Etaamb.openjustice.be
Vue multilingue de Arrêt du --
← Retour vers "Extrait de l'arrêt n° 10/2006 du 18 janvier 2006 Numéro du rôle : 3815 En cause : le recours en annulation totale ou partielle de la loi du 19 septembre 2005 « réglant une matière visée à l'article 78 de la Constitution » La Cour d'arbitrage, chambre restreinte, composée du président A. Arts et des juges-rapporteurs (...)"
Extrait de l'arrêt n° 10/2006 du 18 janvier 2006 Numéro du rôle : 3815 En cause : le recours en annulation totale ou partielle de la loi du 19 septembre 2005 « réglant une matière visée à l'article 78 de la Constitution » La Cour d'arbitrage, chambre restreinte, composée du président A. Arts et des juges-rapporteurs (...) Uittreksel uit arrest nr. 10/2006 van 18 januari 2006 Rolnummer 3815 In zake : het beroep tot gehele of gedeeltelijke vernietiging van de wet van 19 september 2005 « tot regeling van een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grond Het Arbitragehof, beperkte kamer, samengesteld uit voorzitter A. Arts en de rechters-verslaggeve(...)
COUR D'ARBITRAGE ARBITRAGEHOF
Extrait de l'arrêt n° 10/2006 du 18 janvier 2006 Uittreksel uit arrest nr. 10/2006 van 18 januari 2006
Numéro du rôle : 3815 Rolnummer 3815
En cause : le recours en annulation totale ou partielle de la loi du In zake : het beroep tot gehele of gedeeltelijke vernietiging van de
19 septembre 2005 « réglant une matière visée à l'article 78 de la wet van 19 september 2005 « tot regeling van een aangelegenheid als
bedoeld in artikel 78 van de Grondwet » (wet tot wijziging van de wet
Constitution » (loi modifiant la loi du 7 décembre 1998 « organisant van 7 december 1998 tot organisatie van een geïntegreerde
un service de police intégré, structuré à deux niveaux », en ce qui politiedienst, gestructureerd op twee niveaus, wat betreft de
concerne la compétence des comités d'acquisition d'immeubles à l'égard bevoegdheid van de comités tot aankoop van onroerende goederen voor
des zones pluricommunales), introduit par L. Lamine. meergemeentezones), ingesteld door L. Lamine.
La Cour d'arbitrage, chambre restreinte, Het Arbitragehof, beperkte kamer,
composée du président A. Arts et des juges-rapporteurs M. Bossuyt et samengesteld uit voorzitter A. Arts en de rechters-verslaggevers M.
P. Martens, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, Bossuyt en P. Martens, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux,
après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : wijst na beraad het volgende arrest :
I. Objet du recours en annulation et procédure I. Onderwerp van het beroep tot vernietiging en rechtspleging
Par requête adressée à la Cour par lettre recommandée à la poste le 21 Bij verzoekschrift dat aan het Hof is toegezonden bij op 21 november
novembre 2005 et parvenue au greffe le 22 novembre 2005, L. Lamine, 2005 ter post aangetekende brief en ter griffie is ingekomen op 22
demeurant à 3110 Rotselaar, Steenweg op Wezemaal 90, a introduit un november 2005, heeft L. Lamine, wonende te 3110 Rotselaar, Steenweg op
Wezemaal 90, beroep tot gehele of gedeeltelijke vernietiging ingesteld
recours en annulation totale ou partielle de la loi du 19 septembre van de wet van 19 september 2005 « tot regeling van een aangelegenheid
2005 « réglant une matière visée à l'article 78 de la Constitution » als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet » (bekendgemaakt in het
(publiée au Moniteur belge du 8 novembre 2005). Belgisch Staatsblad van 8 november 2005).
Le 30 novembre 2005, en application de l'article 71, alinéa 1er, de la Op 30 november 2005 hebben de rechters-verslaggevers M. Bossuyt en P.
Martens, met toepassing van artikel 71, eerste lid, van de bijzondere
loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour d'arbitrage, les wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof, de voorzitter ervan in
juges-rapporteurs M. Bossuyt et P. Martens ont informé le président kennis gesteld dat zij ertoe zouden kunnen worden gebracht aan het
qu'ils pourraient être amenés à proposer à la Cour, siégeant en Hof, zitting houdende in beperkte kamer, voor te stellen een arrest te
chambre restreinte, de rendre un arrêt constatant que le recours en wijzen waarbij vastgesteld wordt dat het beroep tot vernietiging
annulation n'est manifestement pas recevable. klaarblijkelijk niet ontvankelijk is.
(...) (...)
II. En droit II. In rechte
(...) (...)
