een kade of in of op een ander havenwerk bevindt als deze bagage door de vervoerder of zijn aangestelde of lasthebber werd overgenomen en nog niet aan de passagier werd terugbezorgd.c) wat andere bagage dan hutbagage betreft, de periode tussen het tijdstip waarop de vervoerder, zijn aangestelde of lasthebber de bagage te land of aan boord heeft overgenomen en het tijdstip waarop ze door de vervoerder, diens aangestelde of lasthebber werd teruggegeven;9. "internationaal vervoer" is elk vervoer waarvan volgens de vervoersovereenkomst de plaats van vertrek en die van bestemming in twee verschillende Staten liggen of in één enkele Staat als er volgens de vervoersovereenkomst of het voorziene vaarplan een tussenliggende aanloophaven in een andere Staat is.10. Onder "Organisatie" wordt verstaan de Internationale Maritieme Organisatie;11. Onder « Secretaris-generaal » wordt verstaan de Secretaris-generaal van de organisatie.

Art. 1bis.Bijlage De bijlage bij dit Verdrag vormt een integrerend deel van het Verdrag.

Art. 2.Toepassingsgebied 1. Dit Verdrag is op elk internationaal vervoer van toepassing indien : a) het schip de vlag voert van een Staat die Partij is bij dit Verdrag of indien het in een dergelijke Staat is geregistreerd, of b) de vervoersovereenkomst in een Staat die Partij is bij dit Verdrag werd opgemaakt, of c) volgens de vervoersovereenkomst de vertrek- of bestemmingsplaats gelegen is in een Staat die Partij is bij dit Verdrag.2. Niettegenstaande de bepalingen van lid 1 van dit artikel is dit Verdrag niet van toepassing als het vervoer onderworpen is aan een stelsel van burgerlijke aansprakelijkheid waarin is voorzien door bepalingen van een ander internationaal Verdrag betreffende het vervoer van reizigers of bagage met een ander vervoermiddel en voor zover die bepalingen op het zeevervoer moeten worden toegepast.

Art. 3.Aansprakelijkheid van de vervoerder 1. Bij verlies geleden als gevolg van het overlijden of persoonlijk letsel van een passagier veroorzaakt door een scheepvaartincident, is de vervoerder in zoverre aansprakelijk dat een dergelijk verlies met betrekking tot die passagier voor elk afzonderlijk geval niet meer dan 250 000 rekeneenheden beloopt, tenzij de vervoerder bewijst dat het incident : a) het gevolg is van een daad van oorlog, vijandigheden, burgeroorlog, opstand of een natuurverschijnsel van uitzonderlijke, onvermijdelijke en onbedwingbare aard, of b) geheel is veroorzaakt door een handeling of verzuim van een derde met de bedoeling het incident te veroorzaken. Indien en voor zover het verlies bovengenoemde grens te boven gaat, is de vervoerder verder aansprakelijk, tenzij deze bewijst dat het incident dat het verlies heeft veroorzaakt niet aan de schuld of nalatigheid van de vervoerder te wijten is. 2. Bij verlies geleden als gevolg van de dood of het persoonlijk letsel van een passagier die niet zijn veroorzaakt door een scheepvaartincident, is de vervoerder aansprakelijk indien het incident dat het verlies heeft veroorzaakt aan de schuld of nalatigheid van de vervoerder te wijten is.De last om te bewijzen dat er sprake is van schuld of nalatigheid berust bij de eiser. 3. Bij verlies geleden als gevolg van het verlies of de beschadiging van hutbagage is de vervoerder aansprakelijk indien het incident dat het verlies heeft veroorzaakt aan de schuld of nalatigheid van de vervoerder te wijten is.Schuld of nalatigheid van de vervoerder wordt aangenomen bij verlies veroorzaakt door een scheepvaartincident. 4. Bij verlies geleden als gevolg van het verlies of de beschadiging van andere bagage dan hutbagage is de vervoerder aansprakelijk, tenzij deze bewijst dat het incident dat het verlies heeft veroorzaakt niet aan de schuld of nalatigheid van de vervoerder te wijten is.5. Voor de toepassing van dit artikel : a) wordt onder scheepvaartincident » verstaan schipbreuk, kapseizen, aanvaring of stranden van het schip, explosie of brand aan boord, of defect aan het schip;b) omvat schuld of nalatigheid van de vervoerder » de schuld of nalatigheid van de aangestelden van de vervoerder, handelend binnen het kader van hun dienstverband;c) wordt onder defect aan het schip » verstaan ieder niet of gebrekkig functioneren of iedere niet-overeenstemming met toepasselijke veiligheidsvoorschriften van enig deel van het schip of de uitrusting ervan wanneer deze worden gebruikt voor ontsnapping, evacuatie, inscheping en ontscheping van passagiers, of wanneer deze worden gebruikt voor aandrijving, besturing, veilig navigeren, afmeren, ankeren, voor het aankomen op of vertrekken van een aanleg- of ankerplaats, of voor schadebeheersing na onderlopen van het schip, of wanneer deze worden gebruikt voor het te water laten van de reddingsuitrusting, en d) omvat verlies » niet als bestraffing of voorbeeldstelling bedoelde schadevergoeding.6. De aansprakelijkheid van de vervoerder krachtens dit artikel betreft slechts een verlies als gevolg van incidenten die zich tijdens het vervoer hebben voorgedaan.De last om te bewijzen dat het incident dat het verlies heeft veroorzaakt zich tijdens het vervoer heeft voorgedaan, en om de omvang van het verlies aan te tonen, berust bij de eiser. 7. Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan een recht van verhaal dat de vervoerder tegen een derde zou kunnen hebben, of aan een verweer gebaseerd op de nalatigheid van een medeverantwoordelijke passagier op grond van artikel 6 van dit Verdrag.Niets in dit artikel doet afbreuk aan een uit de artikelen 7 of 8 van dit Verdrag voortvloeiend recht op aansprakelijkheidsbegrenzing. 8. Enig vermoeden van schuld of nalatigheid van een partij of toewijzing van de bewijslast aan een partij heeft niet tot gevolg dat bewijsmateriaal ten gunste van die partij niet in overweging wordt genomen.»

Art. 4.feitelijke vervoerder 1. Indien het vervoer geheel of gedeeltelijk aan een feitelijke vervoerder wordt toevertrouwd, blijft de vervoerder aansprakelijk voor het volledige vervoer overeenkomstig de bepalingen van dit Verdrag. Bovendien is de feitelijke vervoerder, als ook zijn aangestelden en lasthebbers, onderworpen aan de bepalingen van dit Verdrag en kan hij zich erop beroepen voor het gedeelte van het vervoer dat hij zelf heeft verricht. 2. De vervoerder is met betrekking tot het door de feitelijke vervoerder verrichte vervoer aansprakelijk voor de handelingen en het verzuim van laatstgenoemde en van diens aangestelden en lasthebbers in de uitoefening van hun taak.3. Elke bijzondere overeenkomst waarbij de vervoerder verplichtingen op zich neemt welke niet bij dit Verdrag opgelegd zijn of afstand van rechten doet welke dit Verdrag hem toekent, zal ten opzichte van de feitelijke vervoerder slechts gevolg hebben als deze laatste daar uitdrukkelijk en schriftelijk zijn instemming mee heeft betuigd.4. In zoverre de vervoerder en de feitelijke vervoerder beiden aansprakelijk zijn, is er hoofdelijke aansprakelijkheid.5. Geen enkele bepaling van dit artikel mag inbreuk maken op het recht op verhaal tussen de vervoerder en de feitelijke vervoerder.

Art. 4bis.Verplichte verzekering 1. Wanneer passagiers worden vervoerd aan boord van een schip dat geregistreerd is in een Staat die Partij is en dat vergunning heeft voor het vervoeren van meer dan twaalf passagiers, en dit Verdrag van toepassing is, dient de vervoerder die het vervoer feitelijk geheel of gedeeltelijk verricht, een verzekering aan te houden of in een andere financiële zekerheid te voorzien, zoals een borgstelling van een bank of soortgelijke financiële instelling, ter dekking van de uit dit Verdrag voortvloeiende aansprakelijkheid bij overlijden of persoonlijk letsel van een passagier.Het minimumbedrag van deze verplichte verzekering of andere financiële zekerheid beloopt ten minste 250 000 rekeneenheden per passagier per afzonderlijk geval. 2. Een certificaat waaruit blijkt dat, in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag, een verzekering of andere financiële zekerheid van kracht is, wordt voor ieder schip verleend, nadat de bevoegde autoriteit van een Staat die Partij is, heeft vastgesteld dat aan de vereisten van lid 1 is voldaan.Voor een schip dat geregistreerd is in een Staat die Partij is, wordt dit document afgegeven of gewaarmerkt door de bevoegde autoriteit van de Staat waar het schip geregistreerd is; voor een schip dat niet is geregistreerd in een Staat die Partij is, kan het worden afgegeven of gewaarmerkt door de bevoegde autoriteit van elke Staat die Partij is. Dit certificaat is gebaseerd op het in de bijlage bij dit Verdrag opgenomen model en vermeldt de volgende bijzonderheden : a) naam van het schip, onderscheidingsnummer of -letters en haven van registratie;b) naam en hoofdkantoor van het bedrijf van de vervoerder die het vervoer feitelijk geheel of gedeeltelijk verricht;c) IMO-scheepsidentificatienummer;d) aard en duur van de zekerheid;e) naam en hoofdkantoor van de verzekeraar of andere persoon die de financiële zekerheid stelt, en, waar nodig, het adres van het kantoor waar de verzekering is gesloten of de andere financiële zekerheid is gesteld, en f) geldigheidsduur van het certificaat, welke niet langer kan zijn dan de geldigheidsduur van de verzekering of andere financiële zekerheid.3. a) Een Staat die Partij is mag een door hem erkende instelling of organisatie tot afgifte van het certificaat machtigen.Een dergelijke instelling of organisatie stelt die Staat van de afgifte van elk certificaat in kennis. In alle gevallen garandeert de Staat die Partij is, ten volle de volledigheid en nauwkeurigheid van het aldus afgegeven certificaat, en verbindt hij zich ertoe de nodige regelingen te treffen om aan deze verplichting te voldoen. b) Een Staat die Partij is, stelt de Secretaris-generaal in kennis van : i) de specifieke verantwoordelijkheden en voorwaarden die zijn verbonden aan de bevoegdheid die wordt overgedragen aan een door hem erkende instelling of organisatie; ii) de intrekking van een dergelijke bevoegdheid, en iii) de datum met ingang waarvan een dergelijke bevoegdheid of intrekking daarvan van kracht wordt.

Een overgedragen bevoegdheid wordt pas effectief drie maanden vanaf de datum waarop de Secretaris-generaal van de machtiging in kennis is gesteld. c) De overeenkomstig dit lid tot afgifte van certificaten bevoegde instelling of organisatie wordt, ten minste, gemachtigd om deze certificaten in te trekken indien de voorwaarden waarop deze zijn verleend niet worden vervuld.In alle gevallen meldt de instelling of organisatie een dergelijke intrekking bij de Staat namens welke het certificaat is afgegeven. 4. Het certificaat wordt gesteld in de officiële taal of talen van de Staat die het afgeeft.Indien de gebruikte taal niet het Engels, het Frans of het Spaans is, wordt in de tekst een vertaling in een van deze talen opgenomen, en, waar de Staat hiertoe besluit, kan de officiële taal van de Staat worden weggelaten. 5. Het certificaat bevindt zich aan boord van het schip en een afschrift hiervan wordt in bewaring gegeven bij de overheidsinstantie die het register houdt waarin het schip staat ingeschreven of, indien het schip niet geregistreerd is in een Staat die Partij is, bij de overheidsinstantie van de Staat die het certificaat afgeeft of waarmerkt.6. Een verzekering of andere financiële zekerheid voldoet niet aan de vereisten van dit artikel indien ze, om andere redenen dan het verstrijken van de geldigheidsduur van de in het certificaat genoemde verzekering of financiële zekerheid, kan worden beëindigd voordat drie maanden zijn verlopen te rekenen vanaf de datum waarop deze wordt opgezegd bij de in lid 5 genoemde overheidsinstantie, tenzij het certificaat aan deze overheidsinstantie is overhandigd of binnen de genoemde periode een nieuw certificaat is afgegeven.Bovenstaande bepalingen zijn eveneens van toepassing op elke wijziging die tot gevolg heeft dat de verzekering of andere financiële zekerheid niet langer aan de vereisten van dit artikel voldoet. 7. De Staat waar het schip is geregistreerd bepaalt, onverminderd het bepaalde in dit artikel, de voorwaarden voor afgifte en geldigheid van het certificaat.8. Niets in dit Verdrag mag op zodanige wijze worden uitgelegd dat een Staat die Partij is ervan wordt weerhouden te vertrouwen op van andere Staten of de Organisatie, dan wel van andere internationale organisaties verkregen informatie betreffende de financiële status van verstrekkers van verzekeringen en andere financiële zekerheden, voor zover het de toepassing van dit Verdrag betreft.In dergelijke gevallen wordt de Staat die Partij is en die op zulke informatie vertrouwt, niet ontslagen van zijn verantwoordelijkheid als Staat van afgifte van het certificaat. 9. Certificaten die worden afgegeven of gewaarmerkt op gezag van een Staat die Partij is, worden door de overige Staten die Partij zijn voor de toepassing van dit Verdrag aanvaard en worden door de laatstgenoemde als even geldig beschouwd als door henzelf afgegeven of gewaarmerkte certificaten, zelfs als deze zijn afgegeven of gewaarmerkt voor een schip dat niet is geregistreerd in een Staat die Partij is.Een Staat die Partij is kan te allen tijde om overleg vragen met de Staat van afgifte of waarmerking, mocht hij geloven dat de in het verzekeringscertificaat vermelde verzekeraar of borg financieel niet bij machte is de bij dit Verdrag opgelegde verplichtingen na te komen. 10. Vorderingen tot schadevergoeding die krachtens dit artikel door een verzekering of andere financiële zekerheid worden gedekt, mogen rechtstreeks tegen de verzekeraar of andere persoon die de financiële zekerheid stelt, worden ingesteld.In een dergelijk geval geldt het in lid 1 genoemde bedrag als de aansprakelijkheidsgrens van de verzekeraar of andere persoon die de financiële zekerheid stelt, zelfs als de vervoerder of de feitelijke vervoerder geen recht heeft op aansprakelijkheidsbegrenzing. De verweerder kan voorts gebruik maken van de verweergronden (andere dan faillissement of bedrijfsbeëindiging) die de in lid 1 bedoelde vervoerder overeenkomstig dit Verdrag had mogen inroepen. Bovendien mag de verweerder tot zijn verweer aanvoeren dat het geleden nadeel het gevolg was van opzettelijk wangedrag van de verzekerde, maar de verweerder mag geen andere verweergronden inroepen die de verweerder had mogen inroepen in een door de verzekerde tegen de verweerder aangespannen procedure. De verweerder heeft in elk geval het recht te vorderen dat de vervoerder en de feitelijke vervoerder samen in het geding worden betrokken. 11. Geldbedragen die door de verzekeraar of door de verstrekker van een andere overeenkomstig lid 1 verzorgde financiële zekerheid ter beschikking worden gesteld, dienen uitsluitend voor de voldoening van uit hoofde van dit Verdrag ingestelde vorderingen, en enige uitbetaling van deze bedragen heeft tot gevolg dat iedere aansprakelijkheid uit hoofde van dit Verdrag met een bedrag ten belope van de uitgekeerde bedragen wordt verminderd.12. Een Staat die Partij is, laat niet toe dat een onder zijn vlag varend schip waarop dit artikel van toepassing is, geëxploiteerd wordt, tenzij hiervoor krachtens de leden 2 of 15 een certificaat is afgegeven.13. Behoudens het bepaalde in dit artikel ziet elke Staat die Partij is er, in het kader van zijn nationale wetgeving, op toe dat er, voor zover dit Verdrag van toepassing is, met betrekking tot ieder schip dat, ongeacht de plaats van registratie, een vergunning heeft om meer dan twaalf passagiers te vervoeren, en dat een haven op diens grondgebied aandoet of deze verlaat, in de in lid 1 aangegeven mate, een verzekering of andere financiële zekerheid van kracht is.14. Niettegenstaande het bepaalde in lid 5, kan een Staat die Partij is de Secretaris-generaal mededelen dat schepen, voor de toepassing van lid 13, het bij lid 2 vereiste certificaat niet aan boord behoeven te hebben of behoeven over te leggen wanneer zij havens op het grondgebied van die Staat aandoen of verlaten, mits de Staat die Partij is en het certificaat afgeeft, de Secretaris-generaal heeft medegedeeld dat hij voor alle Staten die Partij zijn toegankelijke elektronische bestanden bijhoudt, waaruit het bestaan van het certificaat blijkt en waardoor de Staten die Partij zijn bij machte zijn hun uit lid 13 voortvloeiende verplichtingen na te komen.15. Indien voor een schip dat eigendom is van een Staat die Partij is niet in een verzekering of andere financiële zekerheid wordt voorzien, zijn de desbetreffende bepalingen van dit artikel niet op dit schip van toepassing;het schip heeft dan echter een certificaat aan boord dat is afgegeven door de bevoegde overheidsinstantie van de Staat van registratie van het schip, waarin verklaard wordt dat het eigendom is van die Staat en de aansprakelijkheid minimaal voor het in lid 1 voorgeschreven bedrag wordt gedekt. Een dergelijk certificaat is zoveel mogelijk conform aan het in lid 2 voorgeschreven model.

