FEDERALE OVERHEIDSDIENST VOLKSGEZONDHEID, VEILIGHEID VAN DE VOEDSELKETEN EN LEEFMILIEU

Protocolakkoord `HCV-Plan' Gelet op de specifieke bevoegdheden waarover de Federale overheid en de Overheden bedoeld in artikel 128, 130 en 135 van de Grondwet, hierna `de Gemeenschappen' genoemd, beschikken op het gebied van het gezondheidsbeleid, in het bijzonder voor wat activiteiten en diensten op het vlak van de preventieve geneeskunde betreft, overeenkomstig artikel 5, § 1, I, 1°, c) en 2° van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen;

Overwegende dat in België, de prevalentie van hepatitis C ongeveer 1 % bedraagt maar dat de gegevens ontbreken en dat 50 % van de virusdragers niet zou weten dat ze seropositief zijn, Overwegende dat hepatitis C een ernstige ziekte is en dat een grotere bewustmaking, tijdige diagnose, toegang tot een optimale behandeling en gepaste follow-up dus onontbeerlijk zijn, Overwegende dat een geïntegreerd gezondheidsbeleid inzake het HCV een, met respect voor eenieders bevoegdheid, gecoördineerde strategie vereist tussen de verschillende actoren die bij de strijd tegen het HCV betrokken zijn, Heeft de Interministeriële Conferentie Volksgezondheid op 18 juni 2012 beslist om een plan goed te keuren om hepatitis C te bestrijden.

Het Plan is het resultaat van een uitwerkingsproces waarbij de publieke overheden voor volksgezondheid, de gezondheidszorg-professionals en de patiëntenverenigingen op doorslaggevende wijze werden betrokken.

Het Plan heeft 6 strategische assen : ? Preventie ? Screening ? Tenlasteneming ? Inenting ? Onderzoek ? Epidemiologische follow-up Het Plan stelt 22 acties voor.

Het is als bijlage bij dit protocol gevoegd De ministers keuren het Plan goed dat de principes voor het toekomstige beleid voor de strijd tegen hepatitis C vastlegt. Binnen de respectieve bevoegdheden van de ministers zal het dienen als referentie om de acties te voeren in het algemeen kader van hun beleid en binnen de programma's die zij prioritair achten. Het Plan zal aanleiding geven tot de redactie van een uitvoeringsplan dat wordt uitgewerkt op basis van de geïdentificeerde prioriteiten.

Ze verbinden zich ertoe dat hun respectieve administraties, op basis van de in kaart gebrachte prioriteiten, een welomlijnd uitvoeringsplan zullen voorstellen voor de acties die onder hun bevoegdheden vallen, waarin de voorziene doelstellingen en budgetten nader zullen worden toegelicht.

Ze verbinden zich ertoe om bij de uitvoering van het plan, aandacht te schenken aan de synergiën die moeten worden uitgewerkt tussen dit Plan en andere beleidsmaatregelen die worden opgezet voor de in het Plan geïdentificeerde doelgroepen. Zij zullen erop toezien dat de antwoorden aangevoerd voor de problemen aangekaart in dit Plan en in andere geoptimaliseerd zullen worden.

Ze verbinden zich ertoe om bij de uitvoering van het Plan overleg te garanderen tussen de gezondheidszorgprofessionals (gastro-enterologen gespecialiseerd in hepatologie, vertegenwoordigers van de beroepsverenigingen van gastro-enterologen, artsen verbonden aan de aidsreferentiecentra, vertegenwoordigers van de centra ter behandeling van verslavingen, experts van Volksgezondheid, van het WIV, van de Gemeenschappen, van de Universiteiten, huisartsen, enz.) en de patiëntenverenigingen. Er zal bijzondere aandacht besteed worden aan het betrekken van de huisartsen bij de uitvoering van de screeningacties van het Plan.

Aldus gesloten te Brussel op 12 mei 2014.

Voor de Federale Overheid : De Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, Mevr. L. ONKELINX Voor de Vlaamse Regering : De minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, J. VANDEURZEN Voor de Waalse Gewestregering : De minister van Gezondheid, Sociale actie en Gelijkheid van kansen, Mevr. E. TILLIEUX Voor de Franse Gemeenschapsregering : De minister van Cultuur, Media, Gezondheid en Gelijkheid van kansen, Mevr. F. LAANAN Für die Regierung der Deutschsprachigen Gemeinschaft: Minister für Familie, Gesundheit und Soziales H. MOLLERS Voor het Verenigd College van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest : Het lid van het Verenigd College, bevoegd voor het Gezondheidsbeleid, Voor het College van de Franse Gemeenschapscommissie, Het lid van het College, bevoegd voor het Gezondheidsbeleid, Mevr. C. FREMAULT Voor het Verenigd College van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest : Het lid van het Verenigd College, bevoegd voor het Gezondheidsbeleid, G. VANHENGEL

Interministeriële conferentie Volksgezondheid Hepatitis C plan 2014-2019 INHOUDSOPGAVE Inhoudsopgave Afkortingen Inleiding Preventie 1. Huidige toestand 2.Aanbevelingen Screening 1. Huidige toestand 1.1. Inleiding 1.2. Doelgroepen 1.3. Gratis en anonieme screening 1.4. Nieuwe screening van de risicogroep van genezen personen 1.5. Registratie van de test 1.6. Screeningsmethodes 2. Aanbevelingen Tenlasteneming 1.Organisatie van de tenlasteneming 1.1. Vaststellingen 1.2. Aanbevelingen 2. Terugbetaling 1.1. Vaststellingen 1.2. Aanbevelingen 3. Evaluate van de fibrose 1.1. Vaststellingen 1.2. Aanbevelingen 4. Ondersteuning van de patiënt 1.1. Vaststellingen 1.2. Aanbevelingen 5. Beschikbaarheid van de geneesmiddelen 1.1. Vaststellingen 1.2. Aanbevelingen 6. PCR-test 1.1. Vaststellingen 1.2. Aanbevelingen 7. Inenting Epidemiologische follow-up 1.1. Vaststellingen Hebben dit Plan helpen uitwerken Bibliografie

Afkortingen ALT : alanine aminotransferase RNA : Ribonucleïnezuur EASL : European association for the study of the liver EMA : Europees geneesmiddelenbureau RIZIV : Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering WIV : Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid WHO : Wereld Gezondheidsorganisatie PCR : Polymerase chain reaction AIDS : verworven immunodeficiëntiesyndroom HBV : hepatitis B-virus HCV : hepatitis C-virus HIV : humaan immunodeficiëntievirus MSM : mannen die seks met mannen hebben IDG : intraveneuze druggebruiker In bijlage vindt u een geactualiseerde stand van zaken over de huidige aanpak van hepatitis C in België Inleiding Onderzoeken in 1993-1994 en 2003 in Vlaanderen toonden in België een seroprevalentie aan van respectievelijk 0,87 % via bloedstalen en 0,12 % via speekseltesten12. Maar precieze cijfers over de prevalentie van hepatitis C in heel het land ontbreken, en 50 % van de virusdragers zou niet weten dat ze seropositief is. Een tijdige diagnose verhoogt nochtans de kansen op genezing en vermindert het risico op zware ziekten waartoe hepatitis C kan leiden en de besmettingsrisico's.

Daarnaast begint van zij die hun seropositiviteit kennen minder dan de helft met een behandeling.

