FEDERALE OVERHEIDSDIENST SOCIALE ZEKERHEID

Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering Aanwijzingen en standaarden Nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen Op voorstel van de Technische Raad voor Kinesitherapie van 11 juni 2004 en in uitvoering van artikel 7, § 14, 7e lid, van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen gepubliceerd in bijlage van het koninklijk besluit van 14 september 1984, zoals tot op heden gewijzigd, na advies van de Overeenkomstencommissie kinesitherapeuten-verzekeringsinstellingen van 22 juni 2004, heeft het Comité van de Verzekering voor geneeskundige verzorging op 19 juli 2004 de aanwijzingen en standaarden die op 29 juni 2002 in het Belgisch Staatsblad bekendgemaakt zijn, over artikel 7, § 14, 5°, B., b) « Psychomotorische ontwikkelingsstoornissen » door de volgende aanwijzingen en standaarden vervangen : Aanwijzingen en standaarden betreffende de verstrekkingen van artikel 7 van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen : Aanwijzingen en standaarden. Art. 7, § 14, 5°, B., b). Psychomotorische ontwikkelingsstoornissen. 1. Bij kinderen onder 16 jaar, na advies en behandelingsvoorstel door een van ondervermelde geneesheren-specialisten en met een significant zwakkere score op een gestandaardiseerde test. Geneesheer-specialist voor : - (neuro)pediatrie; - (neuro)pediatrie en F en P (*); - neuropsychiatrie en F en P (*); - neurologie; - neurologie en F en P (*); - psychiatrie; - psychiatrie en F en P(*). (*) F en P = specialist voor functionele en professionele revalidatie voor gehandicapten. a) Het voorschrift : Het voorschrift mag opgesteld worden door de behandelende arts, al dan niet een geneesheer-specialist, na advies en behandelingsvoorstel door een van bovenvermelde geneesheren-specialisten.b) de tests : De tests mogen uitgevoerd worden door een van bovenvermelde geneesheren-specialisten of door de kinesitherapeut. Ongeacht de test uitgevoerd wordt door de geneesheer-specialist of de kinesitherapeut, dient de geneesheer-specialist in zijn gemotiveerd advies te schrijven dat de score op de test significant pathologisch is en ook een behandelingsvoorstel te doen.

De afname van de test kan worden aangerekend als « Consultatief kinesitherapeutisch onderzoek van de patiënt ». Een voorschrift is nodig voor dit onderzoek.

De beslissing of de patiënt aan de criteria voldoet ligt dus bij de geneesheer-specialist.

Wat moet de kinesitherapeut bijhouden in het dossier ? - het scoreblad van de uitgevoerde test; - een kopie van het voorschrift; - het medisch verslag (gemotiveerd advies van de geneesheer-specialist met betrekking tot de beoordeling van het (cijfermatige) testresultaat, de opportuniteit van de kinesitherapie-behandeling en het behandelingsvoorstel). (Wat een significant zwakkere score, d.w.z. significant pathologisch is, is test-specifiek overeen te komen in functie van de wijze waarop de score uitgedrukt wordt. In het kader waarin de testen hier zullen gebruikt worden kan men voor de percentiel- of standaardscore aannemen dat « <= 15e percentile » of « <= 1 standaardafwijking onder het gemiddelde » als significant zwakkere score beschouwd wordt. Dit stemt overeen met staninescore 1, 2 of 3 en met een ontwikkelingsquotiënt van <= 85.) 2. Bij kinderen tot en met 18 maanden met klinisch duidelijke ontwikkelingsstoornissen vastgelegd door middel van evaluatie in een gespecialiseerde multidisciplinaire equipe, waar ten minste een (neuro)pediater deel van uitmaakt. Een pediater of een neuropediater moet deel uitmaken van de gespecialiseerde multidisciplinaire equipe. Het voorschrift mag opgesteld worden door de behandelende arts.

Wat moet de kinesitherapeut bijhouden in het dossier ? - een kopie van het voorschrift (met doelstelling van de behandeling) - een medisch verslag van de (neuro)pediater die deel uitmaakt van de multidisciplinaire equipe.

De voornoemde aanwijzingen en standaarden zijn van toepassing vanaf 1 april 2005.

De wnd. leidend ambtenaar, G. Vereecke.

De Ondervoorzitter, D. Broeckse.