Art. 5.Waardevolle voorwerpen De vervoerder is niet aansprakelijk voor verlies of beschadiging van geld, verhandelbare effecten, goud, zilverwerk, juwelen, bijouterieën, kunstvoorwerpen of andere waardevolle zaken, tenzij die waardevolle voorwerpen bij hem werden gedeponeerd en hij het ermee eens was om die veilig te bewaren, in welk geval zijn aansprakelijkheid beperkt is tot het bedrag bepaald in artikel 8, lid 3, tenzij overeenkomstig artikel 10, lid 1, in gemeen overleg een hogere aansprakelijkheidsgrens werd vastgesteld.

Art. 6.Schuld van de passagier Indien de vervoerder bewijst dat de dood of het letsel van de passagier, het verlies of de beschadiging van de bagage te wijten of mede te wijten zijn aan de schuld of nalatigheid van de passagier, kan de rechtbank waarbij de zaak aanhangig is gemaakt, overeenkomstig de bepalingen van zijn nationale wet de vervoerder geheel of gedeeltelijk van zijn aansprakelijkheid ontheffen.

Art. 7.Aansprakelijkheidsgrens bij overlijden en persoonlijk letsel 1. De aansprakelijkheid van de vervoerder voor het overlijden of persoonlijk letsel van een passagier, ingevolge artikel 3, is beperkt tot een bedrag van 400 000 rekeneenheden per passagier, per afzonderlijk geval.Indien de schadevergoeding volgens de wetgeving van de rechtbank waarbij de zaak aanhangig is gemaakt wordt verleend in de vorm van een rente, kan het kapitaal van die rente deze grens niet overschrijden. 2. Een Staat die Partij is, kan de in lid 1 voorgeschreven aansprakelijkheidsgrens vaststellen bij specifieke bepalingen van nationaal recht, mits de nationale aansprakelijkheidsgrens, voor zover aanwezig, niet lager is dan die welke in lid 1 wordt voorgeschreven. Een Staat die Partij is en gebruikmaakt van de in dit lid gegeven keuzemogelijkheid, stelt de Secretaris-generaal in kennis van de vastgestelde aansprakelijkheidsgrens, dan wel van het feit dat deze ontbreekt.

Art. 8.Beperking van de aansprakelijkheid bij verlies of beschadiging van bagage en voertuigen 1. De aansprakelijkheid van de vervoerder bij verlies of beschadiging van hutbagage beloopt ten hoogste 2 250 rekeneenheden per passagier, per vervoer.2. De aansprakelijkheid van de vervoerder bij verlies of beschadiging van voertuigen, met inbegrip van alle in of op het voertuig vervoerde bagage, beloopt ten hoogste 12 700 rekeneenheden per voertuig, per vervoer. 3. De aansprakelijkheid van de vervoerder bij verlies of beschadiging van andere dan de in de leden 1 en 2 vermelde bagage beloopt ten hoogste 3.375 rekeneenheden per passagier, per vervoer. 4. Een vervoerder en de passagier kunnen overeenkomen dat de aansprakelijkheid van de vervoerder met ten hoogste 330 rekeneenheden kan worden verminderd bij schade aan een voertuig en met ten hoogste 149 rekeneenheden per passagier bij verlies of beschadiging van andere bagage, waarbij dit bedrag van het geleden verlies of de geleden schade wordt afgetrokken.

Art. 9.Rekeneenheid en omrekening 1. De rekeneenheid bedoeld in dit Verdrag is het Bijzondere Trekkingsrecht zoals dit is omschreven door het Internationaal Monetaire Fonds.De in artikel 3, lid 1, artikel 4bis, lid 1, artikel 7, lid 1, en artikel 8 genoemde bedragen worden omgerekend in de nationale munteenheid van de Staat van de rechtbank waarbij de zaak aanhangig is gemaakt, overeenkomstig de waarde van de desbetreffende munteenheid ten opzichte van het Bijzondere Trekkingsrecht op de dag van de rechterlijke beslissing of op de door de partijen overeengekomen dag. De waarde van de nationale munteenheid, uitgedrukt in Bijzondere Trekkingsrechten, van een Staat die Partij is en die lid is van het Internationaal Monetair Fonds, wordt berekend in overeenstemming met de methode van waardebepaling die wordt toegepast door het Internationaal Monetair Fonds op de datum in kwestie voor zijn eigen operaties en transacties. De waarde van de nationale munteenheid, uitgedrukt in Bijzondere Trekkingsrechten, van een Staat die Partij is en die geen lid is van het Internationaal Monetair Fonds, wordt berekend op een door die Staat vastgestelde wijze. 2. Niettemin kan een Staat die geen lid is van het Internationaal Monetair Fonds en waarvan de wet de toepassing van de bepalingen van lid 1 niet toelaat, op het tijdstip van ratificatie, aanvaarding, goedkeuring van dan wel toetreding tot dit Verdrag of op enig tijdstip nadien, verklaren dat de in lid 1 bedoelde rekeneenheid gelijk zal zijn aan 15 goudfranken.De in dit lid bedoelde goudfrank komt overeen met vijfenzestig en een halve milligram goud van een gehalte van negenhonderdduizendste fijn. De omrekening van de goudfrank in de nationale munteenheid geschiedt volgens de wet van de betrokken Staat. 3. De in de laatste zin van lid 1 genoemde berekening en de in lid 2 genoemde omrekening geschieden op zodanige wijze dat in de nationale munteenheden van de Staten die Partij zijn zoveel mogelijk dezelfde reële waarde voor de bedragen in artikel 3, lid 1, artikel 4bis, lid 1, artikel 7, lid 1, en artikel 8 wordt uitgedrukt als zou resulteren van de toepassing van de eerste drie zinnen van lid 1.De staten doen de Secretaris-generaal mededeling van de wijze van berekening overeenkomstig lid 1, of van het resultaat van de omrekening in lid 2, naargelang van het geval, wanneer zij een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring van, of van toetreding tot dit Verdrag neerleggen, en telkenmale als zich in deze berekening of omrekening een wijziging voordoet.

Art. 10.Aanvullende bepalingen inzake aansprakelijkheidsgrens 1. Vervoerder en passagier kunnen uitdrukkelijk en schriftelijk hogere aansprakelijkheidsgrenzen overeenkomen dan de bij de artikelen 7 en 8 bepaalde grenzen.2. De wettelijke interesten en gerechtskosten zijn niet begrepen in de onder de artikelen 7 en 8 bepaalde aansprakelijkheidsgrenzen.

Art. 11.Verweren en grenzen die door de aangestelden van de vervoerder kunnen worden aangevoerd Indien een rechtsvordering tegen een aangestelde of lasthebber van de vervoerder of van de feitelijke vervoerder wordt ingesteld wegens schade waarop dit Verdrag van toepassing is, kan die aangestelde of lasthebber, indien hij bewijst dat hij in de uitoefening van zijn functie heeft gehandeld, de verweren en aansprakelijkheidsgrenzen aanvoeren waarop de vervoerder of de feitelijke vervoerder zich krachtens dit verdrag kunnen beroepen.

Art. 12.Samenloop van schuldvorderingen 1. Als de in de artikelen 7 en 8 vastgestelde aansprakelijkheidsgrenzen in werking treden, worden ze toegepast op de totale som van de schadevergoeding welke kan worden verkregen in het kader van alle aansprakelijkheidsvorderingen die worden ingesteld bij overlijden of persoonlijk letsel van een passagier of bij verlies of beschadiging van zijn bagage.2. Bij vervoer door een feitelijke vervoerder kan de totale som van de schadevergoeding die kan worden verkregen van de vervoerder, en van de feitelijke vervoerder, alsook van hun aangestelden en lasthebbers die handelen in de uitoefening van hun taak, niet hoger zijn dan de hoogste vergoeding die de vervoerder of de feitelijke vervoerder krachtens dit verdrag kan worden opgelegd, waarbij geen van de vermelde personen aansprakelijk kan worden gesteld voor een bedrag dat de grens die voor hem van toepassing is, overschrijdt.3. In elk geval waarin een aangestelde of een lasthebber van de vervoerder of van de feitelijke vervoerder krachtens artikel 11 van dit verdrag zich kan beroepen op de in de artikelen 7 en 8 bedoelde aansprakelijkheidsgrenzen, kan de totale som van de schadevergoeding welke kan worden verkregen van de vervoerder of, in voorkomende gevallen, van de feitelijke vervoerder en van de aangestelde of lasthebber, die grenzen niet overschrijden.

Art. 13.Verval van het recht op beperking van aansprakelijkheid 1. Het voordeel van de in de artikelen 7, 8 en 10, lid 1, bepaalde aansprakelijkheidsgrenzen vervalt voor de vervoerder indien bewezen is dat de schade voortvloeit uit een handeling of een verzuim door de vervoerder, hetzij met de bedoeling die schade te veroorzaken, hetzij uit roekeloosheid en wetend dat dergelijke schade waarschijnlijk daaruit zou voortvloeien.2. De aangestelde of de lasthebber van de vervoerder of van de feitelijke vervoerder kan zich niet beroepen op deze aansprakelijkheidsgrenzen indien bewezen is dat de schade voortvloeit uit een handeling of verzuim door die aangestelde of lasthebber, hetzij met de bedoeling dergelijke schade te veroorzaken, hetzij uit roekeloosheid en wetend dat dergelijke schade waarschijnlijk daaruit zou voortvloeien.

Art. 14.Grond van de vorderingen Bij overlijden of persoonlijk letsel van de passagier of bij verlies of beschadiging van bagage kan tegen de vervoerder of de feitelijke vervoerder geen andere vordering tot schadevergoeding worden ingesteld dan op grond van dit Verdrag.

Art. 15.Kennisgeving van verlies of beschadiging van bagage 1. De passagier moet een schriftelijke kennisgeving richten aan de vervoerder of diens lasthebber : a) in geval van zichtbare beschadiging van bagage : i) voor hutbagage, vóór of op het tijdstip van de ontscheping van de passagier; ii) voor andere bagage, vóór of op het tijdstip van het afleveren; b) bij verborgen schade aan de bagage of verlies daarvan, binnen 15 dagen na de datum van de ontscheping, de datum van de aflevering of de datum waarop die aflevering had moeten plaatsvinden.2. Indien de passagier de bepalingen van dit artikel niet naleeft, wordt hij - tenzij het tegendeel wordt bewezen - verondersteld zijn bagage in goede staat te hebben ontvangen.3. Schriftelijke kennisgeving is overbodig indien de staat van de bagage bij het in ontvangst nemen ervan op tegenspraak werd vastgesteld of onderzocht.

Art. 16.Verjaringstermijn voor de vordering tot schadevergoeding 1. Elke vordering tot schadevergoeding die voortvloeit uit het overlijden of een persoonlijk letsel van de passagier, of uit verlies of beschadiging van de bagage, verjaart na een termijn van twee jaar.2. De verjaringstermijn begint te lopen : a) bij persoonlijk letsel, vanaf de datum van ontscheping van de passagier;b) bij overlijden tijdens het vervoer, vanaf de datum waarop de passagier had moeten ontschepen en, in geval van een tijdens het vervoer opgelopen letsel dat de dood van de passagier na zijn ontscheping tot gevolg heeft, vanaf de datum van het overlijden;de verjaringstermijn mag evenwel niet langer zijn dan 3 jaar te rekenen vanaf de datum van ontscheping; c) bij verlies of beschadiging van bagage, vanaf de ontschepingsdatum of de datum waarop deze had moeten plaatsvinden, waarbij de laatste van die twee data in aanmerking wordt genomen.3. De wet van het land van de rechtbank waarbij de zaak aanhangig is gemaakt, bepaalt de redenen voor schorsing en stuiting van de verjaring, maar een vordering uit hoofde van dit Verdrag kan in geen geval worden ingesteld na verloop van een van de volgende termijnen : a) een termijn van vijf jaar te rekenen vanaf de datum van de ontscheping van de passagier of de datum waarop die had moeten plaatsvinden, waarbij de laatste van die twee data in aanmerking wordt genomen;dan wel, indien eerder b) een termijn van drie jaar te rekenen vanaf de datum waarop de eiser op de hoogte was van het door het voorval veroorzaakte letsel, verlies of schade of hiervan redelijkerwijze op de hoogte had moeten zijn.» 4. Ongeacht de bepalingen van de leden 1, 2 en 3 van dit artikel kan de verjaringstermijn worden verlengd op grond van een verklaring van de vervoerder of een overeenkomst die tussen de partijen wordt gesloten nadat de grond voor een aanspraak is ontstaan.Deze verklaring of overeenkomst wordt schriftelijk opgesteld.