Het is al even verontrustend dat 60 % van de Belgen niet zou weten hoe hepatitis C wordt overgedragen, en dat 70 % van hen de ziekte als weinig of middelmatig ernstig lijkt te beschouwen. Hepatitis C is nochtans een ernstige ziekte. Ongeveer 80 % van de besmette patiënten zal een chronische hepatitis ontwikkelen, en 20 % van die chronische ziekten zal naar een cirrose evolueren, die zich maar 20 tot 30 jaar later openbaart. En eenmaal de fase van de cirrose is bereikt, zal men in 3 tot 5 % van de gevallen het risico lopen om een kanker te krijgen.

Een groter bewustzijn, een tijdige diagnose, toegang tot een optimale behandeling en een juiste follow-up zijn dus wel degelijk onmisbaar, zowel voor de patiënt als voor de mensen die aan het hepatitis C-virus worden blootgesteld.

Het is omwille van al deze redenen dat de verzamelde Ministers van Volksgezondheid op 5/5/2014, het `Plan Hepatitis C' goedkeurden, dat als model zal staan in het kader van hun respectieve bevoegdheden. Dit teneinde actie te ondernemen binnen de programma's die zij prioritair achten in hun algemene beleid.

De hoofddoelstellingen van dit plan zijn: het aantal besmettingen terugdringen, het aantal seropositieve personen die hun toestand op tijd kennen doen toenemen, en de behandeling en de levenskwaliteit van de patiënten verbeteren.

Het Hepatitis C Plan werd in nauwe samenwerking met de gezondheidszorgprofessionals (gastro-enterologen gespecialiseerd in hepatologie, vertegenwoordigers van de beroepsverenigingen van gastro-enterologen, artsen verbonden met de aidsreferentiecentra, vertegenwoordigers van de centra ter behandeling van verslavingen, enz.) en met de patiëntenverenigingen uitgewerkt.

Het Plan wordt, uiterlijk vier maanden na goedkeuring uitgewerkt tot een implementatieplan dat de verantwoordelijkheden en betrokkenheid voor de verschillende acties van de goedkeurende overheden duidelijk vastlegt, de noodzakelijke betrokkenheid van de eerstelijnsgezondheidszorg garandeert en de inbedding in het globale gezondheidsbeleid van de respectieve overheden aantoont. Het plan dekt de periode 2014-2019 en zal tijdens zijn uitvoering regelmatig worden geëvalueerd. Bij die evaluatie zal het eventueel worden aangepast, gezien de snelle evolutie van de behandelingen van hepatitis C. De actoren die bij de uitwerking van het plan werden betrokken, zullen bij die evaluaties betrokken worden. Het plan zal in 2019 een eindevaluatie ondergaan.

Preventie 1. Huidige toestand Hepatitis C blijft een miskende ziekte, zowel door de bevolking als soms ook door de artsen zelf. Uit een peiling uit 2004 door het INRA blijkt namelijk dat : - meer dan 1 op 2 Belgen hepatitis C niet kent; - de grote meerderheid van de Belgen er zich niet van bewust is of prevalentie ervan onderschat: amper 12% schat het op 1/100; - 45% van de Belgen denkt dat er een permanent vaccin bestaat om hepatitis C te kunnen voorkomen; - 1 op 6 Belgen niet weet dat men hepatitis C kan genezen; - 72 % van de Belgen hepatitis C als een zeer en gemiddeld ernstige ziekte beschouwt; - 6 op 10 Belgen niet weten hoe het HCV wordt overgedragen; - wanneer men de ernst en de frequentie van hepatitis C kent, 89% van de Belgen van mening is dat de overheid campagnes zou moeten voeren om te screenen en te informeren, zoals dat in vele westerse landen het geval is.

De WHO en het EASL hebben voorzorgsmaatregelen uitgevaardigd, die men terugvindt in het bulletin "Hepatitis C - Fact sheet N° 164 July 2012" van de WHO en in het rapport "EASL Clinical Guidelines".

Volgens de aanbevelingen van de WHO : Kan men het besmettingsrisico verminderen door : - overbodige en zonder voorzorgen gegeven inspuitingen te vermijden; - weinig veilige bloedproducten te vermijden; - te vermijden dat men afval van scherpe voorwerpen zonder voorzorgen verzamelt en weggooit; - te vermijden dat men illegale drugs gebruikt en spuiten deelt; - te vermijden dat men onbeschermde seks heeft met personen die met hepatitis C besmet zijn; - te vermijden dat men persoonlijke scherpe voorwerpen deelt die vermoedelijk door besmet bloed zijn vervuild; - tatoeages, piercings en acupunctuur met besmet materiaal te vermijden.

Volgens de aanbevelingen van de EASL : - moeten HCV-besmette personen vermijden dat ze met andere mensen potentieel door bloed besmette voorwerpen delen, zoals scheermesjes, scharen, tandenborstels of naalden; - wordt het gebruik van het condoom tijdens seks maar aangeraden voor mensen met verscheidene partners en voor mannen die seks met mannen hebben; - moeten druggebruikers worden ingelicht over de besmettingswijzen van het HCV. Ze moeten regelmatig op HVC worden getest en over steriele spuiten beschikken; - moeten de patiënten met chronische hepatitis C tegen HAV en HBV worden ingeënt. 2. Aanbevelingen ACTIE 1 : Informeren en sensibiliseren om HCV te voorkomen De bevolkingsgroepen die het grootste risico op besmetting lopen zijn : - mensen die door medische gebeurtenissen in België vóór 1 juli 1990 (begindatum van de HCV-tests op bloed en bloedderivaten) een bloedtransfusie of een belangrijke heelkundige ingreep ondergingen (aan het hart, de bloedvaten, het spijsverteringsstelsel, de longen, van gynaecologisch-verloskundige aard, van orthopedische aard), die in een eenheid intensieve zorg verbleven, met inbegrip van de intensieve neonatale zorg, een moeilijke bevalling hadden, een bloeding in de spijsvertering hadden, een transplantatie van weefsel, cellen of organen ondergingen; - nierdialysepatiënten; - druggebruikers die spuiten of snuiven; - kinderen geboren uit een seropositieve moeder met HCV; - seksuele partners en de gezinsleden van HCV-besmette patiënten; - mensen die tatoeages, piercings of acupunctuur ondergingen waarbij geen persoonlijke of voor eenmalig gebruik dienend materiaal werd gebruikt; - mensen die medische zorg kregen in landen met een grote HCV-prevalentie (Zuid-Oost-Azië, Midden-Oosten, Afrika, Zuid-Amerika); - HIV- of HBV-seropositieve patiënten; - patiënten met een onverklaarbare asthenie; - mensen met een voorgeschiedenis van onverklaarbare geelzucht.

Voor die groepen wordt aanbevolen om : * een specifieke en aan elke groep aangepaste boodschap te ontwikkelen, hetzij door campagnes uit te werken of door specifieke acties; * naast informatie over de primaire preventie ook informatie te geven met betrekking tot de secundaire preventie, de toegang tot de screening en de tenlasteneming; * ervoor te zorgen dat al die groepen vlot over informatie kunnen beschikken met betrekking tot de risico's waaraan ze zijn blootgesteld en tot de middelen om die te voorkomen, en over antwoorden op hun mogelijke vragen.