B.1. Le requérant demande l'annulation de l'article 2 de la loi du 19 B.1. De verzoeker vordert de vernietiging van artikel 2 van de wet van
septembre 2005 « réglant une matière visée à l'article 78 de la 19 september 2005 « tot regeling van een aangelegenheid als bedoeld in
Constitution » (loi modifiant la loi du 7 décembre 1998 « organisant artikel 78 van de Grondwet » (wet tot wijziging van de wet van 7
december 1998 tot organisatie van een geïntegreerde politiedienst,
un service de police intégré, structuré à deux niveaux », en ce qui gestructureerd op twee niveaus, wat betreft de bevoegdheid van de
concerne la compétence des comités d'acquisition d'immeubles à l'égard comités tot aankoop van onroerende goederen voor meergemeentezones),
des zones pluricommunales), qui dispose : dat stelt :
« L'article 11, alinéa 1er, de la loi du 7 décembre 1998 organisant un « Artikel 11, eerste lid, van de wet van 7 december 1998 tot
service de police intégré, structuré à deux niveaux, est complété par organisatie van een geïntegreerde politiedienst, gestructureerd op
la disposition suivante : twee niveaus, wordt aangevuld als volgt :
' Le conseil de police est également habilité à exproprier pour cause ' De politieraad is ook gemachtigd te onteigenen te algemenen nutte,
d'utilité publique conformément à l'article 61, § 1er, de la loi-programme du 6 juillet 1989. ' ». zoals bedoeld in artikel 61, § 1, van de programmawet van 6 juli 1989. ' ».
Cette disposition a été précisée comme suit durant les travaux Die bepaling werd tijdens de parlementaire voorbereiding toegelicht
préparatoires : als volgt :
« La réforme des polices se met progressivement en place. Cette « De politiehervorming begint in de praktijk te functioneren. Deze
application concrète de la réforme sur le terrain a permis de mettre en lumière certaines imperfections dans la loi du 7 décembre 1998 organisant un service de police intégré, structuré à deux niveaux. C'est ainsi que les comités d'acquisition refusent d'intervenir lorsque des zones pluricommunales souhaitent acquérir ou vendre des biens immeubles. Ce problème ne se pose pas dans les zones monocommunales, où les comités d'acquisition interviennent sur la base de la loi-programme du 6 juillet 1989, et plus particulièrement de son article 61, qui concerne le droit d'expropriation. Le refus d'intervenir se fonde sur le fait que la loi du 7 décembre 1998 ne précise nulle part que les zones pluricommunales sont habilitées à procéder à des expropriations et que, dès lors, ces zones praktijkwerking brengt ook een aantal onvolkomenheden in de wet van 7 december 1998 tot organisatie van een geïntegreerde politiedienst, gestructureerd op twee niveaus aan het licht. Zo worden meergemeentezones, die gebouwen wensen aan te kopen of te verkopen, geconfronteerd met het gegeven dat de aankoopcomités niet willen optreden. Dat is wel het geval voor de eengemeentezones. Voor deze gemeenten treedt het aankoopcomité op basis van de programmawet van 6 juli 1989 (artikel 61 en de daarin opgenomen onteigeningsbevoegdheid) wel op. De argumentatie om niet op te treden voor de meergemeentezones is dat uit de wet van 7 december 1998 nergens kan afgeleid worden dat de meergemeentezones gerechtigd zijn om tot onteigening over te gaan en
ne relèvent pas du champ d'application de l'article 61 précité de la bijgevolg buiten het toepassingsgebied van het genoemde artikel 61 van
loi-programme de 1989. de programmawet van 1989 vallen.
Nous estimons que cette situation n'a pas été voulue par le Naar onze mening is dat niet de bedoeling geweest van de wetgever. Dat
législateur, ainsi qu'il ressort de la lecture de l'article 11 de la kan afgeleid worden uit de lezing van artikel 11 van de wet van 7
loi du 7 décembre 1998, même si celui-ci ne mentionne pas december 1998. Dat artikel vermeldt evenwel niet uitdrukkelijk de
explicitement le pouvoir d'expropriation. onteigeningsbevoegdheid.
Il s'agit en outre d'une discrimination évidente entre les zones Daarenboven gaat het om een duidelijke discriminatie tussen enerzijds
monocommunales et les zones pluricommunales. La présente proposition de eengemeentezones en de meergemeentezones. Dit voorstel wenst daar
de loi vise à corriger cette anomalie. dan ook een mouw aan te passen.