Art. 17.Bevoegde rechtsmacht. 1. Een vordering ingesteld overeenkomstig de artikelen 3 en 4 van dit Verdrag wordt naar keuze van de eiser aanhangig gemaakt bij een van de hieronder opgesomde rechtbanken, op voorwaarde dat deze gelegen is in een Staat die Partij is, en voor zover het nationaal recht van elke Staat die Partij is in regels voorziet voor de vaststelling van een geschikte rechtbank binnen die Staten waar een keuze uit meerdere mogelijk is : a) de rechtbank van de staat waar de verweerder zijn gewone verblijfplaats of hoofdzetel heeft, of b) de rechtbank van de Staat van vertrek of van bestemming, bepaald in de vervoersovereenkomst;c) de rechtbank van de Staat van de woonplaats of van de gewone verblijfplaats van de eiser indien de verweerder aldaar een bedrijfszetel heeft en aan de rechtsmacht van die Staat is onderworpen;d) de rechtbank van de Staat waar de vervoersovereenkomst is gesloten, indien de verweerder aldaar een bedrijfszetel heeft en aan de rechtsmacht van die staat is onderworpen.2. Een vordering ingesteld overeenkomstig artikel 4bis van dit Verdrag wordt aanhangig gemaakt bij een van de rechtbanken waar vorderingen kunnen worden ingesteld tegen de vervoerder of feitelijke vervoerder, zulks overeenkomstig lid 1.3. Na het voorval dat de schade heeft veroorzaakt, kunnen de partijen overeenkomen aan welke rechtsmacht of aan welk scheidsgerecht het geschil moet worden onderworpen.

Art. 17bis.Erkenning en tenuitvoerlegging 1. Beslissingen van een uit hoofde van artikel 17 bevoegde rechter die voor tenuitvoerlegging vatbaar zijn in de Staat waarin zij zijn gegeven en waartegen geen gewoon rechtsmiddel meer openstaat, worden erkend in elke andere Staat die Partij is, tenzij : a) de beslissing is verkregen door bedrog;of b) de verweerder niet binnen een redelijke termijn is verwittigd en niet behoorlijk in de gelegenheid is gesteld zijn zaak uiteen te zetten.2. Een beslissing die ingevolge het eerste lid is erkend, is vatbaar voor tenuitvoerlegging in iedere Staat die Partij is, zodra de in die Staat vereiste formaliteiten zijn vervuld.Deze formaliteiten mogen niet leiden tot een hernieuwd onderzoek van de zaak. 3. Een Staat die Partij is bij dit protocol mag andere regels voor de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen hanteren, mits deze tot effect hebben te verzekeren dat de beslissingen ten minste in dezelfde mate worden erkend en ten uitvoer gelegd als het geval is wanneer het bepaalde in de leden 1 en 2 wordt toegepast.

Art. 18.Ongeldigheid van contractuele bepalingen Elk contractueel beding dat is overeengekomen vóór het voorval dat het overlijden of persoonlijk letsel van de passagier, dan wel verlies of beschadiging van zijn bagage heeft veroorzaakt en dat de vervoerder van zijn aansprakelijkheid uit hoofde van dit Verdrag ten opzichte van de passagier ontheft of voorziet in een lagere aansprakelijkheidsgrens dan in dit Verdrag is bepaald, tenzij als bepaald in artikel 8, lid 4, of de bewijslast die op de vervoerder of feitelijke vervoerder rust, omkeert, dan wel tot gevolg heeft dat de in artikel 17, lid 1 of 2, omschreven keuze wordt beperkt, is nietig, waarbij de nietigheid van dit beding niet leidt tot de nietigheid van de vervoersovereenkomst, die onderworpen blijft aan de bepalingen van dit Verdrag.

Art. 19.Andere Verdragen betreffende de beperking van aansprakelijkheid Dit Verdrag laat onverlet de rechten en verbintenissen van de vervoerder, de feitelijke vervoerder en hun aangestelden of lasthebbers, zoals die zijn omschreven in de internationale Verdragen betreffende de beperking van aansprakelijkheid van scheepseigenaars.

Art. 20.Nucleaire schade Niemand kan volgens dit Verdrag aansprakelijk worden gesteld voor schade voortvloeiend uit een nucleair ongeval : a) indien de exploitant van een nucleaire installatie aansprakelijk is voor dergelijke schade, hetzij krachtens het Verdrag van Parijs van 29 juli 1960 inzake burgerlijke aansprakelijkheid op het gebied van atoomenergie, als gewijzigd door het aanvullend Protocol van 28 januari 1964 daarbij, hetzij krachtens het Verdrag van Wenen van 21 mei 1963 inzake wettelijke aansprakelijkheid voor kernschade, dan wel krachtens enige van kracht zijnde wijziging hiervan of enig van kracht zijnd protocol hierbij, of b) indien de exploitant van een nucleaire installatie aansprakelijk is voor dergelijke schade krachtens een nationale wetgeving betreffende de aansprakelijkheid voor dergelijke schade, op voorwaarde dat die wetgeving ten opzichte van de personen die dergelijke schade kunnen ondergaan, in elk opzicht even gunstig is als de Verdragen van Parijs of Wenen, dan wel krachtens enige van kracht zijnde wijziging hiervan of enig van kracht zijnd protocol hierbij.

Art. 21.Commercieel vervoer door publiekrechtelijke rechtspersonen Dit Verdrag is van toepassing op het commercieel vervoer dat door Staten of andere publiekrechtelijke rechtspersonen wordt verricht krachtens een vervoersovereenkomst als bepaald in artikel 1.

Art. 22.Verklaring van niet-toepassing 1. Bij de toetreding tot of de ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van dit Verdrag kan elke Partij schriftelijk verklaren dat zij de bepalingen van dit Verdrag niet zal toepassen wanneer de passagier en de vervoerder onderdanen zijn van die Partij.2. Elke verklaring gedaan krachtens lid 1 van dit artikel kan te allen tijde worden ingetrokken door een schriftelijke kennisgeving aan de Secretaris-generaal van de Organisatie.

Art. 22bis.Slotbepalingen van het Verdrag De slotbepalingen van dit Verdrag zijn de artikelen 17 tot en met 25 van het Protocol van 2002 bij het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee van 1974. Verwijzingen in dit Verdrag naar Staten die Partij zijn, zijn te beschouwen als verwijzingen naar Staten die Partij zijn bij dat protocol.

SLOTBEPALINGEN (Artikels 17 tot 25 van het Protocol van 2002 bij het Verdrag van Athene van 1974 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee) ARTIKEL 17. Ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring en toetreding 1. Dit Protocol Staat open voor ondertekening op het hoofdkantoor van de Organisatie vanaf 1 mei 2003 tot en met 30 april 2004 en staat nadien open voor toetreding.2. De Staten mogen hun instemming om door dit Protocol gebonden te worden tot uitdrukking brengen door : a) ondertekening zonder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring;of b) ondertekening onder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, gevolgd door bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring; of c) toetreding.3. Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding geschiedt door neerlegging van een hiertoe strekkende akte bij de Secretaris-generaal.4. Akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding die zijn neergelegd nadat een wijziging van dit Protocol in werking is getreden ten aanzien van alle Staten die Partij zijn, of nadat alle maatregelen vereist voor de inwerkingtreding van de wijziging ten aanzien van die Staten voltooid zijn, worden geacht van toepassing te zijn op dit Protocol, zoals gewijzigd door bedoelde wijziging.5. Een Staat geeft geen uitdrukking aan zijn instemming om door dit Protocol te worden gebonden, indien hij hierbij partij is, tenzij hij de volgende instrumenten opzegt : a) het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Athene op 13 december 1974;b) het Protocol bij het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Londen op 19 november 1976;en c) het Protocol van 1990 tot wijziging van het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Londen op 29 maart 1990; vanaf het tijdstip waarop dit Protocol voor die Staat in werking treedt in overeenstemming met artikel 20.

ARTIKEL 18. Staten met meer dan één rechtsstelsel 1. Indien een Staat twee of meer territoriale eenheden heeft waarin verschillende rechtsstelsels van toepassing zijn op vraagstukken die bij dit Protocol worden geregeld, kan hij op het tijdstip van de ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding verklaren dat dit Protocol van toepassing is op al zijn territoriale eenheden, of slechts op een of meer daarvan, en kan hij te allen tijde deze verklaring wijzigen door het indienen van een andere.2. Een dergelijke verklaring wordt ter kennis gebracht van de Secretaris-generaal en vermeldt uitdrukkelijk de territoriale eenheden waarop dit Protocol van toepassing is.3. Met betrekking tot een Staat die Partij is die een dergelijke verklaring aflegt, geldt het volgende : a) verwijzingen naar de Staat van registratie van een schip en, in het geval van een certificaat van verplichte verzekering, naar de Staat van afgifte of waarmerking, worden uitgelegd als verwijzingen naar de territoriale eenheid waarin het schip is geregistreerd, respectievelijk waarin het certificaat wordt afgegeven of gewaarmerkt;b) verwijzingen naar de vereisten van het nationaal recht, de nationale aansprakelijkheidsgrens en de nationale munteenheid worden uitgelegd als verwijzingen naar respectievelijk de vereisten van het recht, de aansprakelijkheidsgrens en de munteenheid van de territoriale eenheid in kwestie;en c) verwijzingen naar rechtbanken, en naar in de Staten die Partij zijn te erkennen beslissingen, worden uitgelegd als verwijzingen naar respectievelijk rechtbanken van en beslissingen die moeten worden erkend in de territoriale eenheid in kwestie. ARTIKEL 19. Organisaties voor regionale economische integratie 1. Een organisatie voor regionale economische integratie, die is samengesteld uit soevereine Staten die bevoegdheid inzake bepaalde bij dit Protocol geregelde zaken aan deze organisatie hebben overgedragen, mag dit Pprotocol ondertekenen, bekrachtigen, aanvaarden, goedkeuren, of ertoe toetreden.Een organisatie voor regionale economische integratie die Partij bij dit Protocol is heeft de rechten en verplichtingen van een Staat die Partij is, voor zover deze organisatie bevoegd is voor de onder dit Protocol vallen vraagstukken. 2. Waar een organisatie voor regionale economische integratie haar stemrecht uitoefent in aangelegenheden waarvoor zij bevoegd is, krijgt zij een aantal stemmen dat gelijk is aan het aantal van haar Lidstaten die Partij zijn bij dit Protocol en die bevoegdheid inzake het vraagstuk in kwestie aan haar hebben overgedragen.Een organisatie voor regionale economische integratie oefent haar stemrecht niet uit indien haar Lidstaten het hunne uitoefenen, en omgekeerd. 3. Waar het aantal Staten die Partij zijn relevant is in dit Protocol, met inbegrip van maar niet beperkt tot de artikelen 20 en 23 van dit Protocol, telt de Organisatie voor regionale economische integratie niet als een Staat die Partij is in aanvulling op haar Lidstaten die Partij zijn.4. Op het tijdstip van de ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding legt de organisatie voor regionale economische integratie een verklaring af aan de Secretaris-generaal ter aanduiding van de bij dit Protocol geregelde zaken met betrekking waartoe bevoegdheid is overgedragen aan die organisatie door haar Lidstaten die ondertekenaars van of Partijen bij dit Protocol zijn en van enige andere relevante restricties ten aanzien van de draagwijdte van die bevoegdheid.De organisatie voor regionale economische integratie stelt de Secretaris-generaal onverwijld in kennis van enigerlei veranderingen in de verdeling van de bevoegdheid, met inbegrip van nieuwe overdrachten van bevoegdheid, als aangeduid in de in dit lid bedoelde verklaring. Dergelijke verklaringen worden, krachtens artikel 24 van dit Protocol, door de Secretaris-generaal aan de betrokkenen ter beschikking gesteld. 5. Staten die Partij zijn en die Lidstaten zijn van een organisatie voor regionale economische integratie welke zelf Partij bij dit Protocol is, worden geacht bevoegd te zijn voor alle bij dit Protocol geregelde zaken met betrekking waartoe overdrachten van bevoegdheid aan de organisatie niet, overeenkomstig lid 4, in een verklaring zijn aangeduid of zijn medegedeeld. ARTIKEL 20. Inwerkingtreding 1. Dit Protocol treedt in werking twaalf maanden na de datum waarop tien Staten het zonder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring hebben ondertekend of akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding hebben neergelegd bij de Secretaris-generaal.2. Ten aanzien van elke Staat die dit Protocol bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of ertoe toetreedt nadat aan de in het eerste lid gestelde eisen voor inwerkingtreding is voldaan, treedt dit Protocol in werking drie maanden na de datum van neerlegging door die Staat van de daartoe strekkende akte, maar niet voordat dit Protocol overeenkomstig lid 1 in werking is getreden. ARTIKEL 21. Opzegging 1. Een Staat die Partij bij dit Protocol is kan dit Protocol, na de datum waarop het voor die Staat in werking is getreden, te allen tijde opzeggen.2. Opzegging geschiedt door neerlegging van een hiertoe strekkende akte bij de Secretaris-generaal.3. Een opzegging wordt van kracht twaalf maanden na de neerlegging van de akte van opzegging bij de Secretaris-generaal of na een langere termijn wanneer zulks in die akte is bepaald.4. Opzegging door een Staat die Partij bij dit Protocol is, van het Verdrag overeenkomstig artikel 25 van dit Verdrag, wordt onder geen beding uitgelegd als een opzegging van het Verdrag als herzien bij dit Protocol. ARTIKEL 22. Herziening en wijziging 1. Een conferentie tot herziening of wijziging van dit protocol kan door de Organisatie worden bijeengeroepen.2. De Organisatie roept een conferentie van de partijen bij dit Protocol bijeen ter herziening of wijziging ervan, op verzoek van ten minste een derde van de partijen. ARTIKEL 23. Wijziging van de aansprakelijkheidsgrenzen 1. Onverminderd het bepaalde in artikel 22 is de bijzondere procedure van dit artikel enkel van toepassing voor wijzigingen van de aansprakelijkheidsgrenzen die zijn vastgesteld in artikel 3, lid 1, artikel 4bis, lid 1, artikel 7, lid 1, en artikel 8 van het Verdrag als herzien bij dit Protocol.2. Op verzoek van ten minste de helft, maar in geen geval minder dan zes van de Staten die Partij zijn bij dit Protocol, wordt elk voorstel tot wijziging van de aansprakelijkheidsgrenzen, met inbegrip van de aftrekbare bedragen, als gespecificeerd in artikel 3, lid 1, artikel 4bis, lid 1, artikel 7, lid 1, en artikel 8 van het Verdrag als herzien bij dit Protocol, door de Secretaris-generaal aan alle leden van de Organisatie en alle Staten die Partij zijn toegezonden.3. Elke voorgestelde wijziging die is toegezonden als hierboven bedoeld, wordt ter overweging voorgelegd aan de Juridische Commissie van de Organisatie (hierna de Juridische Commissie » te noemen) opdat deze commissie de wijziging ten minste zes maanden na de datum van toezending bestudeert.4. Alle Staten die Partij zijn bij het Verdrag als herzien bij dit Protocol hebben, ongeacht of zij al dan niet Lid van de Organisatie zijn, het recht deel te nemen aan de werkzaamheden van de Juridische Commissie in verband met de overweging en goedkeuring van wijzigingen.5. Wijzigingen worden goedgekeurd bij een meerderheid van tweederde van de in de Juridische Commissie in de in lid 4 bedoelde samenstelling aanwezige stemhebbende Staten die Partij zijn bij het Verdrag als herzien bij dit Protocol, op voorwaarde dat ten minste de helft van de Staten die Partij zijn bij het Verdrag als herzien bij dit Protocol, ten tijde van de stemming aanwezig is.6. Wanneer de Juridische Commissie een voorstel tot wijziging van de grenzen bespreekt, houdt zij rekening met de ervaring die bij incidenten werd opgedaan en in het bijzonder het bedrag van de daaruit voortvloeiende schade en met wijzigingen in geldwaarden en de gevolgen van de voorgestelde wijziging voor de verzekeringskosten.7. a) Geen wijziging van de aansprakelijkheidgrenzen overeenkomstig dit artikel mag in overweging worden genomen minder dan vijf jaar vanaf de datum waarop dit Protocol voor ondertekening is opengesteld, noch minder dan vijf jaar vanaf de datum waarop een eerdere wijziging overeenkomstig dit artikel van kracht is geworden.b) Geen aansprakelijkheidgrens mag worden opgetrokken tot boven een bedrag dat overeenkomt met de grens die is neergelegd in het Verdrag als herzien bij dit Protocol, verhoogd met zes procent per jaar, berekend op samengestelde basis vanaf de datum waarop dit Protocol voor ondertekening werd opengesteld.c) Geen aansprakelijkheidgrens mag worden opgetrokken tot boven een bedrag dat overeenkomt met de grens die is neergelegd in het Verdrag als herzien bij dit Protocol, vermenigvuldigd met drie.8. Elke in overeenstemming met lid 5 goedgekeurde wijziging wordt door de Organisatie medegedeeld aan alle Staten die Partij zijn.De wijziging wordt geacht te zijn aanvaard na verstrijken van een periode van achttien maanden na de datum van mededeling, tenzij gedurende die periode niet minder dan een vierde van de Staten die Partij waren ten tijde van de goedkeuring van de wijziging de Secretaris-generaal hebben laten weten dat zij de wijziging niet aanvaarden, in welk geval de wijziging wordt verworpen en zonder gevolg blijft. 9. Een wijziging die geacht wordt te zijn aanvaard overeenkomstig lid 8, treedt in werking achttien maanden na aanvaarding daarvan.10. Alle Staten die Partij zijn worden door de wijziging gebonden, tenzij zij dit Protocol overeenkomstig artikel 21, leden 1 en 2, ten minste zes maanden voordat de wijziging van kracht wordt, opzeggen. Deze opzegging wordt effectief wanneer de wijziging van kracht wordt. 11. Wanneer een wijziging is goedgekeurd, maar de periode van achttien maanden voor de aanvaarding ervan nog niet is verstreken, is een Staat welke gedurende die periode Partij wordt, gebonden door de wijziging indien deze van kracht wordt.Een Staat die na die periode Partij wordt, is gebonden door een wijziging die is aanvaard overeenkomstig lid 8. In de in dit lid bedoelde gevallen wordt een Staat door een wijziging gebonden wanneer deze wijziging van kracht wordt, of wanneer dit Protocol voor die Staat van kracht wordt, indien dit later gebeurt.