Voor de groepen die aan een besmetting door seksuele relaties blootstaan wordt specifiek aanbevolen om bewustmakingsacties te ontwikkelen om het condoom te gebruiken, om de belemmeringen hiervoor weg te nemen en stimuli voor het gebruik ervan te ontwikkelen, om een aangepast kader voor een risicoloze seksualiteit te ontwikkelen.

Voor drugspuiters wordt aanbevolen om : o preventieacties door lotgenoten te ontwikkelen; o spuiten en alle materiaal ter preventie en risicovermindering toegankelijker te maken; o een wettelijke regeling te ontwikkelen die coherent is met de doelstellingen rond volksgezondheid en risicovermindering voor de druggebruikers; o het verminderen van de risico's die met druggebruik gepaard gaan meer in de zorg- en ontwenningsconsultaties van de mensen die drugs spuiten te integreren.

Er wordt aanbevolen om bijzondere aandacht te besteden aan/ specifieke acties te ontwikkelen voor de jongeren die het risico lopen om drugs te spuiten en aan jonge drugspuiters.

ACTIE 2 : De capaciteiten van de psychisch-medisch-sociale actoren versterken Er wordt aanbevolen om, via de initiële en/of voortgezette opleiding, de capaciteiten van alle actoren te versterken die een medische, paramedische, psychologische of sociale begeleiding aanbieden.

Er wordt aanbevolen om bijzondere aandacht aan de opleiding van de huisartsen te besteden, voornamelijk inzake zowel preventie als screening.

De HCV-expertisecentra (zie verder) zullen in dat verband een essentiële rol moeten spelen.

ACTIE 3 : De preventie ontwikkelen, op basis van de volgende aanbevelingen : - het gebruik van drugs voorkomen en verminderen; - weinig veilige bloedproducten vermijden; - vermijden dat men afval van scherpe voorwerpen zonder voorzorgen verzamelt en weggooit; - vermijden dat men persoonlijke scherpe voorwerpen deelt die vermoedelijk door besmet bloed zijn vervuild; - tatoeages, piercings en acupunctuur met besmet materiaal vermijden.

De verbeterpunten zullen moeten worden in kaart gebracht.

Screening 1. Huidige toestand 1.1. Inleiding De genezing hangt af van de kwaliteit van de diagnose (correcte identificatie van het genotype, weerstandsprofiel, enz.) en of die tijdig gebeurt.

Zoals in de inleiding gezegd, kennen echter veel mensen met het hepatitis C-virus hun serologische status niet. De helft van de dragers zijn zich niet van hun seropositiviteit bewust. Verschillende redenen kunnen dat verklaren: de asymptomatische aard van de ziekte in de eerste jaren, miskenning van hepatitis C en van het risicogedrag, vrees voor de uitslag en zijn gevolgen, wantrouwen ten aanzien van de behandelingen, gemiste kansen door de gezondheidswerkers, enz.

Een tijdige diagnose verhoogt niet alleen de kansen op genezing, maar zorgt er ook voor om daarna zwaardere gevolgen voor de gezondheid te vermijden. Het vermindert tevens de besmettingsrisico's.

De screening is dus cruciaal om het HCV aan te pakken. Het screeningbeleid moet er dus voor zorgen dat, onder de mensen met het HCV, het aandeel van zij die hun status niet kennen vermindert, en ook dat het aandeel vergroot van zij die hun status wel kennen en een behandeling starten. Te noteren dat 1.2. Doelgroepen De WHO en de EASL hebben aanbevelingen gedaan inzake screening.

Aanbevelingen van de EASL : - mensen die door een met het HCV-besmette naald gewond raakten moeten binnen de vier weken een RNA HCV-test ondergaan. Na 12 en binnen de 24 weken moet er op HCV en ALT antilichamen worden getest. - de naasten van HCV-besmette patiënten moeten minstens op HCV-antilichamen worden getest; - de gezondheidswerkers moeten op HCV-antilichamen worden getest;

Gezondheidswerkers die RNA HCV positief zijn moeten activiteiten vermijden waarbij ze een verhoogd risico lopen op een toevallige prik of verwondingen van de huid of de slijmvliezen; - kinderen geboren uit met HCV-besmette moeders moeten één maand na de geboorte een RNA HCV test ondergaan, want de door de moeder overgedragen HCV-antilichamen kunnen nog gedurende vele maanden in hun bloed blijven. Moeders met chronische hepatitis C mogen hun baby de borst geven voor zover ze geen hiv hebben en geen drugs spuiten.

Aanbevelingen van de WHO : Moeten worden gescreend : - mensen die bloed, bloedproducten of organen hebben ontvangen vóór ze op hepatitis C werden getest, of daar waar de screening nog niet erg verspreid was; - de oude of huidige druggebruikers (zelfs zij die jaren geleden ooit eenmalig drugs hebben gespoten); - de mensen met hemodialyse op lange termijn; - gezondheidswerkers; - mensen met hiv; - mensen met abnormale hepatitistests of die aan een leverziekte lijden; - de kinderen geboren uit besmette moeders.

Merk op dat bepaalde risicogroepen niet onder die aanbevelingen vallen : - de "babyboomgeneratie"; - de vreemdelingen afkomstig uit landen met een hoge prevalentie (bv.

Egypte); - voor drugspuiters wordt aanbevolen om : 1.3. Gratis en anonieme screening In de Hepatitis Index 2012 staat dat het al dan niet bestaan van een anonieme en kosteloze opsporing één van de indicatoren is : in ons land is er geen systematische aanpak ter zake. Nochtans kunnen we stellen dat 13 jaar ervaring met het gratis en anoniem opsporen van HIV in België heeft aangetoond dat de IDG (intraveneuze druggebruikers) slechts heel zelden spontaan een beroep doen op dit soort centra; de IDG's vormen maar 1,4 % van de mensen die er een beroep op doen3. Eerder dan de anonimiteit vormt vooral het gratis aspect de belangrijkste motivatie. De IDG-doelgroep kan efficiënter worden gescreend door hem regelmatig en actief een screening voor te stellen wanneer hij in de zorgstructuren of programma's ter vermindering van de risico's (materiaaluitwisseling, substitutiebehandeling, tenlasteneming van de verslavingen, ...) langskomt. De MSM doen daarentegen precies wegens die anonimiteit een groter beroep op dergelijke centra. De huidige anonieme en gratis screeningcentra zijn dus de aangewezen actoren om het HCV bij die MSM te screenen (evenals bij de personen die uit een land met hoge prevalentie komen).

De screening gebeurt thans en traditioneel via de huisarts. Men stelt tegelijk vast dat de screening door de huisarts onvoldoende gebeurt in gevallen waarin dat nochtans nuttig zou zijn. 1.4. Nieuwe screening van de risicogroep van genezen personen Het is nodig om alle personen opnieuw te screenen die gediagnosticeerd, behandeld en weer negatief werden maar terug een risico namen. Voor die personen is een nieuwe screening via een klassieke antilichamentest niet meer mogelijk. We zouden dat probleem maar kunnen oplossen door een PCR-test uit te voeren om te zien of er een virale lading is. Een PCR-test wordt onder die omstandigheden wel niet terugbetaald. 1.5. Registratie van de test Een arts kan onmogelijk weten of een persoon al een HCV-test heeft ondergaan. Er bestaat geen enkel register, geen enkel spoor van de geteste personen. Er worden in België jaarlijks gemiddeld 740.000 HCV-antilichamentests uitgevoerd, waarvan 345.000 bij nieuwe patiënten4.