C'est pourquoi nous proposons concrètement de compléter l'article 11 Concreet stellen wij voor het hierboven aangehaalde artikel 11 van de
précité de la loi du 7 décembre 1998 » (Doc. parl., Sénat, S.E. 2003, wet van 7 december 1998 aan te vullen » (Parl. St., Senaat, B.Z. 2003,
n° 3-131/1, pp. 1 et 2). B.2. La Constitution et la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour d'arbitrage imposent à toute personne physique ou morale qui introduit un recours en annulation de justifier d'un intérêt. Ne justifient de l'intérêt requis que les personnes dont la situation pourrait être affectée directement et défavorablement par la norme entreprise; il s'ensuit que l'action populaire n'est pas admissible. B.3. Le requérant est d'avis que toute personne possédant des biens immobiliers en Belgique a intérêt à l'annulation de la disposition attaquée. En outre, il estime justifier d'un intérêt particulier au motif qu'il est propriétaire d'une habitation située sur le territoire d'une zone de police pluricommunale; que cette habitation se trouve dans un quartier qui, à son estime, doit être considéré comme « un lieu idéal pour un bâtiment d'un poste de police »; que lui-même et son épouse sont en conflit avec l'administration communale de la commune dans laquelle ils habitent ainsi qu'avec la police de la zone de police en question; qu'en sa qualité d'avocat et de professeur, il a défendu depuis plus de quinze ans déjà les positions soutenues dans sa requête; et qu'il est membre effectif du « Centrum voor Onteigeningsrecht ». B.4. L'intérêt invoqué par le requérant ne se distingue pas de celui qu'a toute personne au respect de la légalité en toute matière. La seule qualité de propriétaire d'une habitation sise dans une zone de police pluricommunale ne suffit pas en l'espèce à constituer l'intérêt requis. Le requérant ne démontre pas qu'il peut être affecté directement et défavorablement par une disposition qui se limite à habiliter en termes généraux les conseils de police à procéder à des expropriations pour cause d'utilité publique; les préjudices qu'il évoque dans le développement de ses moyens ne découlent pas de cette disposition, mais des lois qui déterminent la manière dont une autorité peut procéder à une expropriation pour cause d'utilité publique. Le requérant ne saurait davantage déduire un intérêt du fait qu'en sa qualité d'avocat et de professeur, il a défendu dans le passé des positions juridiques qui porteraient sur la norme attaquée, ni de son affiliation à une association qui devrait être considérée comme une « association de facto d'expropriés ». B.5. Il s'ensuit que le recours est manifestement irrecevable. Par ces motifs, la Cour, chambre restreinte, statuant à l'unanimité des voix, déclare le recours en annulation irrecevable. Ainsi prononcé en langue néerlandaise, en langue française et en langue allemande, conformément à l'article 65 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour d'arbitrage, à l'audience publique du 18 janvier 2006. Le greffier, P.-Y. Dutilleux. Le président, nr. 3-131/1, pp. 1 en 2). B.2. De Grondwet en de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof vereisen dat elke natuurlijke persoon of rechtspersoon die een beroep tot vernietiging instelt doet blijken van een belang. Van het vereiste belang doen slechts blijken de personen wier situatie door de bestreden norm rechtstreeks en ongunstig zou kunnen worden geraakt; bijgevolg is de actio popularis niet toelaatbaar. B.3. De verzoeker is van oordeel dat iedereen die in België onroerende goederen bezit, belang heeft bij de vernietiging van de bestreden bepaling. Bovendien meent hij dat hij doet blijken van een bijzonder belang, aangezien hij eigenaar is van een woning die gelegen is op het grondgebied van een meergemeentepolitiezone; aangezien die woning gelegen is in een buurt die, naar zijn oordeel, als een « ideale locatie voor een gebouw voor een politiepost » moet worden beschouwd; aangezien hij en zijn echtgenote conflicten hebben met het gemeentebestuur van de gemeente waar zij wonen en met de politie van de betrokken politiezone; aangezien hij als advocaat en als hoogleraar reeds meer dan vijftien jaar de in zijn verzoekschrift verdedigde stellingen heeft verdedigd; en aangezien hij werkend lid is van het « Centrum voor Onteigeningsrecht ». B.4. Het door de verzoeker aangevoerde belang verschilt niet van het belang dat iedere persoon erbij heeft dat de wettigheid in alle aangelegenheden in acht wordt genomen. De enkele hoedanigheid van eigenaar van een woning die gelegen is in een meergemeentepolitiezone volstaat te dezen niet om het rechtens vereiste belang op te leveren. De verzoeker toont niet aan hoe hij rechtstreeks en ongunstig kan worden geraakt door een bepaling die zich ertoe beperkt de politieraden in algemene bewoordingen te machtigen tot onteigeningen ten algemenen nutte; de nadelen die hij bij de ontwikkeling van zijn middelen aanvoert, vloeien niet voort uit die bepaling, maar uit de wetten die bepalen op welke wijze een overheid kan overgaan tot een onteigening ten algemenen nutte. De verzoeker kan evenmin een belang afleiden uit het feit dat hij als advocaat en als hoogleraar in het verleden juridische stellingen heeft verdedigd die betrekking zouden hebben op de bestreden norm, noch uit het lidmaatschap van een vereniging die als een « de facto -vereniging van onteigenden » zou moeten worden beschouwd. B.5. Daaruit volgt dat het beroep kennelijk onontvankelijk is. Om die redenen, het Hof, beperkte kamer, met eenparigheid van stemmen uitspraak doende, verklaart het beroep tot vernietiging onontvankelijk. Aldus uitgesproken in het Nederlands, het Frans en het Duits, overeenkomstig artikel 65 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof, op de openbare terechtzitting van 18 januari 2006. De griffier, P.-Y. Dutilleux. De voorzitter,
A. Arts. A. Arts.
^