ARTIKEL 24. Depositaris 1. Dit Protocol en eventuele wijzigingen, goedgekeurd krachtens artikel 23, worden neergelegd bij de secretaris-generaal.2. De Secretaris-generaal : a) stelt alle Staten die dit Protocol hebben ondertekend of daartoe zijn toegetreden, in kennis van : i) elke nieuwe ondertekening of nederlegging van een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding en de datum daarvan; ii) elke verklaring en mededeling overeenkomstig artikel 9, leden 2 en 3, artikel 18, lid 1, en artikel 19, lid 4, van het Verdrag als herzien bij dit Protocol; iii) de datum van inwerkingtreding van dit Protocol; iv) enig voorstel tot wijziging van de aansprakelijkheidsgrenzen in overeenstemming met artikel 23, lid 2, van dit Protocol; v) elke in overeenstemming met artikel 23, lid 5, goedgekeurde wijziging van dit Protocol; vi) enige wijziging welke geacht wordt te zijn aanvaard ingevolge artikel 23, lid 8, van dit Protocol, tezamen met de datum waarop die wijziging van kracht wordt, zulks in overeenstemming met de leden 9 en 10 van dat artikel; vii) de neerlegging van elke akte van opzegging van dit Protocol, alsmede de datum van neerlegging en de datum waarop die van kracht wordt; viii) enige mededeling welke op grond van enig artikel van dit protocol vereist zou zijn; b) doet voor eensluidend gewaarmerkte afschriften van dit Protocol toekomen aan alle staten die dit Protocol hebben ondertekend en aan alle staten die ertoe zijn toegetreden.3. Zodra dit Protocol in werking is getreden, wordt de tekst ervan door de Secretaris-generaal toegezonden aan het Secretariaat van de Organisatie der Verenigde Naties ter registratie en publicatie, overeenkomstig artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties. ARTIKEL 25. Talen Dit Protocol is opgesteld in één enkel oorspronkelijk exemplaar in de Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek.

GEDAAN TE LONDEN, de eerste november tweeduizend en twee.

Bijlage CERTIFICAAT VAN VERZEKERING OF ANDERE FINANCI"LE ZEKERHEID MET BETREKKING TOT DE AANSPRAKELIJKHEID BIJ OVERLIJDEN OF PERSOONLIJK LETSEL VAN EEN PASSAGIER Afgegeven overeenkomstig artikel 4bis van het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, 2002

Naam van het schip

Identificatienummer of -letters

IMO- scheepsidentificatie-nummer

Haven van registratie

Naam en volledig adres van het hoofdkantoor van de vervoerder die het vervoer feitelijk verricht


Hierbij wordt verklaard dat er met betrekking tot bovenvermeld schip een verzekering of andere financiële zekerheid van kracht is die voldoet aan het bepaalde in artikel 4bis van het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, 2002.

Aard van de zekerheid . . . . .

Duur van de zekerheid . . . . .

Naam en adres van de verzekeraar(s) en/of borg(en) Naam . . . . .

Adres . . . . .

Dit certificaat is geldig tot . . . . .

Afgegeven of gewaarmerkt door de regering van . . . . . (volledige naam van de Staat) OF Onderstaande tekst moet worden gebruikt wanneer een Staat die Partij is een beroep doet op artikel 4bis, lid 3 : Dit certificaat wordt afgegeven op gezag van de regering van . . . . . (volledige naam van de Staat) door . . . . . (naam van de instelling of organisatie) te . . . . . op . . . . . (plaats) (datum) (Handtekening en titel van de ambtenaar die het certificaat afgeeft of waarmerkt) Toelichting : 1. Desgewenst mag bij de naam van de Staat ook de bevoegde overheidsinstantie worden vermeld van het land waar het certificaat wordt afgegeven.2. Indien het totaalbedrag van de zekerheid uit meer dan één bron afkomstig is, dienen de onderscheiden bedragen te worden opgegeven.3. Indien de zekerheid in verscheidene vormen wordt gesteld, moeten deze worden opgesomd.4. Onder "Duur van de zekerheid" moet worden aangegeven op welke datum deze zekerheid van kracht wordt.5. Onder « Naam en adres van de verzekeraar(s) en/of borg(en) » moet het hoofdkantoor van de verzekeraar(s) en/of de borg(en) worden vermeld.Waar nodig, adres van het kantoor waar de verzekering is gesloten of de zekerheid is gesteld, vermelden.

Protocol van 2002 bij het Verdrag van Athene van 1974 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Londen op 1 november 2002

Staten/Organisaties

Datum authentificatie

Type instemming

Datum instemming

Datum interne inwerkingtreding

ALBANIE

Toetreding

16/03/2005

23/04/2014

BELIZE

Toetreding

22/08/2011

23/04/2014

BULGARIJE

Toetreding

10/12/2013

23/04/2014

België

Toetreding

23/04/2013

23/04/2014

DENEMARKEN

Toetreding

23/05/2012

23/04/2014

DUITSLAND

Bekrachtiging


Europese Unie

Toetreding

15/12/2011

23/04/2014

FINLAND

Aanvaarding


GRIEKENLAND

Toetreding

06/12/2013

23/04/2014

KROATIE

Toetreding

25/09/2013

23/04/2014

LETLAND

Toetreding

17/02/2005

23/04/2014

MALTA

Toetreding

07/08/2013

23/04/2014

NEDERLAND

Toetreding

26/09/2012

23/04/2014

NOORWEGEN

Bekrachtiging

26/11/2013

23/04/2014

PALAU

Toetreding

29/09/2011

23/04/2014

PANAMA

Toetreding

23/01/2014

23/04/2014

SAINT KITTS ET NEVIS

Toetreding

30/08/2005

23/04/2014

SERVI"

Toetreding

25/05/2011

23/04/2014

SPANJE

Bekrachtiging


SYRIE

Toetreding

10/03/2005

23/04/2014

VERENIGD KONINKRIJK

Bekrachtiging

21/01/2014

23/04/2014

ZWEDEN

Bekrachtiging


PROTOCOL VAN 2002 bij het Verdrag van Athene van 1974 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee De Staten die Partij zijn bij dit Protocol, OVERWEGENDE dat het wenselijk is het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Athene op 13 december 1974, te herzien, ten einde te kunnen voorzien in een betere schadeloosstelling, objectieve aansprakelijkheid in te voeren, een vereenvoudigde procedure vast te stellen voor de aanpassing van de bedragen van de aansprakelijkheidsbeperking, en ten behoeve van de passagiers in een verplichte verzekering te voorzien, ERAAN HERINNEREND dat het Protocol van 1976 bij het Verdrag het Bijzondere Trekkingsrecht als rekeneenheid introduceert ter vervanging van de goudfrank, OPGEMERKT HEBBENDE dat het Protocol van 1990 bij het Verdrag, dat voorziet in een verbeterde schadeloosstelling en een vereenvoudigde procedure voor de actualisering van de aansprakelijkheidsbedragen, niet in werking is getreden, zijn als volgt overeengekomen : ARTIKEL 1 In dit Protocol wordt aan onderstaande uitdrukkingen de volgende betekenis toegekend : 1. « Verdrag » : de tekst van het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee van 1974.2. « Organisatie » : de Internationale Maritieme Organisatie.3. "Secretaris-generaal » : de Secretaris-generaal van de Organisatie. ARTIKEL 2 Artikel 1, lid 1 van het Verdrag wordt vervangen door de volgende tekst : « 1 a) « vervoerder » betekent een persoon door of namens welke een vervoerovereenkomst is gesloten, ongeacht de vraag of het vervoer feitelijk door deze persoon of door een feitelijke vervoerder wordt verzorgd;b) « feitelijke vervoerder » betekent een andere persoon dan de vervoerder, of het nu de eigenaar, de bevrachter of de exploitant van het schip betreft, die geheel of gedeeltelijk het vervoer feitelijk verricht, en c) « vervoerder die het vervoer feitelijk geheel of gedeeltelijk verricht » betekent de feitelijke vervoerder, of, voor zover de vervoerder zelf het vervoer verricht, de vervoerder.» ARTIKEL 3 1. artikel 1, lid 10 van het Verdrag wordt door de volgende tekst vervangen : « 10.onder « Organisatie » wordt verstaan de Internationale Maritieme Organisatie; ». 2. De volgende tekst wordt toegevoegd als artikel 1, lid 11, van het Verdrag : « 11 Onder « Secretaris-generaal » wordt verstaan de Secretaris-generaal van de Organisatie.» ARTIKEL 4 Artikel 3 van het Verdrag wordt door de volgende tekst vervangen : «

Artikel 3.Aansprakelijkheid van de vervoerder 1. Bij verlies geleden als gevolg van het overlijden of persoonlijk letsel van een passagier veroorzaakt door een scheepvaartincident, is de vervoerder in zoverre aansprakelijk dat een dergelijk verlies met betrekking tot die passagier voor elk afzonderlijk geval niet meer dan 250 000 rekeneenheden beloopt, tenzij de vervoerder bewijst dat het incident : a) het gevolg is van een daad van oorlog, vijandigheden, burgeroorlog, opstand of een natuurverschijnsel van uitzonderlijke, onvermijdelijke en onbedwingbare aard, of b) geheel is veroorzaakt door een handeling of verzuim van een derde met de bedoeling het incident te veroorzaken. Indien en voor zover het verlies bovengenoemde grens te boven gaat, is de vervoerder verder aansprakelijk, tenzij deze bewijst dat het incident dat het verlies heeft veroorzaakt niet aan de schuld of nalatigheid van de vervoerder te wijten is. 2. Bij verlies geleden als gevolg van de dood of het persoonlijk letsel van een passagier die niet zijn veroorzaakt door een scheepvaartincident, is de vervoerder aansprakelijk indien het incident dat het verlies heeft veroorzaakt aan de schuld of nalatigheid van de vervoerder te wijten is.De last om te bewijzen dat er sprake is van schuld of nalatigheid berust bij de eiser. 3. Bij verlies geleden als gevolg van het verlies of de beschadiging van hutbagage is de vervoerder aansprakelijk indien het incident dat het verlies heeft veroorzaakt aan de schuld of nalatigheid van de vervoerder te wijten is.Schuld of nalatigheid van de vervoerder wordt aangenomen bij verlies veroorzaakt door een scheepvaartincident. 4. Bij verlies geleden als gevolg van het verlies of de beschadiging van andere bagage dan hutbagage is de vervoerder aansprakelijk, tenzij deze bewijst dat het incident dat het verlies heeft veroorzaakt niet aan de schuld of nalatigheid van de vervoerder te wijten is.5. Voor de toepassing van dit artikel : a) wordt onder « scheepvaartincident » verstaan schipbreuk, kapseizen, aanvaring of stranden van het schip, explosie of brand aan boord, of defect aan het schip;b) omvat « schuld of nalatigheid van de vervoerder » de schuld of nalatigheid van de aangestelden van de vervoerder, handelend binnen het kader van hun dienstverband;c) wordt onder « defect aan het schip » verstaan ieder niet of gebrekkig functioneren of iedere niet-overeenstemming met toepasselijke veiligheidsvoorschriften van enig deel van het schip of de uitrusting ervan wanneer deze worden gebruikt voor ontsnapping, evacuatie, inscheping en ontscheping van passagiers, of wanneer deze worden gebruikt voor aandrijving, besturing, veilig navigeren, afmeren, ankeren, voor het aankomen op of vertrekken van een aanleg- of ankerplaats, of voor schadebeheersing na onderlopen van het schip, of wanneer deze worden gebruikt voor het te water laten van de reddingsuitrusting, en d) omvat « verlies » niet als bestraffing of voorbeeldstelling bedoelde schadevergoeding.6. De aansprakelijkheid van de vervoerder krachtens dit artikel betreft slechts een verlies als gevolg van incidenten die zich tijdens het vervoer hebben voorgedaan.De last om te bewijzen dat het incident dat het verlies heeft veroorzaakt zich tijdens het vervoer heeft voorgedaan, en om de omvang van het verlies aan te tonen, berust bij de eiser. 7. Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan een recht van verhaal dat de vervoerder tegen een derde zou kunnen hebben, of aan een verweer gebaseerd op de nalatigheid van een medeverantwoordelijke passagier op grond van artikel 6 van dit Verdrag.Niets in dit artikel doet afbreuk aan een uit de artikelen 7 of 8 van dit Verdrag voortvloeiend recht op aansprakelijkheidsbegrenzing. 8. Enig vermoeden van schuld of nalatigheid van een partij of toewijzing van de bewijslast aan een partij heeft niet tot gevolg dat bewijsmateriaal ten gunste van die partij niet in overweging wordt genomen.» ARTIKEL 5 De volgende tekst wordt toegevoegd als artikel 4bis van het Verdrag : «