De vrouwen tussen 25 en 40 jaar vormen een groot percentage van de screenings en zijn niet noodzakelijk de doelgroep. Bij gebrek aan een duidelijk systeem is een deel van die tests echter overbodig. Door een systematische aanpak zou het mogelijk zijn om met hetzelfde aantal tests meer mensen te screenen. We zouden de screening zo efficiënter dan nu kunnen organiseren. 1.6. Screeningsmethodes Vandaag zijn alle tests bloedtesten : HCV-antilichamentest in het bloed en de PCR-bloedtest. Het is nochtans mogelijk om via een speekseltest na te gaan of een persoon HCV-antilichamen aanmaakt. Een speekseltest kan veel eenvoudiger en sneller dan een bloedtest zijn.

Bepaalde personen, met name (gewezen) drugspuiters, willen liever niet (meer) met naalden in aanraking komen. Onderzoek naar de nauwkeurigheid van het opsporen van HCV-antilichamen in het speeksel5 heeft aangetoond dat die test geen enkele valse positieve uitslag oplevert, maar dat er wel valse negatieve resultaten mogelijk zijn (ongeveer 12-16 % personen foutief negatief). Bijgevolg zal de commissie voor klinische biologie het mogelijke beroep op een speekseltest opnieuw nauwgezet moeten onderzoeken. Men mag ook niet vergeten dat dergelijke tests vooral voor moeilijk te bereiken patiënten nuttig zijn, maar dat ze specifieke maatregelen vereisen om de pre- en post-test raadpleging te verzekeren, en om in geval van positieve uitslag een goede follow-up te garanderen. De speekseltest geeft overigens maar een aanwijzing, en de diagnose moet daarna altijd worden bevestigd. 2. Aanbevelingen ACTIE 4 : Een nationaal HCV-screeningsbeleid uitwerken Er wordt aanbevolen om in het kader van de uitwerking van die strategie het volgende in kaart te brengen of te preciseren : - De strategische principes (vrijwillige screening, bewuste instemming, vertrouwelijkheid van de resultaten, screening met aangepaste informatie vóór de screening en advies na de screening, toegang tot de behandeling, verzorging en de preventiediensten, screening op basis van een risicobeoordeling van de patiënt); - De verschillende screeningsmodellen (op vraag van de 'klant', op voorstel van de zorgverlener); - De verschillende toegangen tot de screening, waarbij men ervoor moet zorgen dat die worden gecombineerd, door de doeltreffendheid en de kosten van de screening met elkaar in evenwicht te brengen; - Op basis van de hierboven aanbevolen bevolkingsgroep en met een specifieke doelgerichtheid naar die bevolkingsgroepen toe waarbij een meer manifeste prevalentie is vastgesteld. Dit zijn de bevolkingsgroepen waarbij de screening dient te gebeuren en in voorkomend geval dient herhaald te worden (en met welke frequentie) (ter identificatie van de hinderpalen van deze screening, die voor ieder van deze bevolkingsgroepen kan plaatsvinden en de aldus hinderpalen kan doen openbaren teneinde hiervoor in elk geval corrigerende maatregelen te ontwikkelen; - De aanbevolen soorten af te nemen tests; - De informatie die moet worden meegedeeld aan de mensen die zich laten screenen; - De doelstellingen die men verwacht te bereiken en de algemene en aparte opvolgings- en evaluatie-indicatoren per type screening; - De nodige middelen (menselijke aspecten, logistiek, financieel, op gebied van kennis) en de bronnen van deze bijkomende of bestaande middelen voor elk model afzonderlijk; - De eventuele risico's en of geïdentifceerde knelpunten (bijvoorbeeld op financieel vlak, wetgevend of op niveau van deelname van de doelgroep); - De middelen om de verschillende screeningsmethodes te evalueren.

Er wordt aanbevolen om er specifiek op toe te zien dat het screeningsbeleid ervoor zorgt dat er minder gelegenheden om te screenen worden gemist en dat, bij een positief resultaat, de patiënt daarna onmiddellijk naar de zorg wordt doorverwezen.

Er wordt aanbevolen om erin te voorzien dat het screeningsbeleid zich op de volgende lijst van doelgroepen zou baseren : - mensen die bloed, bloedproducten of organen hebben ontvangen vóór ze op hepatitis C werden getest, of daar waar de screening nog niet erg verspreid was; - voormalige of huidige drugspuiters; - mensen met hemodialyse op lange termijn; - gezondheidswerkers; - mensen met hiv; - mensen met abnormale hepatitistests of die aan een leverziekte lijden; - kinderen geboren uit besmette moeders; - de vreemdelingen afkomstig uit landen met een hoge prevalentie (bv.

Egypte) - mensen met meerdere sekspartners - mannen die seks met andere mannen hebben - de druggebruikers die niet spuiten of zich als dusdanig voorstellen - personen die tattoos, piercings of acupunctuur hebben gekregen zonder persoonlijk wegwerpmateriaal.

Bijgevolg zal de commissie voor klinische biologie het mogelijke beroep op een speekseltest opnieuw nauwgezet moeten onderzoeken.

ACTIE 5 : Een HCV-bloedtest in het ziekenhuis mogelijk maken Er wordt aanbevolen om zich, op vrijwillige basis, in een ziekenhuis (of centrum) te kunnen laten screenen, in omstandigheden die de door de patiënten gevraagde discretie respecteren. Er wordt wel opgemerkt dat de gegrondheid van de inspanningen die eventueel in die zin zouden moeten worden geleverd ten aanzien van het bestaande zal moeten worden onderzocht. In België kan men zich in de 3 geconventioneerde centra (Helpcenter Antwerpen, Elisa Bruxelles en CHU de Liège) anoniem en gratis op hepatitis C laten testen. Die centra krijgen een budget en hebben de opdracht om hiv, maar ook andere seksueel overdraagbare besmettingen, waaronder het HCV, op te sporen. Daarnaast kunnen alle rechthebbenden op de verzekering voor geneeskundige verzorging bij een arts van hun keuze vragen om te worden getest, zonder de behandelende arts te moeten raadplegen, en kunnen ze de test en de consultatie terugbetaald krijgen.

ACTIE 6 : De huisartsen beter inlichten over de mogelijke besmettingswijzen en de doelgroepen die moeten worden gescreend.

Er valt op te merken dat Domus Medica aanbevelingen voor goede praktijkvoering heeft gepubliceerd met betrekking tot het voorschrijven van tests (in het bijzonder in het kader van de individuele screening van overdraagbare ziekten). Het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering heeft die aanbevelingen in juni 2011 ook verspreid.

ACTIE 7 : De bevolking beter inlichten over de meest blootgestelde doelgroepen en de screening.

ACTIE 8 : De mogelijkheid bestuderen en uitwerken om de mensen die terug negatief werden en die daarna een risicogedrag vertonen toe te staan om een PCR-test te ondergaan die één keer per jaar wordt terugbetaald.

De aanvraag zal naar de Technisch Medische Raad van het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering moeten worden gezonden.

ACTIE 9 : De opvolging van de opgespoorde gevallen organiseren.

Er wordt aanbevolen om een opvolging te organiseren van de opgespoorde gevallen zodanig dat patiënten die werden gedetecteerd vervolgens een behandeling starten en volgen, opdat het mogelijk wordt om gegevens over de epidemie en haar evolutie te ontwikkelen. Het moet de bedoeling zijn het aantal personen die geen weet hebben van hun positieve status te verminderen, en het opsporingsbeleid doelgerichter te maken teneinde nutteloze opsporingen te vermijden.

Tenlasteneming 1. Organisatie van de tenlasteneming 1.1. Vaststellingen - Vandaag verzekert geen enkel ziekenhuis een multidisciplinaire tenlasteneming van de patiënt. Daarnaast worden de ziekenhuisapothekers niet systematisch geraadpleegd om de medicamenteuze interacties te evalueren. - Slechts in bepaalde gevallen hebben de verpleegkundigen de opdracht om de patiënten in hun therapietrouw bij te staan, en verstrekken ze de patiënt de nodige inlichtingen en steun. - Patiënten met vragen rond een consultatie of een dringend of ernstig probleem richten zich tot het ziekenhuis. De patiënt heeft echter geen specifieke unieke contactpersoon (SPOC) om zijn vragen te beantwoorden, bv. in verband met de therapietrouw, bijwerkingen, enz. - Er bestaat geen enkele systematische planning waardoor de patiënt raad kan krijgen van een dermatoloog, een psychiater, een geneesheer-expert verslavingen of van een ziekenhuisapotheker. - De huisartsen zijn vaak slecht geïnformeerd op het gebied van inbehandelingname van hepatitis. 1.2. Aanbevelingen ACTIE 10 : Een HVC-expertisenetwerk ontwikkelen Het is aangeraden om een uitgesproken expertisenetwerk uit te bouwen ronden de expertisecentra.

Opdat een ziekenhuis dat patiënten met hepatitis C behandelt ook als expertisecentrum zou erkend worden, volstaat het dat het ziekenhuis de patiënt een toegang garandeert tot : ? Een gastro-enteroloog gespecialiseerd in hepatologie ? SPOC ? Toegewezen verpleegkundige ? Enz. Aanwezigheid van sleutelactoren en/of -functies (aan de gevolgde subdoelgroepen aangepaste psycho-sociale steun, referentiearts buiten het ziekenhuis, gastro-enteroloog, toegewezen verpleegkundige, enz.);

Opdat een actor erkend zou worden om deel uit te maken van een HCV-expertisenetwerk, moet er aan twee soorten voorwaarden worden voldaan : - Zij die van de actor zelf afhangen : o Ervaring, aantal patiënten, voortgezette opleiding o Garanties van netwerking (met voornamelijk de specialisten, huisartsen, enz.) - (voor de centra) Zij die van zijn omgeving afhangen : o toegang tot de hierboven gedefinieerde actoren en/of sleutelfuncties : o Waarborg dat die sleutelactoren zich effectief multidisciplinair op elkaar afstemmen; o Voorziening om te verzekeren dat de opleiding van de actoren in dat netwerk op peil blijft.

Er wordt aanbevolen dat de HCV-expertisecentra de openbare overheden een volgens een door hen opgesteld model opgemaakt jaarverslag moeten bezorgen. Zo zal men kunnen nagaan of het centrum aan de vereisten voldoet, en zal men voortdurend de in het kader van de tenlasteneming aan de mensen met het HCV en in het netwerk verleende diensten kunnen verbeteren. Men zal de eisen ten aanzien van de evolutie van de behandelingen kunnen op peil houden en de nuttige verbeterpunten in het netwerk in kaart brengen.

De organisatie van het expertisenetwerk zal in nauwe samenwerking met het Rijksinstituut voor de Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid moeten worden vastgelegd. 2. Terugbetaling 1.1. Vaststellingen Verplichte biopsie Hoewel in de meeste gevallen een biopsie vanuit medisch oogpunt niet vereist is, moet ze altijd worden uitgevoerd om een terugbetaling te kunnen vragen, behalve voor de genotypes 2 en 3. Die invasieve test impliceert voor de patiënt echter een risico en vereist een dagverzorging. Merk op dat er niet-invasieve methodes bestaan om de fibrose te evalueren, die in bepaalde gevallen kunnen worden aangewend.

Administratieve inspanning Ten behoeve van de terugbetaling moet de arts de noodzaak van een behandeling beschrijven en motiveren. Op dit ogenblik zijn er weinig verschillende behandelingen en geneesmiddelen. Maar dat zal in de toekomst anders zijn. Met de nieuwe moleculen zullen heel veel verschillende behandelingen mogelijk worden. Ze zullen allemaal een heel aantal motiveringen door de artsen en dus controles door de ziekteverzekering vereisen.

Evaluatiecriteria De evaluatiemethode voor de terugbetaling leidt voor sommige personen in bepaalde gevallen tot een weigering tot terugbetaling terwijl die vanuit medisch oogpunt zou kunnen verantwoord zijn. De weigeringen treffen overigens vooral de patiënten met normale hepatitistests, en er ontbreken thans nauwkeurige gegevens met betrekking tot de evolutie van die patiëntengroep. 1.2. Aanbevelingen ACTIE 11 : De terugbetaling van de behandeling niet langer van het uitvoeren van een biopsie laten afhangen Men moet de mogelijkheid overwegen om de biopsie als criterium voor de terugbetaling van de behandeling facultatief te maken, en de voorwaarden van die eventuele mogelijkheid bekijken. Maar men moet er wel blijven op letten dat de fibrose moet worden geëvalueerd. Maar dat kan op andere manieren dan via een biopsie gebeuren.

Er zal een gemotiveerd en gedocumenteerd voorstel moeten worden uitgewerkt en aan de CTG worden bezorgd.

ACTIE 12 : Inspelen op de komst van nieuwe behandelingen en de daarmee gepaard gaande administratieve overlast in verband met de terugbetalingsprocedures.

Er wordt aanbevolen dat het Rijksinstituut voor de ziekte- en invaliditeitsverzekering samen met de centra die patiënten met het HCV ten laste nemen de verschillende mogelijke alternatieven zou bestuderen die de administratieve last, als gevolg van de komst van nieuwe behandelingen, in verband met de terugbetalingsprocedure zouden kunnen verminderen. Daarbij moet het Rijksinstituut zijn uitgaven ter zake efficiënt kunnen blijven beheersen en vanuit de zorg om anderzijds de voorschrijvers te responsabiliseren.

Er wordt ook aanbevolen om de werkwijzen te bestuderen die ervoor zouden kunnen zorgen dat de toegang tot de nieuwe geneesmiddelen zou worden versneld, aangezien de behandelingen inzake hepatitis C uitzonderlijk snel evolueren. Merk op dat het project "Unmet medical needs" binnenkort zal worden uitgevoerd, waardoor de bedrijven nog vóór de registratie bij het EMA al een terugbetalingsaanvraag zullen kunnen indienen.

ACTIE 13 : Rekening houden met de pediatrische leeftijdscategorie (2-18 jaar) Er wordt aanbevolen om rekening te houden met de pediatrische leeftijd (2-18 jaar), onder andere bij de gecombineerde terugbetaling voor de kinderen bij wie de hepatitis op biochemisch en histologisch vlak zeer agressief is.

Het zal aangewezen zijn om het bij de CTG aan te vragen, op basis van op een kinderenpopulatie uitgevoerde studies. 3. Evaluatie van de fibrose 1.1. Vaststellingen De fibrosetest wordt afhankelijk van het ziekenhuis anders uitgevoerd.