Artikel 4bis.Verplichte verzekering 1. Wanneer passagiers worden vervoerd aan boord van een schip dat geregistreerd is in een Staat die Partij is en dat vergunning heeft voor het vervoeren van meer dan twaalf passagiers, en dit Verdrag van toepassing is, dient de vervoerder die het vervoer feitelijk geheel of gedeeltelijk verricht, een verzekering aan te houden of in een andere financiële zekerheid te voorzien, zoals een borgstelling van een bank of soortgelijke financiële instelling, ter dekking van de uit dit Verdrag voortvloeiende aansprakelijkheid bij overlijden of persoonlijk letsel van een passagier.Het minimumbedrag van deze verplichte verzekering of andere financiële zekerheid beloopt ten minste 250 000 rekeneenheden per passagier per afzonderlijk geval. 2. Een certificaat waaruit blijkt dat, in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag, een verzekering of andere financiële zekerheid van kracht is, wordt voor ieder schip verleend, nadat de bevoegde autoriteit van een Staat die Partij is, heeft vastgesteld dat aan de vereisten van lid 1 is voldaan.Voor een schip dat geregistreerd is in een Staat die Partij is, wordt dit document afgegeven of gewaarmerkt door de bevoegde autoriteit van de Staat waar het schip geregistreerd is; voor een schip dat niet is geregistreerd in een Staat die Partij is, kan het worden afgegeven of gewaarmerkt door de bevoegde autoriteit van elke Staat die Partij is. Dit certificaat is gebaseerd op het in de bijlage bij dit Verdrag opgenomen model en vermeldt de volgende bijzonderheden : a) naam van het schip, onderscheidingsnummer of -letters en haven van registratie;b) naam en hoofdkantoor van het bedrijf van de vervoerder die het vervoer feitelijk geheel of gedeeltelijk verricht;c) IMO-scheepsidentificatienummer;d) aard en duur van de zekerheid;e) naam en hoofdkantoor van de verzekeraar of andere persoon die de financiële zekerheid stelt, en, waar nodig, het adres van het kantoor waar de verzekering is gesloten of de andere financiële zekerheid is gesteld, en f) geldigheidsduur van het certificaat, welke niet langer kan zijn dan de geldigheidsduur van de verzekering of andere financiële zekerheid.3. a) Een Staat die Partij is mag een door hem erkende instelling of organisatie tot afgifte van het certificaat machtigen.Een dergelijke instelling of organisatie stelt die Staat van de afgifte van elk certificaat in kennis. In alle gevallen garandeert de Staat die Partij is, ten volle de volledigheid en nauwkeurigheid van het aldus afgegeven certificaat, en verbindt hij zich ertoe de nodige regelingen te treffen om aan deze verplichting te voldoen. b) Een Staat die Partij is, stelt de Secretaris-generaal in kennis van : i) de specifieke verantwoordelijkheden en voorwaarden die zijn verbonden aan de bevoegdheid die wordt overgedragen aan een door hem erkende instelling of organisatie; ii) de intrekking van een dergelijke bevoegdheid, en iii) de datum met ingang waarvan een dergelijke bevoegdheid of intrekking daarvan van kracht wordt.

Een overgedragen bevoegdheid wordt pas effectief drie maanden vanaf de datum waarop de Secretaris-generaal van de machtiging in kennis is gesteld. c) De overeenkomstig dit lid tot afgifte van certificaten bevoegde instelling of organisatie wordt, ten minste, gemachtigd om deze certificaten in te trekken indien de voorwaarden waarop deze zijn verleend niet worden vervuld.In alle gevallen meldt de instelling of organisatie een dergelijke intrekking bij de Staat namens welke het certificaat is afgegeven. 4. Het certificaat wordt gesteld in de officiële taal of talen van de Staat die het afgeeft.Indien de gebruikte taal niet het Engels, het Frans of het Spaans is, wordt in de tekst een vertaling in een van deze talen opgenomen, en, waar de Staat hiertoe besluit, kan de officiële taal van de Staat worden weggelaten. 5. Het certificaat bevindt zich aan boord van het schip en een afschrift hiervan wordt in bewaring gegeven bij de overheidsinstantie die het register houdt waarin het schip staat ingeschreven of, indien het schip niet geregistreerd is in een Staat die Partij is, bij de overheidsinstantie van de Staat die het certificaat afgeeft of waarmerkt.6. Een verzekering of andere financiële zekerheid voldoet niet aan de vereisten van dit artikel indien ze, om andere redenen dan het verstrijken van de geldigheidsduur van de in het certificaat genoemde verzekering of financiële zekerheid, kan worden beëindigd voordat drie maanden zijn verlopen te rekenen vanaf de datum waarop deze wordt opgezegd bij de in lid 5 genoemde overheidsinstantie, tenzij het certificaat aan deze overheidsinstantie is overhandigd of binnen de genoemde periode een nieuw certificaat is afgegeven.Bovenstaande bepalingen zijn eveneens van toepassing op elke wijziging die tot gevolg heeft dat de verzekering of andere financiële zekerheid niet langer aan de vereisten van dit artikel voldoet. 7. De Staat waar het schip is geregistreerd bepaalt, onverminderd het bepaalde in dit artikel, de voorwaarden voor afgifte en geldigheid van het certificaat.8. Niets in dit Verdrag mag op zodanige wijze worden uitgelegd dat een Staat die Partij is ervan wordt weerhouden te vertrouwen op van andere Staten of de Organisatie, dan wel van andere internationale organisaties verkregen informatie betreffende de financiële status van verstrekkers van verzekeringen en andere financiële zekerheden, voor zover het de toepassing van dit Verdrag betreft.In dergelijke gevallen wordt de Staat die Partij is en die op zulke informatie vertrouwt, niet ontslagen van zijn verantwoordelijkheid als Staat van afgifte van het certificaat. 9. Certificaten die worden afgegeven of gewaarmerkt op gezag van een Staat die Partij is, worden door de overige Staten die Partij zijn voor de toepassing van dit Verdrag aanvaard en worden door de laatstgenoemde als even geldig beschouwd als door henzelf afgegeven of gewaarmerkte certificaten, zelfs als deze zijn afgegeven of gewaarmerkt voor een schip dat niet is geregistreerd in een Staat die Partij is.Een Staat die Partij is kan te allen tijde om overleg vragen met de Staat van afgifte of waarmerking, mocht hij geloven dat de in het verzekeringscertificaat vermelde verzekeraar of borg financieel niet bij machte is de bij dit Verdrag opgelegde verplichtingen na te komen. 10. Vorderingen tot schadevergoeding die krachtens dit artikel door een verzekering of andere financiële zekerheid worden gedekt, mogen rechtstreeks tegen de verzekeraar of andere persoon die de financiële zekerheid stelt, worden ingesteld.In een dergelijk geval geldt het in lid 1 genoemde bedrag als de aansprakelijkheidsgrens van de verzekeraar of andere persoon die de financiële zekerheid stelt, zelfs als de vervoerder of de feitelijke vervoerder geen recht heeft op aansprakelijkheidsbegrenzing. De verweerder kan voorts gebruik maken van de verweergronden (andere dan faillissement of bedrijfsbeëindiging) die de in lid 1 bedoelde vervoerder overeenkomstig dit Verdrag had mogen inroepen. Bovendien mag de verweerder tot zijn verweer aanvoeren dat het geleden nadeel het gevolg was van opzettelijk wangedrag van de verzekerde, maar de verweerder mag geen andere verweergronden inroepen die de verweerder had mogen inroepen in een door de verzekerde tegen de verweerder aangespannen procedure. De verweerder heeft in elk geval het recht te vorderen dat de vervoerder en de feitelijke vervoerder samen in het geding worden betrokken. 11. Geldbedragen die door de verzekeraar of door de verstrekker van een andere overeenkomstig lid 1 verzorgde financiële zekerheid ter beschikking worden gesteld, dienen uitsluitend voor de voldoening van uit hoofde van dit Verdrag ingestelde vorderingen, en enige uitbetaling van deze bedragen heeft tot gevolg dat iedere aansprakelijkheid uit hoofde van dit Verdrag met een bedrag ten belope van de uitgekeerde bedragen wordt verminderd.12. Een Staat die Partij is, laat niet toe dat een onder zijn vlag varend schip waarop dit artikel van toepassing is, geëxploiteerd wordt, tenzij hiervoor krachtens de leden 2 of 15 een certificaat is afgegeven.13. Behoudens het bepaalde in dit artikel ziet elke Staat die Partij is er, in het kader van zijn nationale wetgeving, op toe dat er, voor zover dit Verdrag van toepassing is, met betrekking tot ieder schip dat, ongeacht de plaats van registratie, een vergunning heeft om meer dan twaalf passagiers te vervoeren, en dat een haven op diens grondgebied aandoet of deze verlaat, in de in lid 1 aangegeven mate, een verzekering of andere financiële zekerheid van kracht is.14. Niettegenstaande het bepaalde in lid 5, kan een Staat die Partij is de Secretaris-generaal mededelen dat schepen, voor de toepassing van lid 13, het bij lid 2 vereiste certificaat niet aan boord behoeven te hebben of behoeven over te leggen wanneer zij havens op het grondgebied van die Staat aandoen of verlaten, mits de Staat die Partij is en het certificaat afgeeft, de Secretaris-generaal heeft medegedeeld dat hij voor alle Staten die Partij zijn toegankelijke elektronische bestanden bijhoudt, waaruit het bestaan van het certificaat blijkt en waardoor de Staten die Partij zijn bij machte zijn hun uit lid 13 voortvloeiende verplichtingen na te komen.15. Indien voor een schip dat eigendom is van een Staat die Partij is niet in een verzekering of andere financiële zekerheid wordt voorzien, zijn de desbetreffende bepalingen van dit artikel niet op dit schip van toepassing;het schip heeft dan echter een certificaat aan boord dat is afgegeven door de bevoegde overheidsinstantie van de Staat van registratie van het schip, waarin verklaard wordt dat het eigendom is van die Staat en de aansprakelijkheid minimaal voor het in lid 1 voorgeschreven bedrag wordt gedekt. Een dergelijk certificaat is zoveel mogelijk conform aan het in lid 2 voorgeschreven model. » ARTIKEL 6 Artikel 7 van het Verdrag wordt vervangen door de volgende tekst : «

Artikel 7.Aansprakelijkheidsgrens bij overlijden en persoonlijk letsel 1. De aansprakelijkheid van de vervoerder voor het overlijden of persoonlijk letsel van een passagier, ingevolge artikel 3, is beperkt tot een bedrag van 400 000 rekeneenheden per passagier, per afzonderlijk geval.Indien de schadevergoeding volgens de wetgeving van de rechtbank waarbij de zaak aanhangig is gemaakt wordt verleend in de vorm van een rente, kan het kapitaal van die rente deze grens niet overschrijden. 2. Een Staat die Partij is, kan de in lid 1 voorgeschreven aansprakelijkheidsgrens vaststellen bij specifieke bepalingen van nationaal recht, mits de nationale aansprakelijkheidsgrens, voor zover aanwezig, niet lager is dan die welke in lid 1 wordt voorgeschreven. Een Staat die Partij is en gebruikmaakt van de in dit lid gegeven keuzemogelijkheid, stelt de Secretaris-generaal in kennis van de vastgestelde aansprakelijkheidsgrens, dan wel van het feit dat deze ontbreekt. » ARTIKEL 7 Artikel 8 van het Verdrag wordt vervangen door de volgende tekst : «

Artikel 8.Beperking van de aansprakelijkheid bij verlies of beschadiging van bagage en voertuigen 1. De aansprakelijkheid van de vervoerder bij verlies of beschadiging van hutbagage beloopt ten hoogste 2 250 rekeneenheden per passagier, per vervoer.2. De aansprakelijkheid van de vervoerder bij verlies of beschadiging van voertuigen, met inbegrip van alle in of op het voertuig vervoerde bagage, beloopt ten hoogste 12 700 rekeneenheden per voertuig, per vervoer.3. De aansprakelijkheid van de vervoerder bij verlies of beschadiging van andere dan de in de leden 1 en 2 vermelde bagage beloopt ten hoogste 3 375 rekeneenheden per passagier, per vervoer.4. Een vervoerder en de passagier kunnen overeenkomen dat de aansprakelijkheid van de vervoerder met ten hoogste 330 rekeneenheden kan worden verminderd bij schade aan een voertuig en met ten hoogste 149 rekeneenheden per passagier bij verlies of beschadiging van andere bagage, waarbij dit bedrag van het geleden verlies of de geleden schade wordt afgetrokken.» ARTIKEL 8 Artikel 9 van het Verdrag wordt vervangen door de volgende tekst : «

Artikel 9.Rekeneenheid en omrekening De rekeneenheid bedoeld in dit Verdrag is het Bijzondere Trekkingsrecht zoals dit is omschreven door het Internationaal Monetaire Fonds. De in artikel 3, lid 1, artikel 4bis, lid 1, artikel 7, lid 1, en artikel 8 genoemde bedragen worden omgerekend in de nationale munteenheid van de Staat van de rechtbank waarbij de zaak aanhangig is gemaakt, overeenkomstig de waarde van de desbetreffende munteenheid ten opzichte van het Bijzondere Trekkingsrecht op de dag van de rechterlijke beslissing of op de door de partijen overeengekomen dag. De waarde van de nationale munteenheid, uitgedrukt in Bijzondere Trekkingsrechten, van een Staat die Partij is en die lid is van het Internationaal Monetair Fonds, wordt berekend in overeenstemming met de methode van waardebepaling die wordt toegepast door het Internationaal Monetair Fonds op de datum in kwestie voor zijn eigen operaties en transacties. De waarde van de nationale munteenheid, uitgedrukt in Bijzondere Trekkingsrechten, van een Staat die Partij is en die geen lid is van het Internationaal Monetair Fonds, wordt berekend op een door die Staat vastgestelde wijze. 2. Niettemin kan een Staat die geen lid is van het Internationale Monetair Fonds en waarvan de wet de toepassing van de bepalingen van lid 1 niet toelaat, op het tijdstip van ratificatie, aanvaarding, goedkeuring van dan wel toetreding tot dit Verdrag of op enig tijdstip nadien, verklaren dat de in lid 1 bedoelde rekeneenheid gelijk zal zijn aan 15 goudfranken.De in dit lid bedoelde goudfrank komt overeen met vijfenzestig en een halve milligram goud van een gehalte van negenhonderdduizendste fijn. De omrekening van de goudfrank in de nationale munteenheid geschiedt volgens de wet van de betrokken Staat. 3. De in de laatste zin van lid 1 genoemde berekening en de in lid 2 genoemde omrekening geschieden op zodanige wijze dat in de nationale munteenheden van de Staten die Partij zijn zoveel mogelijk dezelfde reële waarde voor de bedragen in artikel 3, lid 1, artikel 4bis, lid 1, artikel 7, lid 1, en artikel 8 wordt uitgedrukt als zou resulteren van de toepassing van de eerste drie zinnen van lid 1.De staten doen de Secretaris-generaal mededeling van de wijze van berekening overeenkomstig lid 1, of van het resultaat van de omrekening in lid 2, naar gelang van het geval, wanneer zij een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring van, of van toetreding tot dit Verdrag neerleggen, en telkenmale als zich in deze berekening of omrekening een wijziging voordoet. » ARTIKEL 9 Artikel 16, lid 3, van het Verdrag wordt door de volgende tekst vervangen : « 3. De wet van het land van de rechtbank waarbij de zaak aanhangig is gemaakt, bepaalt de redenen voor schorsing en stuiting van de verjaring, maar een vordering uit hoofde van dit Verdrag kan in geen geval worden ingesteld na verloop van een van de volgende termijnen : a) een termijn van vijf jaar te rekenen vanaf de datum van de ontscheping van de passagier of de datum waarop die had moeten plaatsvinden, waarbij de laatste van die twee data in aanmerking wordt genomen;dan wel, indien eerder b) een termijn van drie jaar te rekenen vanaf de datum waarop de eiser op de hoogte was van het door het voorval veroorzaakte letsel, verlies of schade of hiervan redelijkerwijze op de hoogte had moeten zijn.» ARTIKEL 10 Artikel 17 van het Verdrag wordt door de volgende tekst vervangen : «