Zowel het moment als de aard van de test verschillen: sommige ziekenhuizen nemen de test af bij de eerste consultatie, andere bij de tweede. De uitgevoerde tests zijn de volgende: het meten van de leverrigiditeit en/of serologische merkertest en/of leverbiopsie. 1.2. Aanbevelingen ACTIE 14 : Evaluatie van de fibrose volgens de doelstellingen voor alle genotypes Er wordt aanbevolen om een eenvormige en eenduidige aanbeveling te doen aan alle ziekenhuizen in België zodat de specialisten een evaluatie van de fibrose kunnen uitvoeren die hetzij een combinatie van de volgende tests hetzij één van de volgende tests omvat : - leverbiopsie; - het meten van de leverrigiditeit; - serologische merkertest; - Enz. 4. Ondersteuning van de patiënt 1.1. Vaststellingen Het HCV is een virus dat een intensieve behandeling vergt. We moeten de patiënt een zo stevig mogelijke ondersteuning bieden. Een dergelijke steun zal de therapietrouw en het slaagpercentage na de behandeling helpen vergroten.

De informatie aan de patiënt over het HCV en zijn behandeling verschilt van ziekenhuis tot ziekenhuis. Er bestaat geen enkele standaardinformatie, en er zijn ook geen nauwkeurige aanbevelingen over de persoon die de patiënt moet inlichten, en op welk moment. Een speciaal daartoe aangewezen verpleegkundige kan die informatie omstandiger geven.

Zoals al gezegd, richten patiënten met vragen rond een consultatie of een dringend of ernstig probleem zich tot het ziekenhuis. De patiënt heeft echter geen specifieke unieke contactpersoon (SPOC).

Naast de PCR HCV test is er geen enkele structurele follow-up van de patiënt nadat die de behandeling heeft stopgezet, tot op het moment dat men hem 24 weken later voor de laatste PCR terugziet.

Merk op dat met de toekomstige behandelingen de therapietrouw nog belangrijker zal zijn omdat bij gebrek daaraan de virussen een grotere weerstand zullen ontwikkelen. De behandeling zal immers korter zijn en het tijdsverloop van de inname van de voorgeschreven geneesmiddelen zal daardoor een grotere weerslag hebben. Bijgevolg zal de follow-up van de patiënten ook een meer cruciale rol spelen.

Men moet tevens voor ogen houden dat sommige patiëntengroepen specifieke (sociale, financiële, enz.) behoeften hebben, waarmee men moet rekening houden om een goede therapietrouw te garanderen. 1.2. Aanbevelingen Naast de al aangehaalde aanbevelingen, met name in het hoofdstuk 'Organisatie' : ACTIE 15 : Een nationaal informatiepunt oprichten Er wordt aanbevolen om een nationaal informatiepunt op te richten, in samenwerking met de gespecialiseerde wetenschappelijke instellingen.

Dat nationaal informatiepunt zou de volgende activiteiten kunnen op zich nemen : - alle informatie over hepatitis centraliseren : o wetenschappelijke informatie over medische ondersteuning rond het HCV o informatie in verband met de medische zorg ? Doeltreffende werkmethodes en betere praktijken. ? Aanbevelingen. o Algemene en praktische informatie : ? Ziekenhuisinlichtingen (contactgegevens, ...). ? Informatie over de geneesmiddelen (nuttige websites, ...). ? Contactgegevens van de betrokken personen (gastro-enterologen/hepatologen, toegewezen verpleegkundigen, psychiaters, geneesheren-specialisten verslavingen, dermatologen, ...). - Inlichtingen verschaffen o Website o Brochures voor gastro-enterologen/hepatologen en/of toegewezen verpleegkundigen o Brochures voor huisartsen - Mededeling van de gegevens over de epidemiologische monitoring en de evolutie van de patiënten in behandeling - Telefoonwachtdienst (helpdesk) o Van 9 tot 17 uur. o Indien mogelijk de klok rond en alle dagen voor de dringende vragen van patiënten Er wordt aanbevolen om in het kader van de uitwerking van die strategie het volgende in kaart te brengen of te preciseren : - Samenwerking tussen de betrokken partijen om de problemen zo snel mogelijk aan te pakken : o Openbare overheden o Gastro-enterologen/hepatologen o Toegewezen verpleegkundigen o Verbonden specialisten o Centra voor de behandeling van verslavingen o Patiëntenverenigingen o Farmaceutische nijverheid ACTIE 16 : De capaciteit en de rol van de psychisch-medisch-sociale verenigingsactoren versterken Om aan de specifieke behoeften van bepaalde patiëntengroepen tegemoet te komen (bv. drugspuiters kunnen specifieke behoeften hebben in verband met huisvesting, toegang tot voorzieningen om de risico's te verminderen, mobiele begeleiding, enz. - sommige dakloze patiënten, bij gebrek aan verzekerbaarheid, enz.) wordt aanbevolen om de capaciteit en de rol te versterken van de psychisch-medisch-sociale verenigingsactoren die onder die doelgroepen actief zijn en die noden kunnen ledigen. Er wordt aanbevolen om de synergie tussen hen en de centra die de patiënten ten laste nemen te versterken.

Er wordt aanbevolen om zich op de acties te steunen die de onder die doelgroepen actieve actoren al hebben ontwikkeld en de steun aan die acties te bestendigen. 5. Beschikbaarheid van de geneesmiddelen 1.1. Vaststellingen Zelfs al zijn de geneesmiddelen zeer specifiek en alleen op voorschrift verkrijgbaar, toch is de ziekenhuisapotheek onbevoegd om ze af te leveren. De patiënt is verplicht om zich naar een apotheek buiten het ziekenhuis te begeven. Bovendien willen sommige ambulante apotheken niet in die dure therapieën investeren.

Wanneer het EMA de voor die behandelingen gebruikelijke geneesmiddelen heeft goedgekeurd, moeten die nog door de plaatselijke overheden worden goedgekeurd. In vergelijking met andere landen zoals Frankrijk moeten specialisten en patiënten in België over het algemeen 1 tot 2 jaar langer wachten vooraleer ze die nieuwe geneesmiddelen kunnen krijgen. 1.2. Aanbevelingen ACTIE 17 : De mogelijkheid onderzoeken om de ziekenhuisapotheken de HCV-geneesmiddelen rechtstreeks aan de patiënt te laten afleveren.

Er wordt aanbevolen om de mogelijkheid te overwegen dat de ziekenhuisapotheken die geneesmiddelen kunnen uitreiken. Dat zou de volgende voordelen opleveren : - De patiënt die deze geneesmiddelen "anoniem" wil kopen is niet verplicht om bij zijn gebruikelijke of verder gelegen apotheek langs te gaan. - De patiënt heeft de mogelijkheid om onmiddellijk de geneesmiddelen te kopen nadat hij van de specialist het voorschrift heeft gekregen.

ACTIE 18 : De toegang tot de nieuwe HCV-geneesmiddelen vergemakkelijken en versnellen 6. PCR-test 1.1. Vaststellingen - Het is nutteloos om een persoon van wie de besmetting werd verwijderd te testen door de antilichamen in het bloed te meten.