Art. 17.Bevoegde rechtsmacht. 1. Een vordering ingesteld overeenkomstig de artikelen 3 en 4 van dit Verdrag wordt naar keuze van de eiser aanhangig gemaakt bij een van de hieronder opgesomde rechtbanken, op voorwaarde dat deze gelegen is in een Staat die Partij is, en voor zover het nationaal recht van elke Staat die Partij is in regels voorziet voor de vaststelling van een geschikte rechtbank binnen die Staten waar een keuze uit meerdere mogelijk is : a) de rechtbank van de staat waar de verweerder zijn gewone verblijfplaats of hoofdzetel heeft, of b) de rechtbank van de Staat van vertrek of van bestemming, bepaald in de vervoersovereenkomst;c) de rechtbank van de Staat van de woonplaats of van de gewone verblijfplaats van de eiser indien de verweerder aldaar een bedrijfszetel heeft en aan de rechtsmacht van die Staat is onderworpen;d) de rechtbank van de Staat waar de vervoersovereenkomst is gesloten, indien de verweerder aldaar een bedrijfszetel heeft en aan de rechtsmacht van die staat is onderworpen.2. Een vordering ingesteld overeenkomstig artikel 4bis van dit Verdrag wordt aanhangig gemaakt bij een van de rechtbanken waar vorderingen kunnen worden ingesteld tegen de vervoerder of feitelijke vervoerder, zulks overeenkomstig lid 1.3. Na het voorval dat de schade heeft veroorzaakt, kunnen de partijen overeenkomen aan welke rechtsmacht of aan welk scheidsgerecht het geschil moet worden onderworpen.» ARTIKEL 11 De volgende tekst wordt toegevoegd als artikel 17bis van het Verdrag : «

Artikel 17bis.Erkenning en tenuitvoerlegging 1. Beslissingen van een uit hoofde van artikel 17 bevoegde rechter die voor tenuitvoerlegging vatbaar zijn in de Staat waarin zij zijn gegeven en waartegen geen gewoon rechtsmiddel meer openStaat, worden erkend in elke andere Staat die Partij is, tenzij : a) de beslissing is verkregen door bedrog;of b) de verweerder niet binnen een redelijke termijn is verwittigd en niet behoorlijk in de gelegenheid is gesteld zijn zaak uiteen te zetten.2. Een beslissing die ingevolge het eerste lid is erkend, is vatbaar voor tenuitvoerlegging in iedere Staat die Partij is, zodra de in die Staat vereiste formaliteiten zijn vervuld.Deze formaliteiten mogen niet leiden tot een hernieuwd onderzoek van de zaak. 3. Een Staat die Partij is bij dit protocol mag andere regels voor de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen hanteren, mits deze tot effect hebben te verzekeren dat de beslissingen ten minste in dezelfde mate worden erkend en ten uitvoer gelegd als het geval is wanneer het bepaalde in de leden 1 en 2 wordt toegepast.» ARTIKEL 12 Artikel 18 van het Verdrag wordt door de volgende tekst vervangen : «

Artikel 18.Ongeldigheid van contractuele bepalingen Elk contractueel beding dat is overeengekomen vóór het voorval dat het overlijden of persoonlijk letsel van de passagier, dan wel verlies of beschadiging van zijn bagage heeft veroorzaakt en dat de vervoerder van zijn aansprakelijkheid uit hoofde van dit Verdrag ten opzichte van de passagier ontheft of voorziet in een lagere aansprakelijkheidsgrens dan in dit Verdrag is bepaald, tenzij als bepaald in artikel 8, lid 4, of de bewijslast die op de vervoerder of feitelijke vervoerder rust, omkeert, dan wel tot gevolg heeft dat de in artikel 17, lid 1 of 2, omschreven keuze wordt beperkt, is nietig, waarbij de nietigheid van dit beding niet leidt tot de nietigheid van de vervoersovereenkomst, die onderworpen blijft aan de bepalingen van dit Verdrag. » ARTIKEL 13 Artikel 20 van het Verdrag wordt door de volgende tekst vervangen : «

Artikel 20.Nucleaire schade Niemand kan volgens dit Verdrag aansprakelijk worden gesteld voor schade voortvloeiend uit een nucleair ongeval : a) indien de exploitant van een nucleaire installatie aansprakelijk is voor dergelijke schade, hetzij krachtens het Verdrag van Parijs van 29 juli 1960 inzake burgerlijke aansprakelijkheid op het gebied van atoomenergie, als gewijzigd door het aanvullend Protocol van 28 januari 1964 daarbij, hetzij krachtens het Verdrag van Wenen van 21 mei 1963 inzake wettelijke aansprakelijkheid voor kernschade, dan wel krachtens enige van kracht zijnde wijziging hiervan of enig van kracht zijnd protocol hierbij, of b) indien de exploitant van een nucleaire installatie aansprakelijk is voor dergelijke schade krachtens een nationale wetgeving betreffende de aansprakelijkheid voor dergelijke schade, op voorwaarde dat die wetgeving ten opzichte van de personen die dergelijke schade kunnen ondergaan, in elk opzicht even gunstig is als de Verdragen van Parijs of Wenen, dan wel krachtens enige van kracht zijnde wijziging hiervan of enig van kracht zijnd protocol hierbij.» ARTIKEL 14. Modelcertificaat 1. Het als bijlage bij dit Protocol gevoegde modelcertificaat wordt in de bijlage van het Verdrag opgenomen.2. De volgende tekst wordt als artikel 1bis van het Verdrag toegevoegd : « Artikel 1bis.Bijlage De bijlage bij dit Verdrag vormt een integrerend deel van het Verdrag. » ARTIKEL 15. Interpretatie en toepassing 1. Het Verdrag en dit Protocol worden door de partijen bij dit Protocol gelezen en geïnterpreteerd als één enkel instrument.2. Het Verdrag, als herzien bij dit Protocol, is enkel van toepassing op vorderingen naar aanleiding van voorvallen die plaatsvinden nadat dit Protocol voor iedere Staat in werking is getreden.3. De artikelen 1 tot en met 22 van het Verdrag, als herzien bij dit Protocol, vormen, tezamen met de artikelen 17 tot en met 25 van dit Protocol en de hieraan gehechte bijlage, het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, van 2002, en worden als zodanig met deze naam aangeduid. ARTIKEL 16 De volgende tekst wordt als artikel 22bis aan het Verdrag toegevoegd. «

Artikel 22bis.Slotbepalingen van het Verdrag De slotbepalingen van dit Verdrag zijn de artikelen 17 tot en met 25 van het Protocol van 2002 bij het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee van 1974. Verwijzingen in dit Verdrag naar Staten die Partij zijn, zijn te beschouwen als verwijzingen naar Staten die Partij zijn bij dat protocol. » SLOTBEPALINGEN ARTIKEL 17. Ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring en toetreding 1. Dit Protocol Staat open voor ondertekening op het hoofdkantoor van de Organisatie vanaf 1 mei 2003 tot en met 30 april 2004 en staat nadien open voor toetreding.2. De Staten mogen hun instemming om door dit Protocol gebonden te worden tot uitdrukking brengen door : a) ondertekening zonder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring;of b) ondertekening onder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, gevolgd door bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring; of c) toetreding.3. Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding geschiedt door neerlegging van een hiertoe strekkende akte bij de Secretaris-generaal.4. Akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding die zijn neergelegd nadat een wijziging van dit Protocol in werking is getreden ten aanzien van alle Staten die Partij zijn, of nadat alle maatregelen vereist voor de inwerkingtreding van de wijziging ten aanzien van die Staten voltooid zijn, worden geacht van toepassing te zijn op dit Protocol, zoals gewijzigd door bedoelde wijziging.5. Een Staat geeft geen uitdrukking aan zijn instemming om door dit Protocol te worden gebonden, indien hij hierbij partij is, tenzij hij de volgende instrumenten opzegt : a) het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Athene op 13 december 1974;b) het Protocol bij het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Londen op 19 november 1976;en c) het Protocol van 1990 tot wijziging van het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, gedaan te Londen op 29 maart 1990; vanaf het tijdstip waarop dit Protocol voor die Staat in werking treedt in overeenstemming met artikel 20.

ARTIKEL 18. Staten met meer dan één rechtsstelsel 1. Indien een Staat twee of meer territoriale eenheden heeft waarin verschillende rechtsstelsels van toepassing zijn op vraagstukken die bij dit Protocol worden geregeld, kan hij op het tijdstip van de ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding verklaren dat dit Protocol van toepassing is op al zijn territoriale eenheden, of slechts op een of meer daarvan, en kan hij te allen tijde deze verklaring wijzigen door het indienen van een andere.2. Een dergelijke verklaring wordt ter kennis gebracht van de Secretaris-generaal en vermeldt uitdrukkelijk de territoriale eenheden waarop dit Protocol van toepassing is.3. Met betrekking tot een Staat die Partij is die een dergelijke verklaring aflegt, geldt het volgende : a) verwijzingen naar de Staat van registratie van een schip en, in het geval van een certificaat van ver-plichte verzekering, naar de Staat van afgifte of waarmerking, worden uitgelegd als verwijzingen naar de territoriale eenheid waarin het schip is geregistreerd, respectievelijk waarin het certificaat wordt afgegeven of gewaarmerkt;b) verwijzingen naar de vereisten van het nationaal recht, de nationale aansprakelijkheidsgrens en de nationale munteenheid worden uitgelegd als verwijzingen naar respectievelijk de vereisten van het recht, de aansprakelijkheidsgrens en de munteenheid van de territoriale eenheid in kwestie;en c) verwijzingen naar rechtbanken, en naar in de Staten die Partij zijn te erkennen beslissingen, worden uitgelegd als verwijzingen naar respectievelijk rechtbanken van en beslissingen die moeten worden erkend in de territoriale eenheid in kwestie. ARTIKEL 19. Organisaties voor regionale economische integratie 1. Een organisatie voor regionale economische integratie, die is samengesteld uit soevereine Staten die bevoegdheid inzake bepaalde bij dit Protocol geregelde zaken aan deze organisatie hebben overgedragen, mag dit Pprotocol ondertekenen, bekrachtigen, aanvaarden, goedkeuren, of ertoe toetreden.Een organisatie voor regionale economische integratie die Partij bij dit Protocol is heeft de rechten en verplichtingen van een Staat die Partij is, voor zover deze organisatie bevoegd is voor de onder dit Protocol vallen vraagstukken. 2. Waar een organisatie voor regionale economische integratie haar stemrecht uitoefent in aangelegen-heden waarvoor zij bevoegd is, krijgt zij een aantal stemmen dat gelijk is aan het aantal van haar Lidstaten die Partij zijn bij dit Protocol en die bevoegdheid inzake het vraagstuk in kwestie aan haar hebben overgedragen.Een organisatie voor regionale economische integratie oefent haar stemrecht niet uit indien haar Lidstaten het hunne uitoefenen, en omgekeerd. 3. Waar het aantal Staten die Partij zijn relevant is in dit Protocol, met inbegrip van maar niet beperkt tot de artikelen 20 en 23 van dit Protocol, telt de Organisatie voor regionale economische integratie niet als een Staat die Partij is in aanvulling op haar Lidstaten die Partij zijn.4. Op het tijdstip van de ondertekening, bekrach-tiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding legt de organisatie voor regionale economische integratie een verklaring af aan de Secretaris-generaal ter aanduiding van de bij dit Protocol geregelde zaken met betrekking waartoe bevoegdheid is overgedragen aan die organisatie door haar Lidstaten die ondertekenaars van of Partijen bij dit Protocol zijn en van enige andere relevante restricties ten aanzien van de draagwijdte van die bevoegdheid.De organisatie voor regionale economische integratie stelt de Secretaris-generaal onverwijld in kennis van enigerlei veranderingen in de verdeling van de bevoegdheid, met inbegrip van nieuwe overdrachten van bevoegdheid, als aangeduid in de in dit lid bedoelde verklaring. Dergelijke verklaringen worden, krachtens artikel 24 van dit Protocol, door de Secretaris-generaal aan de betrokkenen ter beschikking gesteld. 5. Staten die Partij zijn en die lidstaten zijn van een organisatie voor regionale economische integratie welke zelf Partij bij dit Protocol is, worden geacht bevoegd te zijn voor alle bij dit Protocol geregelde zaken met betrekking waartoe overdrachten van bevoegdheid aan de organisatie niet, overeenkomstig lid 4, in een verklaring zijn aangeduid of zijn medegedeeld. ARTIKEL 20. Inwerkingtreding 1. Dit Protocol treedt in werking twaalf maanden na de datum waarop tien Staten het zonder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring hebben ondertekend of akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding hebben neergelegd bij de Secretaris-generaal.2. Ten aanzien van elke Staat die dit Protocol bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of ertoe toetreedt nadat aan de in het eerste lid gestelde eisen voor inwerkingtreding is voldaan, treedt dit Protocol in werking drie maanden na de datum van neerlegging door die Staat van de daartoe strekkende akte, maar niet voordat dit Protocol overeenkomstig lid 1 in werking is getreden. ARTIKEL 21. Opzegging 1. Een Staat die Partij bij dit Protocol is kan dit Protocol, na de datum waarop het voor die Staat in werking is getreden, te allen tijde opzeggen.2. Opzegging geschiedt door neerlegging van een hiertoe strekkende akte bij de Secretaris-generaal.3. Een opzegging wordt van kracht twaalf maanden na de neerlegging van de akte van opzegging bij de Secretaris-generaal of na een langere termijn wanneer zulks in die akte is bepaald.4. Opzegging door een Staat die Partij bij dit Protocol is, van het Verdrag overeenkomstig artikel 25 van dit Verdrag, wordt onder geen beding uitgelegd als een opzegging van het Verdrag als herzien bij dit Protocol. ARTIKEL 22. Herziening en wijziging 1. Een conferentie tot herziening of wijziging van dit protocol kan door de Organisatie worden bijeengeroepen.2. De Organisatie roept een conferentie van de partijen bij dit Protocol bijeen ter herziening of wijziging ervan, op verzoek van ten minste een derde van de partijen. ARTIKEL 23. Wijziging van de aansprakelijkheidsgrenzen 1. Onverminderd het bepaalde in artikel 22 is de bijzondere procedure van dit artikel enkel van toepassing voor wijzigingen van de aansprakelijkheidsgrenzen die zijn vastgesteld in artikel 3, lid 1, artikel 4bis, lid 1, artikel 7, lid 1, en artikel 8 van het Verdrag als herzien bij dit Protocol.2. Op verzoek van ten minste de helft, maar in geen geval minder dan zes van de Staten die Partij zijn bij dit Protocol, wordt elk voorstel tot wijziging van de aansprakelijkheidsgrenzen, met inbegrip van de aftrekbare bedragen, als gespecificeerd in artikel 3, lid 1, artikel 4bis, lid 1, artikel 7, lid 1, en artikel 8 van het Verdrag als herzien bij dit Protocol, door de Secretaris-generaal aan alle leden van de Organisatie en alle Staten die Partij zijn toegezonden.3. Elke voorgestelde wijziging die is toegezonden als hierboven bedoeld, wordt ter overweging voorgelegd aan de Juridische Commissie van de Organisatie (hierna de « Juridische Commissie » te noemen) opdat deze commissie de wijziging ten minste zes maanden na de datum van toezending bestudeert.4. Alle Staten die Partij zijn bij het Verdrag als herzien bij dit Protocol hebben, ongeacht of zij al dan niet Lid van de Organisatie zijn, het recht deel te nemen aan de werkzaamheden van de Juridische Commissie in verband met de overweging en goedkeuring van wijzigingen.5. Wijzigingen worden goedgekeurd bij een meerderheid van tweederde van de in de Juridische Commissie in de in lid 4 bedoelde samenstelling aanwezige stemhebbende Staten die Partij zijn bij het Verdrag als herzien bij dit Protocol, op voorwaarde dat ten minste de helft van de Staten die Partij zijn bij het Verdrag als herzien bij dit Protocol, ten tijde van de stemming aanwezig is.6. Wanneer de Juridische Commissie een voorstel tot wijziging van de grenzen bespreekt, houdt zij rekening met de ervaring die bij incidenten werd opgedaan en in het bijzonder het bedrag van de daaruit voortvloeiende schade en met wijzigingen in geldwaarden en de gevolgen van de voorgestelde wijziging voor de verzekeringskosten.7. a) Geen wijziging van de aansprakelijkheidgrenzen overeenkomstig dit artikel mag in overweging worden genomen minder dan vijf jaar vanaf de datum waarop dit Protocol voor ondertekening is opengesteld, noch minder dan vijf jaar vanaf de datum waarop een eerdere wijziging overeenkomstig dit artikel van kracht is geworden.b) Geen aansprakelijkheidgrens mag worden opgetrokken tot boven een bedrag dat overeenkomt met de grens die is neergelegd in het Verdrag als herzien bij dit Protocol, verhoogd met zes procent per jaar, berekend op samengestelde basis vanaf de datum waarop dit Protocol voor ondertekening werd opengesteld.c) Geen aansprakelijkheidgrens mag worden opgetrokken tot boven een bedrag dat overeenkomt met de grens die is neergelegd in het Verdrag als herzien bij dit Protocol, vermenigvuldigd met drie.8. Elke in overeenstemming met lid 5 goedgekeurde wijziging wordt door de Organisatie medegedeeld aan alle Staten die Partij zijn.De wijziging wordt geacht te zijn aanvaard na verstrijken van een periode van achttien maanden na de datum van mededeling, tenzij gedurende die periode niet minder dan een vierde van de Staten die Partij waren ten tijde van de goedkeuring van de wijziging de Secretaris-generaal hebben laten weten dat zij de wijziging niet aanvaarden, in welk geval de wijziging wordt verworpen en zonder gevolg blijft. 9. Een wijziging die geacht wordt te zijn aanvaard overeenkomstig lid 8, treedt in werking achttien maanden na aanvaarding daarvan.10. Alle Staten die Partij zijn worden door de wijziging gebonden, tenzij zij dit Protocol overeenkomstig artikel 21, leden 1 en 2, ten minste zes maanden voordat de wijziging van kracht wordt, opzeggen. Deze opzegging wordt effectief wanneer de wijziging van kracht wordt. 11. Wanneer een wijziging is goedgekeurd, maar de periode van achttien maanden voor de aanvaarding ervan nog niet is verstreken, is een Staat welke gedurende die periode Partij wordt, gebonden door de wijziging indien deze van kracht wordt.Een Staat die na die periode Partij wordt, is gebonden door een wijziging die is aanvaard overeenkomstig lid 8. In de in dit lid bedoelde gevallen wordt een Staat door een wijziging gebonden wanneer deze wijziging van kracht wordt, of wanneer dit Protocol voor die Staat van kracht wordt, indien dit later gebeurt.