Daarom kan die persoon alleen via een PCR HCV bloedtest opnieuw getest worden. - Bij een behandeling voert men maar 4 PCR-tests uit omdat er voor de terugbetaling maar 4 zijn toegestaan. Maar in vele gevallen zou een hoger aantal PCR-tests ervoor kunnen zorgen dat men een HCV-opstoot tijdens de behandeling zou kunnen ontdekken, en dat zou een nieuwe HCV-uitbarsting helpen voorkomen. - De snelheid waarmee een PCR-test wordt uitgevoerd en de termijn waarin de resultaten bekend zijn hangen af van het aantal al aangevraagde gelijkaardige PCR-tests. Om door schaalvergroting kosten te besparen worden de PCR-tests per lot uitgevoerd. Hoe hoger het aantal reeds aangevraagde PCR-tests, hoe sneller de specialist over de resultaten van de aangevraagde PCR zal kunnen beschikken. 1.2. Aanbevelingen ACTIE 19 : Alternatieven voor de beperking van het aantal terugbetaalbare PCR-tests bestuderen Er wordt aanbevolen om andere denksporen te bestuderen dan dat van het gewoonweg beperken van het aantal terugbetaalbare PCR-tests. Men zou kunnen overwegen om, in plaats van het aantal tests te beperken, vooral te verplichten dat die in de gelabelde centra zouden worden uitgevoerd, en dat men hun uitvoering en opportuniteit a posteriori zou controleren. Merk op dat door de PCR-tests in gelabelde centra te concentreren en te laten uitvoeren men tegelijk de snelheid daarvan zal opdrijven.

Dat kan de behandeling ook beter laten volgen.

Inenting ACTIE 20 : De patiënten tegen het HAV en het HBV inenten Er wordt aanbevolen om te overwegen om de patiënten met hepatitis C tegen het HAV en het HBV in te enten en om de voorwaarden voor een eventuele terugbetaling te bestuderen.

Onderzoek ACTIE 21 : Het is aanbevolen het onderzoek op het terrein van de HVC verder te zetten.

Epidemiologische follow-up 1.1. Vaststellingen Er worden in België jaarlijks ongeveer 650.000 tot 700.000 HCV-screenings (ELISA) uitgevoerd (RIZIV-gegevens 2007-2011). Om een ELISA-test te bevestigen moeten er moleculaire PCR-tests gebeuren. Er werden in België jaarlijks 4297 tot 5216 HCV-tests (PCR) geanalyseerd (RIZIV-gegevens 2009-2011), maar niet allemaal ter bevestiging. Er werden ongeveer 3300 kwantitatieve en 1500 genotypeanalyses uitgevoerd (RIZIV-gegevens 2011).

Op basis van de permanente steekproef van het intermutualistisch agentschap (IMA), werd het aantal nieuw gediagnosticeerde patiënten geschat. Er werden in 2011 743.527 serologische analyses uitgevoerd voor 621.683 patiënten. In de laatste 3 jaren werd voor 373.793 patiënten geen enkele vorige serologische analyse uitgevoerd, wat suggereert dan in 3 jaar 1/10 van de Belgische bevolking serologisch werd getest. Daarnaast werd, op basis van de gegevens van de peillaboratoria en het aantal uitgevoerde genotypeanalyses, een incidentie van 1500 besmetting geraamd (13,6/100.000). - Bepaalde sleutelparameters (namelijk de jaarlijkse verhouding van actieve IDG's en de onderhouden virologische respons (RVS) bij de actieve IDG's) ontbraken in de studie van het KCE over "hepatitis C: screening en preventie". De beschikbaarheid van de gegevens over die parameters moet worden verbeterd om de analyse (Markovmodel) en conclusies mogelijk te maken. - De ontwikkeling van de monitoring van het HCV via een register zou moeten in lijn liggen met de ECDC ("Verhoogde hepatitis B en C monitoring in Europa"). We hebben eenvormige variabelen en formats nodig. België behoort thans tot één van de zeldzame landen die voor die monitoring niet over een rapportagesysteem beschikken en is dus niet in staat om aan de internationale monitoring deel te nemen. - De Euro-index met betrekking tot de tenlasteneming van hepatitis vermeldt het gebrek aan een register in België (http://www.hep-index.eu/) - Rekening houdende met de beschikbaarheid van nieuwe antivirale geneesmiddelen en hun evaluatie in gecombineerde therapie, zullen er voor de nieuw besmette patiënten en voor zij die op de huidige behandeling niet reageren nieuwe behandelingskeuzes beschikbaar zijn.

De behandeling en haar slaagpercentage volgens het genotype zullen absoluut moeten worden gevolgd. - Daarnaast is de beschrijving van de prevalentie van de weerstand tegen die nieuwe antivirale geneesmiddelen bij nieuw gediagnosticeerde patiënten een belangrijke parameter om de eerste keuze van antivirale therapie te leiden. - De nationale en regionale overheden van volksgezondheid vragen verduidelijkingen over de prevalentie en incidentie onder het brede publiek en in de risicogroepen. De screening moet zich meer specifiek op bepaalde doelgroepen richten waarvan epidemiologische studies een verhoging van de besmettingsprevalentie aantoonden. - Wegens het verloop van patiënten tussen de zorgcentra, zou een register de samenwerking tussen de hepatologen kunnen stimuleren en zo de tenlasteneming van de patiënten ondersteunen. - Patiënten en patiëntenverenigingen raken maar moeilijk aan duidelijke en transparante informatie over de huidige toestand in België. - Er zijn momenteel bepaalde monitoringsystemen of gezondheidsgegevensbestanden beschikbaar, zoals het monitoringnetwerk van de peillaboratoria, het monitoringnetwerk van de huisartsen, de notificatie van de besmettelijke ziekten, het intermutualistisch agentschap (IMA), het gegevensbestand van het RIZIV. Die gegevensbestanden verzamelen echter maar een beperkt aantal parameters en leveren maar een beperkte analyse en dito conclusies op. Er werden enkele lokale studies uitgevoerd, maar die beperkten zich tot een regio en kunnen niet naar de nationale toestand worden geëxtrapoleerd.

ACTIE 22 : Een cohort van personen met HCV ontwikkelen Er wordt aanbevolen om een cohort te ontwikkelen dat voornamelijk gegevens verstrekt met betrekking tot : - de besmettingswijzen; - de grootste risicogedragingen; - vroegtijdige diagnose; - het aantal gediagnosticeerde gevallen; - het profiel van de gediagnosticeerde gevallen; - de levenskwaliteit van de patiënten; - de klinische evolutie van de patiënten onder behandeling; - het aantal mensen met HCV onder behandeling; - de therapietrouw; - de prevalentie van de genotypes; - de prevalentie van de weerstand tegen de anti-HCV; - Het succes van de behandelingen volgens de genotypes; - Enz.

Men zal de gegevens moeten verduidelijken waarover men best bij voorrang beschikt, rekening houdende met de doelstellingen van Volksgezondheid en de behoeften die met andere programma's of Europese vereisten samenhangen.