ARTIKEL 24. Depositaris 1. Dit Protocol en eventuele wijzigingen, goedge-keurd krachtens artikel 23, worden neergelegd bij de secretaris-generaal.2. De Secretaris-generaal : a) stelt alle Staten die dit Protocol hebben ondertekend of daartoe zijn toegetreden, in kennis van : i) elke nieuwe ondertekening of nederlegging van een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding en de datum daarvan; ii) elke verklaring en mededeling overeenkomstig artikel 9, leden 2 en 3, artikel 18, lid 1, en artikel 19, lid 4, van het Verdrag als herzien bij dit Protocol; iii) de datum van inwerkingtreding van dit Protocol; iv) enig voorstel tot wijziging van de aansprakelijk-heidsgrenzen in overeenstemming met artikel 23, lid 2, van dit Protocol; v) elke in overeenstemming met artikel 23, lid 5, goedgekeurde wijziging van dit Protocol; vi) enige wijziging welke geacht wordt te zijn aan-vaard ingevolge artikel 23, lid 8, van dit Protocol, tezamen met de datum waarop die wijziging van kracht wordt, zulks in overeenstemming met de leden 9 en 10 van dat artikel; vii) de neerlegging van elke akte van opzegging van dit Protocol, alsmede de datum van neerlegging en de datum waarop die van kracht wordt; viii) enige mededeling welke op grond van enig artikel van dit protocol vereist zou zijn; b) doet voor eensluidend gewaarmerkte afschriften van dit Protocol toekomen aan alle staten die dit Protocol hebben ondertekend en aan alle staten die ertoe zijn toegetreden.3. Zodra dit Protocol in werking is getreden, wordt de tekst ervan door de Secretaris-generaal toegezonden aan het Secretariaat van de Organisatie der Verenigde Naties ter registratie en publicatie, overeenkomstig artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties. ARTIKEL 25. Talen Dit Protocol is opgesteld in één enkel oorspronkelijk exemplaar in de Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek.

GEDAAN TE LONDEN, de eerste november tweeduizend en twee.

BIJLAGE CERTIFICAAT VAN VERZEKERING OF ANDERE FINANCI"LE ZEKERHEID MET BETREKKING TOT DE AANSPRAKELIJKHEID BIJ OVERLIJDEN OF PERSOONLIJK LETSEL VAN EEN PASSAGIER Afgegeven overeenkomstig artikel 4bis van het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, 2002

Naam van het schip

Identificatie- nummer of -letters

IMO- scheepsiden- tificatie- nummer

Haven van registratie

Naam en volledig adres van het hoofd- kantoor van de vervoer- der die het vervoer fei- telijk ver- richt

Nom du navire

Numéro ou lettres dis- tinctifs

Numéro OMI d'identifica- tion du navire

Port d'immatri- culation

Nom et adresse com- plète de l'établissement principal du transporteur qui assure effective- ment le transport


Hierbij wordt verklaard dat er met betrekking tot bovenvermeld schip een verzekering of andere financiële zekerheid van kracht is die voldoet aan het bepaalde in artikel 4bis van het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee, 2002.

Aard van de zekerheid Duur van de zekerheid Naam en adres van de verzekeraar(s) en/of borg(en) Naam Adres Dit certificaat is geldig tot Afgegeven of gewaarmerkt door de regering van (volledige naam van de Staat) OF Onderstaande tekst moet worden gebruikt wanneer een Staat die Partij is een beroep doet op artikel 4bis, lid 3 : Dit certificaat wordt afgegeven op gezag van de regering van ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .... (volledige naam van de Staat) door ... ... ... ... ... ... ..... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .... (naam van de instelling of organisatie) te ... ... ..... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... op (plaats) (datum) (Handtekening en titel van de ambtenaar die het certificaat afgeeft of waarmerkt) Toelichting : 1. Desgewenst mag bij de naam van de Staat ook de bevoegde overheidsinstantie worden vermeld van het land waar het certificaat wordt afgegeven.2. Indien het totaalbedrag van de zekerheid uit meer dan één bron afkomstig is, dienen de onderscheiden bedragen te worden opgegeven.3. Indien de zekerheid in verscheidene vormen wordt gesteld, moeten deze worden opgesomd.4. Onder « Duur van de zekerheid » moet worden aangegeven op welke datum deze zekerheid van kracht wordt.5. Onder « Naam en adres van de verzekeraar(s) en/of borg(en) » moet het hoofdkantoor van de verzekeraar(s) en/of de borg(en) worden vermeld.Waar nodig, adres van het kantoor waar de verzekering is gesloten of de zekerheid is gesteld, vermelden.

RICHTSNOEREN VAN DE IMO VOOR DE UITVOERING VAN HET VERDRAG VAN ATHENE (uittreksel uit « Voorbehoud en richtsnoeren van de IMO voor de uitvoering van het Verdrag van Athene », aangenomen door de Juridische Commissie van de Internationale Maritieme Organisatie op 19 oktober 2006.

Richtsnoeren 2. In de huidige staat van de verzekeringsmarkt zouden de staten die partij bij het Verdrag zijn, verzekeringscertificaten af moeten geven op basis van de verbintenis van een verzekeraar die oorlogsmolestrisico's dekt en die van een andere verzekeraar die andere dan oorlogsmolestrisico's dekt.Iedere verzekeraar is enkel voor zijn deel aansprakelijk. De volgende regels dienen daarbij te gelden (de clausules waarnaar wordt verwezen staan in Aanhangsel A) : 2.1. De volgende clausules kunnen van toepassing zijn op zowel oorlogsmolestverzekeringen als op andere dan oorlogsmolestverzekeringen : 2.1.1. ILU-clausule (standaardclausule van het Institute of London underwriters) met betrekking tot de uitsluiting van radioactieve besmetting en van chemische, biologische, biochemische en elektromagnetische wapens (standaardclausule nr. 370); 2.1.2. ILU-clausule inzake de uitsluiting van cyberaanvallen (standaardclausule nr. 380); 2.1.3. De vrijstellingen en grenzen van een verstrekker van een verplichte financiële zekerheid uit hoofde van dit verdrag, als gewijzigd bij deze richtsnoeren, met name de grens van 250 000 rekeneenheden per passagier per afzonderlijk geval; 2.1.4. Het voorbehoud dat de verzekering alleen risico's dekt die onder dit verdrag, als gewijzigd bij deze richtsnoeren, vallen, en 2.1.5. De bepaling dat uit hoofde van dit verdrag betaalde bedragen moeten worden aangewend om de resterende aansprakelijkheid van de vervoerder en/of zijn verzekeraar uit hoofde van artikel 4bis van het verdrag te verminderen, ook als deze bedragen niet zijn betaald of gevorderd door de respectieve verzekeraars van oorlogsmolestrisico's en andere dan oorlogsmolestrisico's. 2.2. De oorlogsmolestverzekering dekt eventuele aansprakelijkheid voor het verlies ten gevolge van het overlijden of het persoonlijke letsel van een passagier ten gevolge van : - oorlog, burgeroorlog, revolutie, rebellie, oproer of burgerlijke onlusten die daaruit voortkomen, dan wel iedere vijandige handeling door of tegen een oorlogvoerende partij; - neming, inbeslagneming, aanhouding, ophouding of vasthouding, en de gevolgen daarvan of van enige poging daartoe; - achtergebleven mijnen, torpedo's, bommen of andere achtergebleven oorlogswapens; - handelingen van terroristen of personen die kwaadwillig of met politieke bedoelingen optreden en maatregelen om die risico's te voorkomen of zich ertegen te verweren; - confiscatie en onteigening, en kan worden onderworpen aan de volgende vrijstellingen, beperkingen en vereisten : 2.2.1. Clausule inzake automatische beëindiging molestdekking en clausule van uitsluiting van oorlogsrisico's 2.2.2. Indien het totaalbedrag van de vorderingen van de individuele passagiers het bedrag van 340 miljoen rekeneenheden per schip per afzonderlijk geval overschrijdt, mag de vervoerder een beperking van zijn aansprakelijkheid tot 340 miljoen rekeneenheden inroepen, steeds met dien verstande dat : - dit bedrag over de eisers wordt verdeeld naar verhouding van hun vastgestelde vorderingen; - de verdeling van dit bedrag over op het ogenblik van de uitbetaling bekende eisers mag geschieden in een of meer delen, en - de verdeling van dit bedrag mag geschieden door de verzekeraar of door de rechtbank of een andere bevoegde autoriteit waarbij de zaak door de verzekeraar aanhangig is gemaakt in iedere staat die partij bij het verdrag is waarin een rechtszaak is ingesteld met betrekking tot vorderingen die geacht worden onder de verzekering te vallen. 2.2.3. clausule betreffende een opzeggingstermijn van dertig dagen in andere gevallen dan onder 2.2.1 2.3. Andere dan oorlogsmolestverzekeringen dienen alle andere verplicht te verzekeren risico's te dekken dan die in 2.2, ongeacht of zij in aanmerking komen voor de in 2.1 en 2.2 bedoelde vrijstellingen, beperkingen en vereisten. 3. In Aanhangsel B staat een voorbeeld van twee verzekeringsverbintenissen (blauwe kaarten) en een verzekeringscertificaat waarin deze richtsnoeren zijn toegepast. AANHANGSEL A Clausules bedoeld in de richtsnoeren 2.1.1, 2.1.2 en 2.2.1 ILU-clausule met Betrekking tot de Uitsluiting van Radioactieve Besmetting en van Chemische, Biologische, Biochemische en Elektromagnetische wapens (Cl. 370, 10/11/2003) Deze bepaling is de voornaamste en doet eventuele hiermee onverenigbare bepalingen in deze verzekeringspolis teniet. 1. Deze verzekeringspolis dekt in geen geval schade, aansprakelijkheid of kosten die rechtstreeks of onrechtstreeks veroorzaakt zijn door, te wijten zijn aan of voortkomen uit 1.1. ioniserende stralen die zijn veroorzaakt door radioactiviteit of radioactieve besmetting door splijtstof of radioactief afval of door de verbranding van splijtstof; 1.2. de radioactieve, toxische, explosieve of andere gevaarlijke of besmettende eigenschappen van een kerninstallatie, -reactor of een ander nucleair geheel of een nucleaire component daarvan; 1.3. een wapen of inrichting die gebruik maakt van atoom- of kernsplijting en/of -fusie of een andere soortgelijke reactie of radioactieve kracht of materiaal; 1.4. de radioactieve, toxische, explosieve of andere gevaarlijke of besmettende eigenschappen van radioactief materiaal. De uitsluiting in dit clausuleonderdeel betreft geen andere radioactieve isotopen dan splijtstof, indien deze isotopen bereid, vervoerd, opgeslagen of gebruikt worden voor commerciële, landbouw-, medische, wetenschappelijke of soortgelijke vreedzame doeleinden; 1.5. chemische, biologische, biochemische of elektromagnetische wapens.

ILU-clausule Inzake de Uitsluiting van Cyberaanvallen (Cl. 380, 10/11/03) 1. Onder het uitsluitende voorbehoud van paragraaf 2 van de clausule hieronder, dekt deze verzekeringspolis in geen geval schade, aansprakelijkheid of kosten die rechtstreeks of onrechtstreeks veroorzaakt zijn door, te wijten zijn aan of voortkomen uit het gebruik of de bediening met het oog op het toebrengen van schade, van een computer, computersysteem, computersoftwareprogramma, kwaadwillige code, computervirus of computerproces of een ander elektronisch systeem.2. Indien de onderhavige clausule wordt onderschreven in polissen die de risico's dekken ten gevolge van oorlog, burgeroorlog, revolutie, rebellie, oproer of burgerlijke onlusten die daaruit voortkomen, of van een vijandige handeling door of tegen een oorlogvoerende partij, of van handelingen van terroristen of personen die met politieke bedoelingen optreden, geldt paragraaf 1 van de clausule niet om verlies uit te sluiten (dat anders zou zijn gedekt) ten gevolge van het gebruik van een computer, computersysteem, computersoftwareprogramma, of een ander elektronisch systeem in het lanceringsen/ of geleidingssysteem en/of afvuurmechanisme van een wapen of raket. Automatische Beëindiging Molestdekking en Uitsluiting van Oorlogsrisico's 1.1. Automatische beëindiging van de dekking Ongeacht het feit of er een opzegging heeft plaatsgevonden, wordt de hieronder bedoelde dekking AUTOMATISCH BE"INDIGD : 1.1.1. bij het uitbreken van een oorlog (ongeacht of er al dan niet een oorlogsverklaring is) tussen een van de volgende staten : het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten van Amerika, Frankrijk, de Russische Federatie, de Volksrepubliek China; 1.1.2. met betrekking tot ieder vaartuig waarvoor in deze polis een dekking is gegarandeerd, ingeval dat vaartuig wordt gevorderd voor bezit of gebruik. 1.2. Oorlog tussen de vijf grootmachten Van deze verzekeringspolis zijn uitgesloten 1.2.1. schade, aansprakelijkheid of kosten die voortkomen uit het uitbreken van een oorlog (ongeacht of er al dan niet een oorlogsverklaring is) tussen een van de volgende staten : het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten van Amerika, Frankrijk, de Russische Federatie, de Volksrepubliek China; 1.2.2. vordering voor bezit of gebruik.

AANHANGSEL B I. Voorbeelden van verzekeringsverbintenissen (blauwe kaarten) als bedoeld in richtsnoer 3 Door de oorlogsmolestverzekeraar afgegeven blauwe kaart Certificaat dat geldt als bewijs van verzekering overeenkomstig artikel 4bis van het Verdrag van Athene betreffende het vervoer van passagiers en hun bagage over zee van 2002.

Naam van het schip : IMO-scheepsidentificatienummer : Haven van registratie : Naam en adres van de eigenaar : Hierbij wordt verklaard dat voor het bovengenoemde schip, zolang het toebehoort aan de bovengenoemde eigenaar, een verzekeringspolis geldig is die beantwoordt aan het vereiste van artikel 4bis van het Verdrag van Athene betreffende het vervoer van passagiers en hun bagage over zee van 2002, onder voorbehoud van alle uitzonderingen en beperkingen die uit hoofde van dat verdrag zijn toegestaan voor verplichte oorlogsmolestverzekeringen en van de uitvoeringsvoorschriften die door het Juridisch Comité van de Internationale Maritieme Organisatie in oktober 2006 zijn aangenomen, met name de volgende clausules : [Op deze plaats kan de tekst van het verdrag en de richtsnoeren met aanhangsels voor zover gewenst worden ingevoegd] Verzekeringgeldigheid van : tot : Het voorgaande geldt met dien verstande dat de verzekeraar dit certificaat steeds kan opzeggen middels een opzeggingstermijn van dertig dagen waarvan hij schriftelijk kennis geeft aan de bovengenoemde Autoriteit, waarna de aansprakelijkheid van de hieronder genoemde verzekeraar verstrijkt op de datum van het verstrijken van de genoemde opzeggingstermijn, maar alleen ten aanzien van incidenten die zich na die datum voordoen.

Datum : Dit certificaat is afgegeven door : [Adres] Handtekening van de verzekeraar Uitsluitend als lasthebber van Door de verzekeraar tegen andere risico's dan oorlogsmolest afgegeven blauwe kaart Certificaat dat geldt als bewijs van verzekering overeenkomstig artikel 4bis van het Verdrag van Athene betreffende het vervoer van passagiers en hun bagage over zee van 2002.

Naam van het schip : IMO-scheepsidentificatienummer : Haven van registratie : Naam en adres van de eigenaar : Hierbij wordt verklaard dat voor het bovengenoemde schip, zolang het toebehoort aan de bovengenoemde eigenaar, een verzekeringspolis geldig is die beantwoordt aan het vereiste van artikel 4bis van het Verdrag van Athene betreffende het vervoer van passagiers en hun bagage over zee van 2002, onder voorbehoud van alle uitzonderingen en beperkingen die uit hoofde van dat verdrag zijn toegestaan voor andere dan oorlogsmolestverzekeringen en van de uitvoeringsvoorschriften die door het Juridisch Commité van de Internationale Maritieme Organisatie in oktober 2006 zijn aangenomen, met name de volgende clausules : [Op deze plaats kan de tekst van het verdrag en de richtsnoeren met aanhangsels voor zover gewenst worden ingevoegd] Verzekeringgeldigheid van : tot : Het voorgaande geldt met dien verstande dat de verzekeraar dit certificaat steeds kan opzeggen middels een opzeggingstermijn van drie maanden waarvan hij schriftelijk kennis geeft aan de bovengenoemde Autoriteit, waarna de aansprakelijkheid van de hieronder genoemde verzekeraar verstrijkt op de datum van het verstrijken van de genoemde opzeggingstermijn, maar alleen ten aanzien van incidenten die zich na die datum voordoen.

Datum : Dit certificaat is afgegeven door : [Adres] Handtekening van de verzekeraar Uitsluitend als lasthebber van II. Model van een in richtsnoer 3 bedoeld verzekeringscertificaat CERTIFICAAT VAN VERZEKERING OF ANDERE FINANCI"LE ZEKERHEID MET BETREKKING TOT DE AANSPRAKELIJKHEID BIJ OVERLIJDEN OF PERSOONLIJK LETSEL VAN EEN PASSAGIER Afgegeven overeenkomstig artikel 4bis van het Verdrag van Athene betreffende het vervoer van passagiers en hun bagage over zee van 2002.

Naam van het schip Identificatienummer of -letters IMO scheepsidentificatienummer Haven van registratie Naam en volledig adres van het hoofdkantoor van de vervoerder die het vervoer feitelijk verricht Hierbij wordt verklaard dat er met betrekking tot bovenvermeld schip een verzekering of andere financiële zekerheid in stand wordt gehouden die voldoet aan het bepaalde in artikel 4bis van het Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee van 2002.

Aard van de zekerheid Duur van de zekerheid Naam en adres van de verzekeraar(s) en/of borg(en) De dekking van de verzekering waarvoor dit certificaat is afgegeven is opgesplitst in een deel oorlogsmolestverzekering en een deel andere verzekering dan tegen oorlogsmolest, overeenkomstig de uitvoeringsrichtsnoeren die door het Juridisch Comité van de Internationale Maritieme Organisatie in oktober 2006 zijn aangenomen.

Voor ieder van deze delen van de verzekeringsdekking zijn alle uitzonderingen en beperkingen die uit hoofde van dat verdrag en de uitvoeringsrichtsnoeren zijn toegestaan, geldig. De verzekeraars zijn niet hoofdelijk aansprakelijk. De verzekeraars zijn : Voor oorlogsmolestrisico's : [adres] Voor andere dan oorlogsmolestrisico's : [adres] Dit certificaat is geldig tot Afgegeven of gewaarmerkt door de regering van (volledige naam van de Staat) OF Onderstaande tekst moet worden gebruikt wanneer een staat die partij is een beroep doet op artikel 4bis, lid 3 : Dit certificaat wordt afgegeven op gezag van de regering van (volledige naam van de staat) door (naam van de instelling of organisatie) Te (Plaats) Op (Datum). (Handtekening en titel van de ambtenaar die het certificaat afgeeft of waarmerkt) Toelichting : 1. Desgewenst mag bij de naam van de staat ook de bevoegde overheidsinstantie worden vermeld van het land waar het certificaat wordt afgegeven.2. Indien het totaalbedrag van de zekerheid uit meer dan één bron afkomstig is, dienen de onderscheiden bedragen te worden opgegeven.3. Indien de zekerheid in verscheidene vormen wordt gesteld, moeten deze worden opgesomd.4. Onder « Duur van de zekerheid » moet worden aangegeven op welke datum deze zekerheid van kracht wordt.5. Onder « Naam en adres van de verzekeraar(s) en/of borg(en) » moet het hoofdkantoor van de verzekeraar(s) en/of de borg(en) worden vermeld.Waar nodig, adres van het kantoor waar de verzekering is gesloten of de zekerheid is gesteld, vermelden.

Voorbehouden met betrekking tot de toetreding van het Koninkrijk België tot het Protocol van 2002 bij het Verdrag van Athene van 1974 inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee (« het Verdrag ») Beperking van de aansprakelijkheid van vervoerders, enz. "[1.] De regering van het Koninkrijk België behoudt zich het recht voor en verbindt zich ertoe om, in voorkomend geval, de aansprakelijkheid uit hoofde van artikel 3, lid 1 of 2, van het Verdrag, wegens overlijden of persoonlijk letsel van een passagier ten gevolge van een van de risico's die zijn genoemd in punt 2.2 van de IMO-richtsnoeren voor de uitvoering van het Verdrag van Athene te beperken tot het laagste van de volgende bedragen : - 250 000 rekeneenheden per passagier, per afzonderlijk geval, of - 340 miljoen rekeneenheden in totaal per schip, per afzonderlijk geval. [2.] Tevens behoudt de regering van het Koninkrijk België zich het recht voor en verbindt zij zich ertoe de punten 2.1.1. en 2.2.2. van de IMO-richtsnoeren voor de uitvoering van het Verdrag van Athene mutatis mutandis op dergelijke gevallen van aansprakelijkheid toe te passen. [3.] De aansprakelijkheid van de feitelijke vervoerder uit hoofde van artikel 4 van het Verdrag, de aansprakelijkheid van de aangestelden en lasthebbers van de vervoerder of de feitelijke vervoerder uit hoofde van artikel 11 van het Verdrag en het plafond van de totale som van de bedragen die kunnen worden verkregen uit hoofde van artikel 12 van het Verdrag, worden op dezelfde wijze beperkt. [4.] Het voorbehoud en de verbintenis, bedoeld in punt 1, zijn van toepassing ongeacht de grondslag van de aansprakelijkheid uit hoofde van artikel 3, lid 1 of 2, en niettegenstaande eventuele andersluidende bepalingen in artikel 4 of artikel 7 van het Verdrag; dit voorbehoud en deze verbintenis doen evenwel geen afbreuk aan de uitvoering van de artikelen 10 en 13.

Verplichte verzekering en beperking van de aansprakelijkheid van verzekeraars [5.] De regering van het Koninkrijk België behoudt zich het recht voor en verbindt zich ertoe om het vereiste uit hoofde van artikel 4bis, lid 1, om een verzekering aan te houden of in een andere financiële zekerheid te voorzien ter dekking van het overlijden of persoonlijk letsel van een passagier ten gevolge van een van de risico's die zijn genoemd in punt 2.2 van de IMO-richtsnoeren voor de uitvoering van het Verdrag van Athene te beperken tot het laagste van de volgende bedragen : - 250 000 rekeneenheden per passagier, per afzonderlijk geval, of - 340 miljoen rekeneenheden in totaal per schip, per afzonderlijk geval. [6.] De regering van het Koninkrijk België behoudt zich het recht voor en verbindt zich ertoe om de aansprakelijkheid van de verzekeraar of een andere persoon die de financiële zekerheid stelt uit hoofde van artikel 4bis, lid 10, wegens het overlijden of persoonlijk letsel van een passagier ten gevolge van een van de risico's die zijn genoemd in punt 2.2 van de IMO-richtsnoeren voor de uitvoering van het Verdrag van Athene te beperken tot een maximum van het bedrag van de verzekering of andere financiële zekerheid die de vervoerder overeenkomstig punt 5 van dit voorbehoud moet nemen of stellen. [7.] Tevens behoudt de regering van het Koninkrijk België zich het recht voor en verbindt zij zich ertoe de IMO-richtsnoeren voor de uitvoering van het Verdrag van Athene, met inbegrip van de in de punten 2.1 en 2.2 van de richtsnoeren bedoelde bedingen, toe te passen in alle op grond van het Verdrag verplichte verzekeringen. [8.] De regering van het Koninkrijk België behoudt zich het recht voor en verbindt zich ertoe de verstrekker van de verzekering of de andere financiële zekerheid uit hoofde van artikel 4bis, lid 1, vrij te stellen van aansprakelijkheid in aangelegenheden waarvoor hij geen aansprakelijkheid op zich genomen heeft.

Certificering [9.] De regering van het Koninkrijk België behoudt zich het recht voor en verbindt zich ertoe om op grond van artikel 4bis, lid 2, van het Verdrag verzekeringscertificaten af te geven teneinde : - de in de punten 1, 5, 6 en 8 bedoelde beperking van de aansprakelijkheid en de vereisten inzake verzekeringsdekking weer te geven, en - andere beperkingen, vereisten en vrijstellingen op te nemen, die noodzakelijk zijn geworden door de omstandigheden op de verzekeringsmarkt op het tijdstip van afgifte van het certificaat. [10.] De regering van het Koninkrijk België behoudt zich het recht voor en verbindt zich ertoe verzekeringscertificaten die op grond van een gelijkaardig voorbehoud zijn afgegeven door andere staten die partij zijn, te aanvaarden. [11.] Al deze beperkingen, vereisten en vrijstellingen zullen in het afgegeven certificaat duidelijk worden weergegeven of overeenkomstig artikel 4bis, lid 2, van het Verdrag worden gecertificeerd.

Verband tussen dit voorbehoud en de IMO-richtsnoeren voor de uitvoering van het Verdrag van Athene [12.] Teneinde voor uniformiteit te zorgen, zullen de rechten uit hoofde van dit voorbehoud worden uitgeoefend met inachtneming van de IMO-richtsnoeren voor de uitvoering van het Verdrag van Athene of van wijzigingen ervan. Indien een voorstel tot wijziging van de IMO-richtsnoeren voor de uitvoering van het Verdrag van Athene, met inbegrip van de maxima, is goedgekeurd door de Juridisch Comité van de Internationale Maritieme Organisatie, zijn deze wijzigingen van toepassing met ingang van de door het Comité bepaalde datum. Hiermee wordt niet geraakt aan de regels van het internationaal recht aangaande het recht van een staat om zijn voorbehoud in te trekken of te wijzigen. »

^