Hebben dit Plan helpen uitwerken : ? Belgian Association for the Study of Liver ? Carrefour Hépatites Aide et Contact ASBL ? Cliniques universitaires Saint-Luc ? Cliniques universitaires Erasme-ULB ? Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid ? Réseau Hépatite C-Bruxelles ? Universitaire Ziekenhuis Gent Bibliografie 1 : Quoilin S, Hutse V, Vandenberghe H, Claeys F, Verhaegen E, De Cock L, Van Loock F, Top G, Van Damme P, Vranckx R, Van Oyen H. A population-based prevalence study of hepatitis A, B and C virus using oral fluid in Flanders, Belgium. Eur J Epidemiol. 2007 Apr; 22(3) : 195-202. Epub 2007 Mar 14. PubMed PMID : 17356926. 2. Beutels M, Van Damme P, Aelvoet W, Desmyter J, Dondeyne F, Goilav C, Mak R, Muylle L, Pierard D, Stroobant A, Van Loock F, Waumans P, Vranckx R.Prevalence of hepatitis A, B and C in the Flemish population. Eur J Epidemiol. 1997 Apr;13(3) : 275-80. PubMed PMID : 9258525. 3. Van Vlierberghe H, Colle I, Henrion J, Michielsen P, Delwaide J, Reynaert H, Borbath I, Martinet JP, Sprengers D, Brenard R;Belgian Assocation for the Study of the Liver steering committee. The HepCar registry : report on a one-year registration program of hepatocellular carcinoma (HCC) in Belgium. What is daily practice in HCC? Acta Gastroenterol Belg. 2005 Apr;68(4) :403-11. PubMed PMID : 16432990. 4. Henrion J, De Maeght S, Deltenre P, Ghilain JM, Maisin JM, Schapira M, Heller F.Impact of hepatitis C virus infection on the aetiology of cirrhosis and hepatocarcinoma in three affiliated hospitals in southern Belgium. Acta Gastroenterol Belg. 2002 Apr-Jun;65(2) : 80-2.

PubMed PMID : 12148443. 5. Micalessi MI, Gérard C, Ameye L, Plasschaert S, Brochier B, Vranckx R.Distribution of hepatitis C virus genotypes among injecting drug users in contact with treatment centers in Belgium, 2004-2005. J Med Virol. 2008 Apr;80(4) : 640-5. doi : 10.1002/jmv.21145. PubMed PMID : 18297717. 7. Michielsen P, Brenard R, Bourgeois N, De Galocsy Ch, Delwaide J, Henrion J, Horsmans Y, Nevens F, Reynaert H, Robaeys G, Sprengers D, Van Vlierberghe H;Steering Committee Belgian Association for the Study of the Liver. Hepatitis C : screening, treatment and prevention practical guidelines. Acta Gastroenterol Belg. 2003 Jan-Mar;66(1) : 15-9. PubMed PMID : 12812144. 8. Robaeys G, Buntinx F, Bottieau E, Bourgeois S, Brenard R, Colle I, De Bie J, Matheï C, Mulkay JP, Van Damme P, Van Ranst M, Verrando R, Michielsen P, Bourgeois N, Brenard R, de Galocsy Ch, Delwaide J, Henrion J, Horsmans Y, Michielsen P, Reynaert H, Robaeys G, Sprengers D;Steering Committee of the Belgian Association for the Study of the Liver (BASL). Guidelines for the management of chronic hepatitis C in patients infected after substance use. Acta Gastroenterol Belg. 2005 Jan-Mar;68(1) : 38-45. Review. PubMed PMID : 15832586. 9. European Association for Study of Liver.EASL Clinical Practice Guidelines : management of hepatitis C virus infection. J Hepatol. 2014 Feb;60(2) :392-420. doi : 10.1016/j.jhep.2013.11.003. Epub 2013 Dec 9. PubMed PMID : 24331294. 10. De Maeght S, Henrion J, Bourgeois N, de Galocsy C, Langlet P, Michielsen P, Reynaert H, Robaeys G, Sprengers D, Orlent H, Adler M.A pilot observational survey of hepatitis C in Belgium. Acta Gastroenterol Belg. 2008 Jan-Mar;71(1) : 4-8. PubMed PMID : 18396742. 11. Gérard C, Delwaide J, Vaira D, Bastens B, Servais B, Wain E, Bataille C, Daenen G, Belaïche J;GLEVHE. Evolution over a 10 year period of the epidemiological profile of 1,726 newly diagnosed HCV patients in Belgium. J Med Virol. 2005 Aug; 76(4) : 503-10. PubMed PMID : 15977247. 12 : Matheï C, Wollants E, Verbeeck J, Van Ranst M, Robaeys G, Van Damme P, Buntinx F. Molecular epidemiology of hepatitis C among drug users in Flanders, Belgium : association of genotype with clinical parameters and with sex- and drug-related risk behaviours. Eur J Clin Microbiol Infect Dis. 2005 Aug;24(8) : 514-22. PubMed PMID : 16133411. 13 : Matheï C, Robaeys G, Van Ranst M, Van Damme P, Buntinx F. The epidemiology of hepatitis C among injecting drug users in Belgium.

Acta Gastroenterol Belg. 2005 Jan-Mar;68(1) : 50-4. Review. PubMed PMID : 15832588. 14 : De Vroey B, Moreno C, Laleman W, van Gossum M, Colle I, de Galocsy C, Langlet P, Robaeys G, Orlent H, Michielsen P, Delwaide J, Reynaert H, D'Heygere F, Sprengers D, Bourgeois S, Assene C, Vos B, Brenard R, Adler M, Henrion J, Deltenre P. Hepatitis B virus and hepatitis C virus infections in Belgium : similarities and differences in epidemics and initial management. Eur J Gastroenterol Hepatol. 2013 May;25(5) :613-9. doi : 10.1097/MEG.0b013e32835d83a2.

PubMed PMID : 23325285. 15 : Verbeeck J, Kwanten L, D'Heygere F, Beguin A, Michiels S, Desombere I, Leroux-Roels G, Lemey P, Nevens F, Van Ranst M. HCV genotype distribution in Flanders and Brussels (Belgium) : unravelling the spread of an uncommon HCV genotype 5a cluster. Eur J Clin Microbiol Infect Dis. 2010 Nov;29(11) : 1427-34. doi : 10.1007/s10096-010-1021-0. Epub 2010 Sep 10. PubMed PMID : 20830499. 16 : Verbeeck J, Peigue-Lafeuille H, Ross RS, Abergel A, Nevens F, Van der Merwe S, Van Ranst M, Henquell C. HCV genotype 5 : epidemiology and spread of an uncommon genotype. J Clin Virol. 2008 Feb;41(2) :170-1. PubMed PMID : 18069057. 17 : Verbeeck J, Maes P, Lemey P, Pybus OG, Wollants E, Song E, Nevens F, Fevery J, Delport W, Van der Merwe S, Van Ranst M. Investigating the origin and spread of hepatitis C virus genotype 5a. J Virol. 2006 May;80(9) : 4220-6. PubMed PMID : 16611881; PubMed Central PMCID : PMC1472033. 18 : Moens G, Vranckx R, De Greef L, Jacques P. Prevalence of hepatitis C antibodies in a large sample of Belgian healthcare workers. Infect Control Hosp Epidemiol. 2000 Mar;21(3) : 209-12.

PubMed PMID : 10738992. 19 : KCE rapport 173A "Hepatitis C : screening en preventie" https ://kce.fgov.be/sites/default/files/page_documents/ KCE_173A_hepatitis_C.pdf 20 : Hepatitis b and c surveillance in Europe. http ://www.ecdc.europa.eu/en/publications/Publications/Hepatitis-B-C-surveillance-report-2006-2011.pdf